Ο θάνατος 3,9 εκατομμυρίων Ουκρανών στον λιμό του 1933 και το μίσος κατά των Ρώσων
Το μίσος των Ουκρανών εναντίον των Ρώσων πηγάζει από τον λιμό του 1933, που προήλθε από την κολεκτιβοποίηση της γεωργίας με αποτέλεσμα τον θάνατο 3,9 Ουκρανών. Η άποψη του Ριζοσπάστη.
Χολοντομόρ (Holodomor) ονομάζεται ο λιμός που εκδηλώθηκε στην τότε Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ουκρανίας (1932 -1933) και είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 3,9 εκατομμυρίων Ουκρανών.
Ο λιμός ονομάστηκε «Χολοντομόρ» (Holodomor), όρος που παραπέμπει στις ουκρανικές λέξεις «holod» (πείνα) και «mor» (εξόντωση). Η αιτία του βρισκόταν στην απόφαση του σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ Στάλιν να κολλεκτιβοποιήσει τη γεωργία το 1929, κάτι που ανάγκασε τους αγρότες να εγκαταλείψουν τη γη, την περιουσία, τα σπίτια τους, ενώ απέλασαν τους πλουσιότερους αγρότες, τους λεγόμενους κουλάκους. Οι Ουκρανοί μία δεκαετία νωρίτερα, είχαν πολεμήσει ενάντια στον Κόκκινο Στρατό κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφυλίου Πολέμου.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Όταν ο Ντίμα Φιλίποφ δεν πήγε στην Ουκρανία με τον ΠΑΟΚ, γιατί είναι ρωσόφωνος του Λουγκάνσκ
Αυτό οδήγησε σε πτώση της παραγωγής και σε πρωτοφανείς ελλείψεις τροφίμων, ενώ προκάλεσε μια σειρά αγροτικών εξεγέρσεων, συμπεριλαμβανομένων των ένοπλων εξεγέρσεων, σε ορισμένες περιοχές της Ουκρανίας.
Χωριά και ολόκληρες πόλεις στην Ουκρανία μπήκαν σε μαύρες λίστες και δεν επιτρεπόταν να λαμβάνουν τρόφιμα, ενώ απαγορεύτηκε στους αγρότες να εγκαταλείπουν το ουκρανικό έδαφος προς αναζήτηση τροφής. Τον χειμώνα του 1932 ομάδες ενστόλων λεηλάτησαν τα σπίτια των αγροτών και πήραν ό,τι φαγώσιμο υπήρχε - από σοδιές και προσωπικές προμήθειες μέχρι κατοικίδια ζώα.
Οι Έλληνες πολέμησαν στην Κριμαία και στην Ουκρανία, εναντίον, αλλά και μαζί με τους Ρώσους
Μεταξύ 1931 και 1934, τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην Σοβιετική Ένωση, εξαιτίας του λιμού και των πολιτικών επιλογών του Στάλιν. Από αυτούς τα 3,9 εκατομμύρια ήταν Ουκρανοί. Ένα από τα υψηλόβαθμα στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας, ο Μίκολα Σκρίπνικ, προτίμησε να αυτοκτονήσει, παρά να συρθεί στις δίκες παρωδία του Στάλιν.
Οι σοβιετικοί γραφειοκράτες αποσιωπούσαν σκόπιμα τα νέα του λιμού και στελέχη του ΚΚΣΕ δεν τον ανέφεραν δημόσια. Ο Στάλιν έφτασε στο σημείο να εξαφανίσει τα αποτελέσματα μιας απογραφής που έγινε το 1937. Οι επικεφαλής αυτής της απογραφής συνελήφθησαν και εκτελέστηκαν, επειδή τα στοιχεία αποκάλυπταν τον αποδεκατισμό του πληθυσμού της Ουκρανίας.
Μαριούπολη: Η πόλη της Ουκρανίας με τους 150.000 Έλληνες
Η πρώτη δημόσια αναφορά στη Σοβιετική Ένωση για τον λιμό έγινε το 1986 από τον ουκρανό ποιητή Ιβάν Ντρατς, στον απόηχο της καταστροφής του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ, αναφέροντάς τον ως παράδειγμα για το πόσο επιζήμια μπορεί να είναι η επίσημη σιωπή.
Η Ημέρα Μνήμης του Χολοντομόρ τιμάται κάθε χρόνο το τέταρτο Σάββατο του Νοεμβρίου (26 Νοεμβρίου 2022).
Η άποψη του Ριζοσπάστη
“Πράγματι, την περίοδο 1932-1933 υπήρξε πείνα στην Ουκρανία, αλλά δεν προκλήθηκε από κάποιο φρικιαστικό σχέδιο εξόντωσης των Ουκρανών από τους μπολσεβίκους. Τέσσερα ήταν τα αίτια αυτής της δύσκολης περιόδου
1. Ο εμφύλιος πόλεμος που εξαπέλυσαν οι κουλάκοι και τα αντιδραστικά στοιχεία κατά της κολεκτιβοποίησης της γεωργίας. Οι κουλάκοι αντιστάθηκαν με λύσσα κατά του σοσιαλισμού και της κολεκτιβοποίησης της γεωργίας, εμποδίζοντας τη συγκομιδή των δημητριακών, χαλώντας τις μηχανές, πυρπολώντας την κολχόζνικη περιουσία, σκοτώνοντας ζώα, και αρνούμενοι να σπείρουν και να θερίσουν. Από τα τέλη του 1929 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '30, πραγματοποίησαν 1.800 τρομοκρατικές ενέργειες κατά των Σοβιετικών και των κομματικών στελεχών, των πρωτοπόρων αγροτών.
Υπήρξε σημαντική ξηρασία που έπληξε μεγάλες περιοχές της Ουκρανίας και άλλες περιοχές.
Η επιδημία τύφου που σάρωσε την Ουκρανία και το Βόρειο Καύκασο εκείνη την περίοδο, με σημαντικό αριθμό ατόμων που πέθαναν από τυφοειδή πυρετό και δυσεντερία.
Η αναστάτωση που προκλήθηκε από την αναδιοργάνωση της αγροτικής οικονομίας και την ανατροπή των οικονομικών σχέσεων, που πολλές φορές σηματοδοτήθηκε από την έλλειψη πείρας, τον αυτοσχεδιασμό και τη σύγχυση σε ό,τι αφορά τις οδηγίες για την κολλεκτιβοποίηση, αλλά και την έλλειψη σωστής προετοιμασίας. Εδώ, ωστόσο, θα πρέπει να αναφερθεί ότι πάρθηκαν έκτακτα μέτρα από τη σοβιετική εξουσία και έτσι το 1933 εξασφαλίστηκε η επιτυχής συγκομιδή εκείνης της χρονιάς, ενώ στάλθηκαν στην Ουκρανία σπόροι, τρόφιμα και ζωοτροφές και παραδόθηκαν χιλιάδες τρακτέρ, θεροαλωνιστικές μηχανές και πρόσθετα φορτηγά, αποστάλθηκαν στελέχη για να βοηθήσουν στην οργανωτική δουλειά.
Σε ό,τι αφορά τα θύματα του λιμού, με βάση τα πραγματικά στοιχεία, ήταν γύρω στα 2 εκατομμύρια”
