Απόστολος Σίσκος: «Ημιτελικό στη Φουκουόκα και όλα είναι πιθανά»

Κάθε χρόνο και ένα βήμα για τον Απόστολο Σίσκο. Το 2022 έφτασε μια ανάσα (τέταρτη θέση) από το μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων στη Λίμα του Περού στα 200μ ύπτιο. Πλέον, προετοιμάζεται πολύ εντατικά για την παρθενική παρουσία του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών (στη Φουκουόκα). Για το 2024, έχει επίσης μεγαλεπήβολα σχέδια καθώς «ο μεγαλύτερος μου στόχος είναι να βρεθώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού», όπως αναφέρει στην ιστοσελίδα της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας Ελλάδας.

Προς το παρόν, έχει την πρόκληση της Φουκουόκα, ακόμα μια κορυφή που κατέκτησε: «Είμαι αρκετά χαρούμενος και περήφανος για αυτό που κατάφερα-τονίζει. Ήταν ένα όνειρο από μικρός το οποίο γίνεται πραγματικότητα. Στόχος μου εκεί είναι να κάνω το καλύτερο δυνατό που μπορώ ώστε να μπορέσω να μπω στον ημιτελικό και από εκεί και πέρα όλα είναι πιθανά. Μεγάλος επίσης στόχος είναι το πανευρωπαϊκό νέων στην Σερβία και το παγκόσμιο νέων στο Ισραήλ. Στόχος μου είναι να δείξω τον καλύτερο μου εαυτό καθώς είναι η τελευταία μου χρονιά ως έφηβος. Ακόμη μεγαλύτερος μου στόχος είναι να κάνω το ίδιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών στην Ιαπωνία και να επιβεβαιώσω επίσημα για ακόμη φορά το Ολυμπιακό όριο».

Μαζί του βεβαίως, δίπλα του, είναι μια πολύ δεμένη και αποτελεσματική- εκ του αποτελέσματος- ομάδα: «Με τον προπονητή μου Αναστάσιο Παπαδόπουλο συνεργαζόμαστε 4 χρόνια. Πιστεύω ότι έχουμε καταφέρει αρκετά πράγματα και αυτό προσωπικά πιστεύω ότι οφείλεται, πέρα από τις άριστες γνώσεις πάνω στο άθλημα, στο γεγονός ότι υπάρχει μια γερή σχέση μεταξύ μας. Θεωρώ ότι η εμπιστοσύνη μεταξύ προπονητή και αθλητή είναι το πιο σημαντικό κομμάτι. Βέβαια υπάρχουν πολλοί ακόμη άνθρωποι που με έχουν βοηθήσει. Ένας από αυτούς είναι ο Ζαχαρίας Αλεξίου. Τα τελευταία δυο χρόνια πιστεύω ότι έχουμε κάνει πολύ καλή και αποτελεσματική δουλειά στην ξηρά προπόνηση και αυτό φαίνεται. Αλλά ο συγκεκριμένος άνθρωπος μου έχει σταθεί αρκετές φορές σε πράγματα τα οποία δεν αφορούν πάντα την κολύμβηση αλλά την προσωπική μου ζωή. Ο φυσιοθεραπευτής μου Γιώργος Πεντέρης ο οποίος είναι εκεί για ό,τι χρειαστώ για φυσιοθεραπείες. Την διατροφολόγο μου Βιργινία Παπαεμμανουήλ η οποία φροντίζει να μου έχει το καλύτερο διατροφικό πρόγραμμα για όλη την διάρκεια του χρόνου. Τέλος ένα ακόμη πρόσωπο ότι οποίο έχει αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο σκέφτομαι κάποια πράγματα και γενικά την ψυχολογία μου είναι η κ. Κατερίνα Καραγιάννη».

Αλλά πάνω από όλα και πρώτα από όλα για τον πρωταθλητή του Άρη Θεσσαλονίκης, είναι η οικογένειά του: «Ο ρόλος της οικογένειας μου σε όλη αυτή την διαδρομή είναι πραγματικά τεράστιος. Όταν ήμουν σε ηλικία 11 χρονών βρισκόμουν στην Σέρρες. Αποφασίσαμε οικογένεια να κάνουμε μια τεράστια προσπάθεια και να μετακομίσουμε στην Θεσσαλονίκη για να μπορέσω να κυνηγήσω το όνειρο μου. Θεωρώ πως το καταφέραμε σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό. Βέβαια αυτή μας η απόφαση είχε αρκετές συνέπειες όπως να μην περνάω τόσο χρόνο με τον πατέρα ο οποίος τα τελευταία 8 χρόνια κάνει την διαδρομή Σέρρες-Θεσσαλονίκη 2 φορές την μέρα κάθε μέρα, γεγονός που σημαίνει ότι τα έξοδα για τα καύσιμα των μετακινήσεων είναι σχεδόν εξωφρενικά. Η μητέρα μου παράτησε την δουλειά της για να μπορέσει να είναι μαζί μου και να με βοηθάει σε ότι χρειαστώ. Χωρίς αυτούς πραγματικά δεν θα βρισκόμουν εδώ και τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου».

Και όταν με το καλό επιστρέψει από την Ιαπωνία, και οι υποχρεώσεις το επιτρέψουν ίσως βρει χρόνο και για το χόμπι του: «Κάτι που μου αρέσει να κάνω το καλοκαίρι στον ελεύθερο χρόνο μου είναι να ψαρεύω στην θάλασσα με τον πατέρα μου. Πράγμα όμως που σιγά σιγά έφυγε από τα πλάνα μου καθώς οι τόσες πολλές υποχρεώσεις σε αθλητικό και ακαδημαϊκό τομέα δεν μου επιτρέπουν να το κάνω άλλο, τουλάχιστον όχι τόσο συχνά».