Μπέιμπ Ρουθ: Νίκησε την ισπανική γρίπη, νικήθηκε από τον καρκίνο

Σαν σήμερα πριν από 85 χρόνια, στις 26 Μαϊου του 1935, ο Μπέιμπ Ρουθ σημειώνει το 714ο και τελευταίο home run της καριέρας του για τους Boston Braves στον αγώνα μπέιζμπολ με τους Pittsburgh Pirates στο Forbes Field. Ο θρυλικός "Μπαμπίνο" ήταν ο διασημότερος αθλητής που κινδύνεψε να πεθάνει από την ισπανική γρίπη.

Μπέιμπ Ρουθ: Νίκησε την ισπανική γρίπη, νικήθηκε από τον καρκίνο

Το πραγματικό του όνομα ήταν Τζορτζ Χέρμαν Ρουθ τζούνιορ, αλλά έμεινε στην ιστορία των σπορ γνωστός με τα προσωνύμια «Μπέιμπ Ρουθ» (κυρίως), Μπαμπίνο, Σουλτάνος. Ο Μπέιμπ Ρούθ δεν θα γινόταν ένας από τους μεγαλύτερους ήρωες της αμερικανικής κουλτούρας αν η γερή του κράση δεν τον βοηθούσε να βγει ζωντανός στη μάχη που έδωσε με τον θανατηφόρο ιό.

Η πανδημία είχε φτάσει στις ΗΠΑ με τα στρατεύματα που επέστρεψαν από τον πόλεμο στην Ευρώπη. Τα πρωταθλήματα μπέιζ μπολ ωστόσο συνεχίζονταν. Ο Μπέιμπ Ρουθ προσβλήθηκε τον Μάιο του 1918. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και μάλιστα κυκλοφόρησαν φήμες ότι ήταν ετοιμοθάνατος.

Το σπορ θρηνούσε ήδη έχοντας πληροφορηθεί ότι ένας από τους μεγαλύτερους διαιτητές ο Σιλκ Ο Λάφλιν είχε υποκύψει στον θανατηφόρο ιό. Ο αθλητής ανέβασε έναν τρομερό πυρετό. Το σώμα του πονούσε κι έτρεμε και ο λαιμός του ήταν πολύ ερεθισμένος. Χωρίς να το θέλει ο γιατρός της ομάδας του (Ρεντ Σοξ) έκανε τα πράγματα χειρότερα όταν του χορήγησε μια καυστική ένωση νιτρικού αργύρου, που χρησιμοποιείτο για τη θεραπεία της αμυγδαλίτιδας.

Αλλά ο Μπέιμπ Ρουθ ήταν σκληρό καρύδι. Φημιζόταν για τη φυσική του κατάσταση. Δεν του είχαν δώσει τυχαίο το παρατσούκλι «Κολοσσός». Κατάφερε να νικήσει τον ιό και να ζήσει άλλα 30 χρόνια, υποκύπτοντας σε έναν ανίκητο εχθρό, καρκίνο.

Από το 1946, άρχισε να νιώθει πόνο στο αριστερό του μάτι και δυσκολευόταν να καταπιεί. Οι εξετάσεις που υποβλήθηκε αποκάλυψαν ότι είχε κακοήθη όγκο στη βάση του κρανίου.

Το όνομα και η φήμη του, του έδωσαν πρόσβαση σε πειραματικές θεραπείες και ήταν ένας από τους πρώτους ασθενείς με καρκίνο που υποβλήθηκε σε θεραπεία ταυτόχρονα με φάρμακα και ακτινοθεραπεία. Έχασε πολλά κιλά και η υγεία του επιδεινώθηκε σταδιακά. Στις 16 Αυγούστου 1948, στις 8:01 μ.μ., ο Ρουθ πέθανε στον ύπνο του. Ήταν 53 ετών.