Ο Βέγγος σφυρίζει... πατρίδα, μάγκες!
Διαιτητής "πιασμένος" ο Βέγγος σφυρίζει... πατρίδα στο πρόσωπο του συγχωριανού του Τρύφωνα, που τα βρίσκει μπαστούνι με τον μυώδη αντίπαλό του. 1,2,3,4,5 και 5=10! Στη συνέχεια γίνεται το μάλε βράσε από τους αγανακτισμένους θεατές.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 η Ελλάδα δονείται από τα κύματα της εσωτερικής μετανάστευσης. Ο Θανάσης Βέγγος υποδύεται ένα φουκαρά επαρχιώτη που έρχεται στην Αθήνα αναζητώντας την τύχη του. Σαν ένας μικρός Οδυσσέας βάζει μπρος το επινοητικό του δαιμόνιο. Η ταινία με τίτλο «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» περιγράφει με σπαρταριστά κινηματογραφικά ενσταντανέ τον Βέγγο-ανεμοδούρα που πασχίζει να στεριώσει κάπου. Στην ανάγκη αναλαμβάνει δουλειές για τις οποίες δεν έχει την παραμικρή ιδέα ή δέχεται «επικίνδυνες αποστολές» όπως αυτή που παρακολουθούμε στην σκηνή του ρινγκ.
Φιλμ βγαλμένο από την πρώτη περίοδο του μεγάλου ηθοποιού απ’ όπου λείπει η αχρείαστη μελαγχολία και ο βεβιασμένος στοχασμός της όψιμης περιόδου του, αναδεικνύει το κωμικό πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής χωρίς κορόνες μελοδραματισμού.
Στην ουσία πρόκειται για ένα σπονδυλωτό κινηματογραφικό αφήγημα με θέμα την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα στη μετεμφυλιακή χώρα αλλά και τον ηρωικό αγώνα των απλών ανθρώπων προκειμένου να καλυτερέψουν τη ζωή τους.
Ο κινηματογράφος της εποχής πάει χέρι-χέρι με το λαϊκό τραγούδι κι όταν το τελευταίο αρχίζει να παρακμάζει, στα τέλη της δεκαετίας, βουλιάζει μαζί του και το σινεμά. Θα έχουμε τουλάχιστον να λέμε ότι ο λαϊκός πολιτισμός σε αυτό τον τόπο έκοψε πολλά εισιτήρια και διασκέδασε τους Έλληνες προτού παραδώσει τα σκήπτρα σε μια ακατανόητη και αμήχανη τέχνη, που με ελάχιστες εξαιρέσεις, μας έχει φέρει στο σήμερα.
Η ταινία «Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης» προβλήθηκε το 1963 σε σενάριο Γιαννακόπουλου-Σακελλάριου και σκηνοθεσία του τελευταίου. Παραγωγός η εταιρία Καραγιάννης-Καρατζόπουλος. Στην γενική κατάταξη της χρονιάς ήρθε ερχόμενη 29η σε σύνολο 92 ταινιών, κόβοντας 184.900 εισιτήρια.
