Στον τελικό με το... παλιό, καλό κουστούμι!

Οι Ιταλοί αποφάσισαν κόντρα στην Ισπανία να αφήσουν στην άκρη τους μοντερνισμούς και να βγάλουν από τη... ντουλάπα το παλιό, καλό κουστούμι για το βράδυ της 6ης Ιουλίου. Γράφει ο Γιάννης Κατσαρός. 

Στον τελικό με το... παλιό, καλό κουστούμι!

Την πρόκριση της στον μεγάλο τελικό, δικαίως ύστερα από την εξαιρετική της πορεία σε προκριματικά και τελική φάση, πανηγυρίζει η Ιταλία. Για 14 διαδοχικά ματς παραμένουν αήττητοι οι «Ατζούρι» και δείχνουν ικανοί να επιστρέψουν στην κορυφή του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου ύστερα από το 1968.

Και αν κάποιος μας έλεγε πριν την έναρξη της διοργάνωσης ότι η επίθεση θα είναι το «όπλο» της «Σκουάντρα Ατζούρα» θα τον θεωρούσαμε τρελό. Μια ομάδα που έχει μάθει να παίζει άμυνα για να κερδίσει δεν αλλάζει σε… μία ημέρα DNA

Και όμως, σε όλα τα ματς, η Ιταλία έπαιξε επιθετικό ποδόσφαιρο. Γρήγορη εναλλαγή της μπάλας, ψηλά τα μπακ, μέσοι που πατούσαν περιοχή με διαγώνιες κινήσεις και εκτελούσαν. Τα έκανε όλα σωστά και όχι… ιταλικά. Σε όλα εκτός του πιο σημαντικού – μέχρι τον επόμενο – αγώνα. Κόντρα στην Ισπανία, έβγαλε από την… ντουλάπα της το παλιό, καλό κουστούμι της. Το φόρεσε και άφησε τους «Φούριας Ρόχας» να κάνουν παιχνίδι.

Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι ήξερε ότι δύσκολα θα ελέγξει τον ρυθμό απέναντι σε ένα συγκρότημα που ζει και αναπνέει με τη μπάλα στα πόδια. Έδωσε χώρους και μπάλα, έκλεισε τις γραμμές του και προσπάθησε να χτυπήσει στην κόντρα και να εκμεταλλευτεί τα λάθη της αμυντικής γραμμής των Ισπανών. Και το κατάφερε για 80’ λεπτά. Αφού και προηγήθηκε σε κόντρα μπάλα ύστερα από κακό τρανζίσιον της «Ρόχα» και κρατούσε το μηδέν πίσω.

Το αποτέλεσμα – έστω και αν το εισιτήριο για μια τελευταία εμφάνιση στο «Γούμπλεϊ» το πήρε στα πέναλτι – δικαιώνει τον εκλέκτορα της Ιταλίας, ωστόσο η αναποτελεσματικότητα των Ισπανών και ο Ντοναρούμα έπαιξαν τον ρόλο τους. Παρότι λοιπόν το δικό της στυλ παραλίγο να την προδώσει, η Ιταλία επέλεξε να το επαναφέρει στο Λονδίνο.

Σε αυτή την εκπληκτική της πορεία, χρειάστηκε να παίξει και αυτό το ποδόσφαιρο, το οποίο – ας μη γελιόμαστε – της έδωσε παλαιότερα τρόπαια και μεγάλες συγκινήσεις και να μας αποδείξει ότι αυτή η Ιταλία, μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε αντίπαλο και σε κάθε κατάσταση που θα αντιμετωπίσει! Κάτι σαν… χαμαιλέοντας. Μένει να δούμε αν κόντρα σε Αγγλία ή Ιταλία διαλέξει το ίδιο μονοπάτι ή θα αγωνιστεί όπως τη μάθαμε σε αυτά τα έξι ματς (φάση ομίλων, «16» και προημιτελικά).