Ολυμπιακός: Υπάρχει απόσταση

Μέχρι να έρθει το πρώτο γκολ από το πέναλτι, ο Ολυμπιακός έψαχνε με διάφορους τρόπους - κυρίως από τα πλάγια - τον τρόπο να φτάσει στο προβάδισμα. Η ΑΕΚ ήταν ευχαριστημένη που δεν είχε δεχτεί πολλές φάσεις και που υπήρχε τακτική προσήλωση. Όσοι περίμεναν μια ομάδα επηρεασμένη από βαριά ευρωπαϊκή ήττα της να θέλει χωρίς σχέδιο να επιτεθεί μαζικά και ανοργάνωτα, δεν έχουν και ιδιαίτερη σχέση από τη σκέψη του προπονητή του Ολυμπιακού. Λίγο μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και επιθετικότητα λογικά θα περίμεναν όλοι από μια ομάδα που προερχόταν από ευρεία διεθνή νίκη. Εντάξει, σε άλλη διοργάνωση, με εντελώς διαφορετικό αντίπαλο.

Όμως η ΑΕΚ προτίμησε να παίξει με την τακτική και έγινε θύμα της. Ο Μεντιλίμπαρ ξέρει καλύτερα την ομάδα του από όσο ο Νίκολιτς τη δική του. Δεν είναι παράλογο. Σε κάθε προσπάθεια από τον πάγκο της ΑΕΚ να βρεθεί κάτι διαφορετικό, ο Ολυμπιακός είχε απαντήσεις. Και κατοχή άφησε και ρυθμό κατέβασε. Και ό,τι έπρεπε να κάνει το έκανε.

Ο Βάσκος έβαλε Ταρέμι και Καμπελά στην αρχή, πήρε πολλά από τον πρώτο και λιγότερα από το δεύτερο. Είχε όμως καλές συνεργασίες, ταχύτητα και δείγμα ότι θέλει να πιέσει και να κυριαρχήσει. Η ιδέα του Σέρβου να έχει περισσότερους μέσους δεν έφερε αποτέλεσμα. Γκαρθία και Έσε ξέρουν καλά από τέτοια τρυκ κι ας μην είχαν τον Τσικίνιο.

Στην επανάληψη ο Μεντιλίμπαρ έκανε πολλά, παίζει ρόλο και το βάθος του ρόστερ. Έβαλε Ροντινέι εξτρέμ, πέρασε Τσικίνιο στα πλάγια και μετά πίσω από τον επιθετικό. Είχε να βάλει και Στρεφέτσα και Γιάρεμτσουκ χωρίς να «φοβηθεί» να αντικαταστήσει Ποντένσε και Ελ Κααμπί. Πήρε πολλά από τον Κοστίνια που συνολικά στο γήπεδο ήταν κορυφή. Μπροστά και πίσω.

Το ότι η ΑΕΚ έκανε φάσεις αντίδρασης μετά το 90' δεν είναι τυχαίο. Ούτε έχει να κάνει με τις αδυναμίες της ως ομάδα, τις οποίες προσπαθεί να βελτιώσει ο καλός τεχνικός της. Ο Ολυμπιακός με την έξυπνη και αποφασιστική συμπεριφορά του την ανάγκασε να κάνει λιγότερα κι απ΄όσα πραγματικά μπορούσε.