Oι γυναίκες του Κολοκοτρώνη: Η καλόγρια Μαργαρίτα

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης χήρεψε το 1820, όταν πέθανε η γυναίκα του Αικατερίνη Καρούσου (ή Καρούτσου). Ύστερα ρίχτηκε με όλες τις δυνάμεις του στον αγώνα για την απελευθέρωση του Γένους και δεν είχε χρόνο για πολλά-πολλά με τις γυναίκες.

Η δεύτερη γυναίκα στη ζωή του ήρθε αργά, στα 55 του χρόνια, την εποχή που ήταν φυλακισμένος στην Ύδρα. Η κυβέρνηση Κουντουριώτη τον συνέλαβε στις 6 Φεβρουαρίου 1825 και τον έκλεισε στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα.

Εκεί ο Κολοκοτρώνης έμεινε μέχρι τις 17 Μαΐου 1825, όταν κι αποφυλακίστηκε με διάταγμα γενικής αμνηστίας.... Είχε φτάσει ο Ιµπραήµ µε τα στρατεύµατά του στην Πελοπόννησο και κάποιος έπρεπε να τον αντιμετωπίσει.

Στους τέσσερις μήνες που ήταν φυλακισμένος στο μοναστήρι γνώρισε μια καλόγρια, τη Μαργαρίτα, κόρη του Αγγελή Βελισσάρη από τα Χαλικιάνικα (ορεινό χωριό της πρώην Επαρχίας Καλαβρύτων).

Η Μαργαρίτα τον φρόντιζε και ο Κολοκοτρώνης δεν άργησε να δεθεί μαζί της. Όταν απελευθερώθηκε εκείνη πέταξε τα ράσα και τον ακολούθησε. Έκτοτε στάθηκε στο πλευρό του κι έμεινε μαζί του ως τον θάνατό του.

Σε ηλικία μάλιστα 66 ετών (το 1836) του χάρισε κι ένα γιο, στον οποίο ο Γέρος έδωσε το όνομα του σκοτωμένου του γιου, Πάνου (φονεύτηκε στο δεύτερο εμφύλιο το 1824). Αν και με τη Μαργαρίτα δεν έβαλε στεφάνι, στη διαθήκη του αναγνώρισε τον Παναγιωτάκη ως γνήσιο τέκνο του…

Αλλά και στα μάτια του κόσμου είχε φροντίσει να τον «νομιμοποιήσει». Ήταν η Μεγάλη Τεσσαρακοστή του 1842 όταν θέλησε να αποχαιρετήσει τα μέρη που πολέμησε, να συναντήσει παλιούς του συμπολεμιστές και να συγχωρήσει όσους του έκαναν κακό. Ζώστηκε τα τιμημένα του άρματα, καβάλησε το άλογο του και κάθισε στα καπούλια του τον 6χρονο Πάνο.

Πατέρας και γιος περιοδεύσανε τα μέρη του Μοριά… Πέρασαν από τα Δερβενάκια, ανέβηκαν στην Τριπολιτσά, ξαπόστασαν στο Βαλτέτσι. Πήγανε και στην Ύδρα να βρούνε τον Κουντουριώτη, τον μεγάλο εχθρό του, για να συγχωρεθούνε...