Μπράμπετς: «Θα μπορούσα να είμαι κι εγώ στο Euro»

Στεναχωρημένος εμφανίστηκε σε δηλώσεις του ο Γιάκουμπ Μπράμπετς του Άρη που δεν μετείχε με την εθνική ομάδα της Τσεχίας στα τελικά του Euro 2024. Μιλώντας σε Μέσο της πατρίδας του, είπε:

-Δεν είσαι πικραμένος; Έχεις όρεξη να βλέπεις τους αγώνες της Τσεχίας;

«Φυσικά και το κάνω. Με ενδιέφερε πώς θα ήταν η ομάδα υπό τον κ. Χάσεκ και παρακολούθησα τους αγώνες από τον περασμένο Μάρτιο. Ήθελα να δω πώς θα πάνε. Θα μπορούσα να είμαι και εγώ αλλά δεν το σκέφτομαι έτσι, οπότε ελπίζω να πηγαίνει καλά η ομάδα. Τουλάχιστον δείξαμε στη νέα γενιά τί δεν πρέπει να κάνει, όπως με το περιστατικό στο μπαρ στο Όλομουτς».

-Νιώθεις πραγματικά καλά που δεν πήγες στο EURO;

«Εντελώς. Πάντα έλεγα ότι μου άρεσε να πηγαίνω στην εθνική ομάδα, μου άρεσε να αγωνίζομαι για την ομάδα, για έναν μεγάλο στόχο, είτε υπό τον προπονητή Σίλχαβι είτε πριν. Λυπάμαι βέβαια λίγο που δεν ήμουν εκεί, που δεν βλέπω τα παιδιά, μου λείπουν. Αλλά είμαι ρεαλιστής. Στη θέση μου ο προπονητής είχε πολλές επιλογές, διάλεξε διαφορετικά και το σέβομαι. Αν και είναι αλήθεια ότι ήλπιζα μέχρι την τελευταία στιγμή ότι θα ήμουν στη λίστα».

-Πώς σου εξήγησε ο κόουτς Χάσεκ ότι δεν θα σε καλέσει;

«Πριν τις κλήσεις με πήρε τηλέφωνο και μου εξήγησε ότι δεν θα χωρούσα στην ομάδα, παρόλο που με σκεφτόταν μέχρι την τελευταία στιγμή. Τα υπόλοιπα θα μείνουν μεταξύ μας».

-Τον άκουσες για πρώτη φορά τον Μάρτιο. Τότε τι έγινε;

«Μου είπε ότι εμείς, που ήμασταν στο Όλομουτς, δεν θα ήμασταν στην Εθνική».

-Ο Κουφάλ και ο Κόυχτα κλήθηκαν όμως. Είναι δίκαιο;

«Ναι, γιατί να μην είναι; Αποδεικνύεται ότι το παράπτωμα μας δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην απόφαση του προπονητή. Χαίρομαι που τα παιδιά είναι εκεί και που το λάθος που κάναμε δεν επηρέασε τη συμμετοχή τους στο τουρνουά. Χαίρομαι που δεν τιμωρούνται πλέον για αυτό το ηλίθιο λάθος, για το οποίο όλοι μετανιώνουμε».

-Πότε κατάλαβες ότι υπήρχε πρόβλημα;

«Το πρωί… Ξέρεις, έχουν γραφτεί τόσα πολλά γι’ αυτό, δεν θέλω να το επεκταθώ άλλο. Ξέρουμε ακριβώς τι κάναμε, αλλά δυστυχώς συνέβη».

– Πόσο δύσκολο ήταν να εξηγήσεις τα πάντα στους προπονητές και στους συμπαίκτες σου την επόμενη μέρα;

«Πολύ. Όταν πήγαμε στο Μπέλμοντ (σ.σ. το κλαμπ), δεν καταλάβαμε πόσο μεγάλη βλακεία ήταν, αλλιώς δεν θα το κάναμε. Το πρωί, όλα ήταν γνωστά και ξέραμε τι θα προκαλούσε. Ευτυχώς, είχαμε την ευκαιρία να ζητήσουμε συγγνώμη από όλους και να τους κοιτάξουμε στα μάτια. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε πολλά παρά να παραδεχτούμε ότι κάναμε ένα τεράστιο λάθος».

