Η ελληνική κωμωδία που δεν ήθελαν οι παραγωγοί της αλλά έκανε πάταγο και βραβεύτηκε στην Αμερική

Και να φανταστεί κανείς πως ο Δαμασκηνός και ο Μιχαηλίδης θεώρησαν πως δεν ήταν εμπορική ταινία

Η ελληνική κωμωδία που δεν ήθελαν οι παραγωγοί της αλλά έκανε πάταγο και βραβεύτηκε στην Αμερική

«Οι κινηματογραφικοί παραγωγοί είναι μυστήρια τρένα» είχε πει κάποτε ένας διάσημος Έλληνας κωμικός και είχε δίκιο. Πόσες φορές έχουν πέσει έξω στις εκτιμήσεις τους!

Το 1965 ο Γιώργος Τζαβέλλας παρουσίασε στους Δαμασκηνό-Μιχαηλίδη ένα σενάριο για κωμωδία κι εκείνοι ξίνισαν τα μούτρα τους θεωρώντας ότι δεν θα έβγαζε τα λεφτά της.

Χρειάστηκε να ιδρώσει πολύ ο Έλληνας σκηνοθέτης για να τους πείσει. Ήταν λίγο πριν οι δύο αυτοί παραγωγοί συνεργαστούν με τον Φίνο.

Πρόκειται για την κωμωδία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» με πρωταγωνιστές τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τη Μάρω Κοντού. Αυτή η ταινία που αντιμετωπίστηκε με κάποια δυσπιστία έκοψε 300000 εισιτήρια στην πρώτη σεζόν προβολής και ήρθε 13η από 93 ταινίες του 1965.

Υπήρξε μια από τις πιο επιτυχημένες ταινίες στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου με πλήθος αναφορών στη ζωή και στα προβλήματα της μικροαστικής τάξης στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Πρόκειται για κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης θεατρικής παράστασης με τον θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη.

Στον κινηματογράφο δεν έσπασε μόνο τα ταμεία αλλά και ταξίδεψε σε πολλές χώρες του εξωτερικού αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Είχε επίσημη συμμετοχή στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Βερολίνου αλλά εκεί που έσκισε στην κυριολεξία ήταν στο φεστιβάλ κινηματογράφου του Σικάγου όπου πήρε το πρώτο βραβείο σκηνοθεσίας.

Ο αρχικός τίτλος που σκεφτόταν να δώσει ο Τζαβέλλας για την ταινία του αυτή, ήταν Η αστεφάνωτη, όμως άλλαξε γνώμη καθώς έμαθε ότι ένας συνάδελφός του σκηνοθέτης, ο Νίκος Αβραμέας, γύριζε εκείνη την περίοδο μια ταινία με τον ίδιο τίτλο. Έτσι ο τίτλος άλλαξε και έγινε Η γυνή να φοβήται τον άνδρα.