Η Λαμπρινή Κωνσταντινίδου γράφει ιστορία: Πρώτη Ελληνίδα σε Final Four του Champions League

Η Λαμπρινή Κωνσταντινίδου θα ζήσει σήμερα Σάββατο (3/5) κάτι που δεν έχει βιώσει καμία άλλη Ελληνίδα αθλήτρια. Φορώντας την φανέλα της Βέρο Μιλάνο θα συμμετέχει στο final-4 του Champions League στην Κωνσταντινούπολη και θα προσπαθήσει μαζί με τις συμπαίκτριές της να εκθρονίσουν την περσινή κάτοχο του τίτλου Κονελιάνο στον πρώτο ημιτελικό στην εντυπωσιακή Ülker Sports Hall.

Η ιστορική αυτή στιγμή για το ελληνικό βόλεϊ και για την ίδια την Κωνσταντινίδου δεν αποτελεί την κορύφωση μιας σπουδαίας σεζόν που πραγματοποιεί, αλλά την αρχή. Η 29χρονη πασαδόρος θα είναι από τα βασικά μέλη της Εθνικής μας ομάδας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Ταϊλάνδη στην επιστροφή μας σε Μουντοβόλεϊ μετά από 23 χρόνια.

Η παρουσία της Λαμπρινής Κωνσταντινίδου σε αυτό το επίπεδο αποδεικνύει ότι οι Ελληνίδες αθλήτριες μπορούν να σταθούν στην ελίτ της Ευρώπης – και η ίδια ανοίγει τον δρόμο για μια νέα γενιά που μπορεί να ονειρευτεί ακόμη πιο μακριά.

ΦΑΪΝΑΛ-4 ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Ημιτελικοί 3 Μαΐου 2025 – Ούλκερ Σπορτς Κωνσταντινούπολη

16:00: Numia Vero Volley (Ιταλία) – A. Carraro Imoco Conegliano (Ιταλία)
19:00: VakifBank Istanbul (Τουρκία) – Savino Del Bene Scandicci (Ιταλία)

Τελικοί 3 Μαΐου 2025 – Ούλκερ Σπορτς Κωνσταντινούπολη

16:00: Μικρός τελικός
19:00: Τελικός

ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Η ΧΡΥΣΗ ΒΙΒΛΟΣ

ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ

1961: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1962: Μπουροβέστνιεκ Οδησσού (ΕΣΣΔ)
1963: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1964: Λέφσκι Σόφιας (Βουλγαρία)
1965: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1966: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1967: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1968: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1969: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1970: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1971: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1972: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1973: Νίμσε Βουδαπέστης (Ουγγαρία)
1974: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1975: Ντιναμό Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1976: Ερυθρός Αστέρας Πράγας (Τσεχοσλοβακία)
1977: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1978: Τράκτορ Σβέριν (Δυτ.Γερμανία)
1979: ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγαρία)
1980: Ερυθρός Αστέρας Πράγας (Τσεχοσλοβακία)
1981: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1982: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1983: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1984: ΤΣΣΚΑ Σόφιας (Βουλγαρία)
1985: Αdk Άλμα Άτα (ΕΣΣΔ)
1986: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (ΕΣΣΔ)
1987: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1988: Τοντόρα Ραβένα (Ιταλία)
1989: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1990: Ουραλότσκα Σβερντλόφσκ (ΕΣΣΔ)
1991: Μλάντοστ Ζαγκάμπρια (Γιουγκοσλαβία)
1992: Ιλ Μεσατζέρο Τεοντόρα Ραβένα (Ιταλία)
1993: Λάτε Ρουτζιάντα Ματέρα (Ιταλία)
1994: Ουραλότσκα Εκατερίνμπουργκ (Ρωσία)
1995: Ουραλότσκα Εκατερίνμπουργκ (Ρωσία)
1996: Παρμαλάτ Ματέρα (Ιταλία)
1997: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
1998: Ντουμπροβάτσκα Μπάνκα Ντουμπρόβνικ (Κροατία)
1999: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)

ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ

2000: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)2001: Έντισον Μόντενα (Ιταλία)
2002: Κάννες (Γαλλία)
2003: Κάννες (Γαλλία)
2004: Μαριχάλ Τενερίφη (Ισπανία)
2005: Ράδιο 105 Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2006: Κολούζι Ντεσπάρ Περούτζια (Ιταλία)
2007: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2008: Κολούζι Ντεσπάρ Περούτζια (Ιταλία)
2009: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2010: Φοπαπεντρέτι Μπέργκαμο (Ιταλία)
2011: Βακίφ Γκίνες Τέλεκομ Κωνσταντινούπολης (Τουρκία)
2012: Φενερμπαχτσέ (Τουρκία)
2013: Βακίφ Γκίνες Τέλεκομ Κωνσταντινούπολης (Τουρκία)
2014: Ντιναμό Καζάν (Ρωσία)
2015: Εζατζίμπασι Κωνσταντινούπολης (Τουρκία)
2016: Πόμι Κασαλματζιόρε (Ιταλία)
2017: Βακιφμπάνκ (Τουρκία)
2018: Βακιφμπάνκ (Τουρκία)
2019: Νοβάρα (Ιταλία)
2020: Ματαιώθηκε λόγω πανδημίας covid-19
2021: Ιμόκο Βόλεϊ Κονελιάνο (Ιταλία)
2022: Βακιφμπάνκ (Τουρκία)
2023: Βακιφμπάνκ (Τουρκία)
2024: Ιμόκο Βόλεϊ Κονελιάνο (Ιταλία)
2025: