67 χρόνια Playboy: Η ειδική έκδοση για τυφλούς και η μήνυση στο Κογκρέσο, επειδή την απαγόρευσε!

Τον Δεκέμβριο του 1953 ο Χιου Χέφνερ άγγιξε την εκδοτική επιτυχία, όταν την 1η του μηνός εξέδωσε το πρώτο τεύχος του «Playboy», στο οποίο κυριαρχούσε η γυμνή φωτογράφηση της Μέριλιν Μονρόε.

67 χρόνια Playboy: Η ειδική έκδοση για τυφλούς και η μήνυση στο Κογκρέσο, επειδή την απαγόρευσε!

Το τεύχος πούλησε πάνω από 50 χιλιάδες αντίτυπα και από τότε το περιοδικό απέκτησε εκατομμύρια αναγνώστες ανά τον κόσμο και σε πολλές περιπτώσεις σφοδρούς πολέμιους.

Το περιεχόμενο και το ύφος του «Playboy» (υψηλού επιπέδου αρθρογραφία σε συνδυασμό με την αποθέωση του ηδονισμού μέσω των γυμνών φωτογραφιών), άμεσα συνυφασμένα με την προσωπικότητα του εκδότη του, δίχασαν τον κόσμο στις ΗΠΑ, με φεμινίστριες και συντηρητικούς να αντιτίθενται σθεναρά στα όσα πρέσβευε.

Η δημοτικότητα του περιοδικού όμως ήταν τέτοια που επέτρεψε στον Χέφνερ να το επεκτείνει σε τέτοιο βαθμό που το ιστορικό λογότυπο με το λαγουδάκι κατέληξε να περιλαμβάνει ταινίες ερωτικού περιεχομένου, ρούχα, αρώματα ακόμα και κέντρα διασκέδασης, δημιουργώντας μία επιχειρηματική αυτοκρατορία.

Ειδική έκδοση για τυφλούς

Κατά τον 20ο αιώνα, πριν από την έλευση της ψηφιακής εποχής, τα διαθέσιμα μέσα ψυχαγωγίας που προορίζονταν για άτομα με προβλήματα όρασης ήταν πολύ περιορισμένα. Τα έντυπα και τα περιοδικά που κυκλοφορούσαν σε κώδικα μπράιγ ήταν κυρίως εκπαιδευτικού και ενημερωτικού χαρακτήρα. Μάλιστα, στις ΗΠΑ η έκδοσή τους χρηματοδοτούταν από μια ειδική υπηρεσία της Εθνικής Βιβλιοθήκης για τους τυφλούς και τους σωματικά ανάπηρους.

Στην υπηρεσία αυτή απευθύνθηκε τη δεκαετία του ’70 κι ο εκδότης του Playboy. Η ιδέα του ήταν ότι εφόσον το περιοδικό βρισκόταν ανάμεσα στα δημοφιλέστερα στην Αμερική, θα ήταν δίκαιο να υπάρχει και μία έκδοση που να απευθύνεται στα άτομα με προβλήματα όρασης. Έτσι, με τη σύμπραξη της Εθνικής Βιβλιοθήκης, το γνωστό περιοδικό άρχισε να κυκλοφορεί και σε κώδικα μπράιγ, που είναι η ειδική γραφή των τυφλών.

Η όψη του ήταν αρκετά λιτή. Το εξώφυλλο έφερε το διάσημο λογότυπο με το κουνέλι, ενώ οι σελίδες μέσα ήταν λευκές. Εικόνες φυσικά δεν υπήρχαν. Το περιεχόμενο αποτελούταν αποκλειστικά από άρθρα και ερωτικές ιστορίες. Έως τη δεκαετία του ’80 είχε μετατραπεί στην έκτη πιο δημοφιλή κυκλοφορία σε κώδικα μπράιγ.

Αντίδραση από το Κογκρέσο

Όλα αυτά έως το 1985. Τη χρονιά εκείνη το περιοδικό έγινε αντικείμενο μίας μεγάλης διαμάχης που έφτασε μέχρι το αμερικανικό Κογκρέσο. Ο βουλευτής των Συντηρητικών, Χάλμερς Ουίλι, αποφάσισε να θέσει στη Βουλή το ζήτημα της απαγόρευσης της κυκλοφορίας του Playboy σε κώδικα μπράιγ. Αυτή πέρασε με 216 θετικές έναντι 193 αρνητικών ψήφων.

Μηνύσεις από τα σωματεία τυφλών!

Η απαγόρευση του περιοδικού εξόργισε τα άτομα με προβλήματα όρασης. Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες και έντονες: «Γιατί δεν κάνετε το ίδιο και σε άτομα που μπορούν να δουν;». Τα επιχειρήματά τους ήταν σαφή και πλήθος οργανώσεων και ομάδων συσπειρώθηκαν για να τα στηρίξουν. Μεταξύ αυτών, το Αμερικάνικο Συμβούλιο Τυφλών, η Ένωση Τυφλών Βετεράνων, η Αμερικάνικη Ένωση Βιβλιοθηκών, καθώς και η ίδια η Playboy Α.Ε. κατέθεσαν από κοινού αγωγή στο ομοσπονδιακό δικαστήριο ζητώντας από τον δικαστή να ανατρέψει την απαγόρευση, υπό το πρίσμα ότι αυτή παραβίαζε τις αρχές του συντάγματος. Τελικά, τον Αύγουστο του 1986, ο δικαστής δικαίωσε τους διαμαρτυρόμενους. Ανακήρυξε την τροπολογία ως αντισυνταγματική με το σκεπτικό ότι αποτελούσε μια μορφή λογοκρισίας. Έτσι, τον Ιανουάριο του 1987, ύστερα από ένα σύντομο διάλειμμα δύο ετών, το περιοδικό συνέχισε την κυκλοφορία του σε κώδικα μπράιγ, έκδοση που διατηρεί μέχρι και σήμερα...

Πηγές: SanSimera.gr - mixanitouxronou.gr