-Αναρωτιέμαι συνέχεια πώς σκέφτηκες να πας σε μια ντίσκο κατά τη διάρκεια της επανένωσης. Δύο μέρες πριν από ένα κρίσιμο παιχνίδι.

«Λυπάμαι, πραγματικά δεν θέλω να επιστρέψω σε αυτό».

-Καταλαβαίνω. Εσείς κατηγορείτε τον εαυτό σας για το Belmondo εδώ και πολύ καιρό;

«Φυσικά και το έκανα. Για τους φιλάθλους, τους συμπαίκτες, τους προπονητές, αλλά και την οικογένεια και τους φίλους μου. Ότι έκανα κάτι που τους επηρέασε λίγο όλους. Δεν ήταν εύκολο να το εξηγήσω σε όλους. Σε σχέση με τον εαυτό μου, προσπάθησα να το βάλω έξω. Έκανα ένα λάθος, όπως θα μπορούσα να το κάνω στο γήπεδο. Όλοι κάνουμε λάθη, κάθε μέρα. Δεν βλάψαμε κανέναν, συμβαίνουν χειρότερα πράγματα στον κόσμο, πρέπει ακόμα να το δούμε. Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον έχουμε δείξει στη νέα γενιά τι δεν πρέπει να κάνει σε καμία περίπτωση. Και αυτό είναι το τέλος».

-Εντάξει, ας γυρίσουμε πίσω στο παρόν… Πώς σου φαίνονται οι στόπερ που σε έχουν αντικαταστήσει στην εθνική ομάδα;

«Είναι όλοι εξαιρετικοί. Η Χράνα κυριάρχησε στην Πλζεν, αλλά οι υπόλοιποι έκαναν εξαιρετική σεζόν, πάνε στη σωστή κατεύθυνση. Δεν λέω ότι δεν λυπάμαι που είναι στην εθνική ομάδα αντί για εμένα. (σ.σ.γέλια) Αλλά ειλικρινά χαίρομαι που τα πάνε καλά. Βρίσκονται στο EURO επάξια».

-Πιστεύεις ότι θα είσαι ακόμα στην εθνική ομάδα;

«Θα απαντήσω διπλωματικά: Θα συνεχίσω να προσπαθώ να παίζω όσο καλύτερα μπορώ και ελπίζω να είμαι ξανά εκεί. Τότε εξαρτάται από τον προπονητή αν θα έχω άλλη μια ευκαιρία».

-Πρέπει να είχατε μια συζήτηση και γι’ αυτό, σωστά;

«Ο κ. Χάσεκ μου είπε ότι η πόρτα δεν έκλεισε για μένα. Μπορεί να με χρειαστούν ξανά. Καταλαβαίνω ότι δεν θα σταματήσουν να με παρακολουθούν. Η εθνική ομάδα ήταν πάντα το πιο σημαντικό πράγμα για μένα, σίγουρα δεν υπάρχει κίνδυνος να με προσβάλει να μην είμαι υποψήφιος για το Euro και να πω ότι δεν θα ξαναέρθω ποτέ. Μην το περιμένεις από μένα».

– Και πώς είναι η ζωή στη Θεσσαλονίκη;

«Φανταστική. Η θάλασσα είναι κοντά, η πόλη είναι χαλαρή, χωρίς χάος, καταπληκτική κουλτούρα, καλό φαγητό. Επίσης πολλοί Έλληνες, μιλούν τσέχικα, τους βλέπουμε συχνά και μας βοήθησαν πολύ στην αρχή. Μας κάνουν να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας».