Βασίλης Πλευρίτης και Δήμητρα Φιδάνη: «Ο Ολυμπιακός θα πάρει άλλες 2 σερί Ευρωλίγκες»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Κυνηγάμε θέματα μοναδικά, θέματα που δεν έχουν βγει στο φως της δημοσιότητας και αξίζουν. Επί χρόνια οι τρεις αδελφές Πλευρίτου είναι η βάση πάνω στην οποία χτίστηκε ο Ολυμπιακός, έγινε κυρίαρχος στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μοναδικό φαινόμενο στην Ευρώπη τρεις αδελφές σε ομάδα πόλο τόσο υψηλού επιπέδου. Τι υπάρχει όμως από πίσω; Πώς έφτασαν εκεί πού έφτασαν; Πόσο δύσκολο τόλμημα ήταν στην αρχή; Βρήκα τους γονείς τους, η συνέντευξη είναι παράδειγμα για το πώς πρέπει οι γονείς να στηρίζουν τα όνειρα των παιδιών τους με θυσίες.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 7/4/2022

Τα ονόματά σας θα ήθελα.

Βασίλης Πλευρίτης και Δήμητρα Φιδάνη.

Θα σας γράφω με μία φωνή, εκτός και αν υπάρχει ειδικός λόγος κάποιες στιγμές. Πρώτη φορά μιλάτε και εμφανίζεστε δημόσια;

Ναι, ναι. Και ίσως η τελευταία! Για χατίρι του Θανάση Σκέντζου, το έλεγε καιρό να μας φέρει σε επαφή με εσένα.

Τι δουλειά κάνετε, κ. Πλευρίτη;

Συνταξιούχος αστυνομικός.

Εσείς, κ. Φιδάνη;

Ασχολούμαι με αγροτικές καλλιέργειες.

Πού γεννήθηκαν και μεγάλωσαν τα κορίτσια;

Θεσσαλονίκη.

Πού ακριβώς;

Άνω Ηλιούπολη. Δυτική Θεσσαλονίκη.

ΠΑΟΚ, Άρης, Ηρακλής;

Ο γιος ήταν ΠΑΟΚ. Τα κορίτσια από μικρές πήγαν στον Ηρακλή.

Έχετε και γιο;

Ναι, μεγαλύτερος από τα κορίτσια.

Πώς αποφασίσατε να πάνε στο πόλο;

Θέλαμε τα παιδιά μας να πάνε στον αθλητισμό. Ούτε καν φανταζόμασταν την εξέλιξη που θα είχαν. Ξεκίνησαν από το κολύμπι. Αλλά επειδή είχαν μεγάλες διαφορές στις ηλικίες και τα ωράρια δεν βόλευαν, κάτι έπρεπε να κάνουμε. Τα πρώτα κλιμάκια άρχιζαν προπόνηση στις 2.30 το μεσημέρι και τα τελευταία τελείωναν το βράδυ. Τέσσερα παιδιά, μας κούρασε αυτό, καταλαβαίνετε. Πήγαιναν ενόργανη τα κορίτσια και ο γιος μας στον στίβο. Κάποια στιγμή ένας συνάδελφος αστυνομικός, που είχε τα παιδιά του στον Ηρακλή, μας είπε ότι ο Ηρακλής είχε ωράριο για όλα τα τμήματα 8-10 το βράδυ. Έτσι, στείλαμε τα παιδιά στον Ηρακλή και κόλλησαν με το πόλο.

Σε τι ηλικίες άρχισαν το πόλο;

Ήταν 7 χρόνων η Βάσω, 8 η Ελευθερία, 11 η Μαργαρίτα και 14 ο γιος.

Τώρα είναι φουλ γαυρίνες;

Ε, βέβαια!

Όταν ήρθαν στον Ολυμπιακό, δεν ήταν ο Ολυμπιακός αυτό που είναι σήμερα.

Όχι. Ειδικά στα μικρά κλιμάκια, καμία σχέση. Ο Ολυμπιακός έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των παιδιών. Όταν ήρθαν στον Πειραιά, ο Ολυμπιακός ήταν μία ομάδα που ανέβαινε με στόχο να πρωταγωνιστήσει. Είχε αρχίσει να κοντράρει σκληρά τη Βουλιαγμένη που ήταν τα προηγούμενα χρόνια η μεγάλη δύναμη. Τα κορίτσια τα είχαν καλέσει στις μικρές Εθνικές πριν πάνε στον Ολυμπιακό.

Ποιος τα έφερε στον Ολυμπιακό;

Ο Χάρης Παυλίδης. Ο Χάρης έκανε προετοιμασία με τον Ολυμπιακό και τον Ηρακλή, τους φιλοξενούσε ο Ηρακλής σε ένα ξενοδοχείο. Ο Χάρης μάς είπε ότι ετοίμαζε ένα πλάνο για τον Ολυμπιακό να στηριχτεί σε νέα παιδιά ελληνόπουλα.

Πόσων χρόνων ήρθαν στον Ολυμπιακό;

Το 2011. 17 χρόνων, 14 και 13. Οι δύο μεγάλες ήταν στις Εθνικές από πιο πριν. Κλειδί ήταν και ο ομοσπονδιακός τότε προπονητής, ο κ. Πετράκης, μας είπε ότι πρέπει να κατέβουν σε μεγάλη ομάδα. Ο Χάρης Παυλίδης μάς είπε το ίδιο.

Δύσκολη απόφαση να αλλάξουν ομάδα και πόλη μικρά κορίτσια.

Πολύ δύσκολη.

Πώς έγινε η μετακόμιση;

Ήρθαμε όλοι μαζί. Αθλητικοί μετανάστες! Ο Χάρης μάς εξήγησε το πλάνο και το στηρίξαμε. Τα κορίτσια έπρεπε να αλλάξουν σχολείο, να αφήσουν τις παρέες τους στη Θεσσαλονίκη, το σπίτι τους, την ομάδα τους, δεν ήταν εύκολο.

Εσείς τι κάνατε με τις δουλειές σας;

Ο άντρας μου είχε βγει ήδη στη σύνταξη. Μόνο τα ρούχα μας πήραμε μαζί μας στην αρχή! Είπαμε να δούμε πώς θα πάει, αν θα προσαρμοστούν τα παιδιά μας.

Σπίτι;

Το είχε αναλάβει ο Ολυμπιακός, ήταν και επιπλωμένο.

Έμαθα ότι ήταν μικρό τότε το σπίτι.

Στο σαλόνι κοιμόμασταν εμείς και στο ένα δωμάτιο που ήταν μεγάλο κοιμούνταν τα κορίτσια. Στις αρχές ήταν και ο γιος μαζί. Όμως το σπίτι είχε ένα μεγάλο ατού και το θέλαμε, ήταν απέναντι από το σχολείο των παιδιών στο Χατζηκυριάκειο. Αυτό το σχολείο έπαιξε μεγάλο ρόλο. Στο σχολείο έχουν μια μεγάλη φωτογραφία με τα τρία κορίτσια! Σε αυτό το σχολείο ήταν γυμναστής ο ομοσπονδιακός προπονητής τότε, ο κ. Πετράκης, που σας είπα τον ρόλο του. Τα βοήθησε τα παιδιά. Πολλές φορές έλειπαν από το σχολείο, είχαν υποχρεώσεις με τις Εθνικές, έλειπαν για αγώνες ακόμα και σε εξεταστικές, και όταν γυρνούσαν έδιναν τις εξετάσεις. Ο Ολυμπιακός και ο Πειραιάς στήριξαν τα παιδιά. Στη Θεσσαλονίκη στο σχολείο δεν ήταν έτσι...

Φαντάζομαι ότι και άλλες ομάδες ήθελαν τις κόρες σας τότε, εκτός του Ολυμπιακού.

Είναι αλήθεια. Αλλά δεν ασχοληθήκαμε.

Τα πρώτα λεφτά από τον Ολυμπιακό;

Οδοιπορικά, κάλυπταν κάποια έξοδα.

Τώρα μένουν μαζί ακόμα οι τρεις τους;

Ναι.

Μια ζωή μαζί!

Πράγματι. Τελείωσαν το σχολείο, οι δύο μεγάλες τελείωσαν και το Πανεπιστήμιο, το Ναυτιλιακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Η μικρή είναι στην Οδοντιατρική Σχολή στο Καποδιστριακό.

Δικαιωθήκατε.

Στηρίξαμε το όνειρο των παιδιών μας. Με όσες θυσίες χρειάστηκε να κάνουμε. Έπρεπε να υποστηρίξουμε τα παιδιά μας να κυνηγήσουν το όνειρο που είχαν.

Ποιο είναι τώρα το όνειρό σας;

Να είναι γερά τα παιδιά και τυχερά. Το δύσκολο που θέλαμε έγινε. Τα παιδιά έδεσαν με την ομάδα, ο Ολυμπιακός τα αγάπησε και έδειξαν το ταλέντο τους. Τα παιδιά με ταλέντο πρέπει να φεύγουν και να πηγαίνουν σε μεγάλη ομάδα. Πιστέψαμε στο πρότζεκτ του Ολυμπιακού. Αφήσαμε πίσω τη ζωή μας, αλλάξαμε τα πάντα. Την πρώτη χρονιά ήταν πολύ δύσκολο, μικρά τα παιδιά, σε ένα ξένο μέρος. Ευτυχώς λόγω των μικρών Εθνικών είχαμε γνωρίσει κάποιους γονείς εδώ και είχαμε πέντε ανθρώπους να μιλάμε.

Υπάρχει άλλη τέτοια περίπτωση στην Ευρώπη με τρεις αδελφές στο πόλο;

Όχι! Μόνο στις ΗΠΑ. Για εμάς ήταν πολύ σημαντικό να έρθουν και τα τρία κορίτσια. Έναν χρόνο πριν έρθουν, ο Χάρης μάς είχε πει ότι ήθελε τη Μαργαρίτα, τη μεγάλη. Αλλά είπαμε να περιμένουμε έναν χρόνο να πάνε και τα τρία κορίτσια μαζί. Να έχει η μία την άλλη.

Τις έχουν ζητήσει μεγάλες ξένες ομάδες αυτά τα χρόνια;

Τις έχουν ζητήσει, ναι.

Έχω μάθει για πολύ μεγάλη ξένη ομάδα.

Μην την γράψετε. Δεν ασχοληθήκαμε. Βέβαια, αν ερχόταν κάτι εξωφρενικό, όπως έγινε στην περίπτωση του Χάρη Παυλίδη με την Εθνική Κίνας, λογικό είναι να το σκεφτόμασταν.

Το συμβόλαιο πότε λήγει; Έχουν και οι τρεις την ίδια λήξη;

Ναι. Κανονικά έληγε τώρα το παλιό τριετές που είχαν. Όμως ο Ολυμπιακός είναι μεγάλος σύλλογος και έχει πάντα πλάνο για πιο μπροστά. Τις ανανέωσε πρόωρα και φέτος λήγει ο πρώτος χρόνος του καινούργιου τριετούς.

Ποια από τις τρεις σάς αρέσει λίγο πιο πολύ ως παίκτρια και γιατί;

Όλες!

Πάμε να πούμε το μεγαλύτερο ατού της καθεμίας. Στο 7-4 του τελικού με τη Σαμπαντέλ έβαλε ένα φοβερό γκολ η Μαργαρίτα που κοίταγε αλλού και αιφνιδίασε την γκολκίπερ.

Η Μαργαρίτα ήρθε ως φουνταριστή στον Ολυμπιακό. Και ήταν έως το 2015 φουνταριστή. Ξαφνικά τη γύρισαν στην άμυνα και παίζει εκεί τα τελευταία χρόνια. Το μεγαλύτερο ατού της; Ο δυναμισμός της.

Πάμε στην Ελευθερία τώρα.

Η Ελευθερία παίζει με μία ιδιαίτερη εξυπνάδα, αντίληψη. Και έχει επιμονή, δεν κολλάει αν κάνει ένα κακό σουτ, το επαναλαμβάνει για να πετύχει.

Η Βάσω;

Η μικρή έχει έναν συνδυασμό των δύο μεγαλύτερων αδελφών της.

Τι κέρδισαν από τον Ολυμπιακό; Φαντάζομαι τα λεφτά δεν είναι πολλά.

Ζουν, ρε παιδί μου. Στα χρόνια της κρίσης ο Ολυμπιακός ήταν η μόνη ομάδα που πλήρωνε. Έγιναν γνωστές. Αγαπήθηκαν. Βρήκαν ζεστασιά εδώ. Μιλάμε για τον κορυφαίο σύλλογο στην Ελλάδα.

Ερώτηση στη μαμά τώρα. Πότε κλάψατε για το πόλο;

Για εμένα το πιο δύσκολο ήταν όταν η Μαργαρίτα, 14-15 χρόνων, έπαιζε στον Ηρακλή και της έσπασαν τα πλευρά σε ένα ματς.

Ήσασταν στο ματς;

Ναι, στην Πάτρα. Της κόπηκε η αναπνοή, την έβγαλαν από το νερό και την πήγαν στο νοσοκομείο. Ήταν δραματικές στιγμές. Θα μπορούσε να είναι πολύ σοβαρός τραυματισμός, αλλά το ξεπέρασε επειδή ήταν μικρή.

Πέφτει ξύλο στο πόλο.

Υπέφερε, δεν ξέραμε τι έπαθε, για καιρό μετά είχε νάρθηκα σε όλο της το σώμα. Διότι ο γιατρός είχε πει να μείνει πολλούς μήνες έξω, αλλά η Μαργαρίτα δεν ήθελε, ανυπομονούσε να επιστρέψει.

Η γνώμη σας για τον κ. Κουντούρη;

Αυτός είναι ο αρχιτέκτων του οικοδομήματος. Εμείς ήρθαμε στα δύσκολα, δεν ήρθαμε στα εύκολα. Ήρθαμε όταν είχε αναλάβει ο Κουντούρης, τα χρέη ήταν πολλά, αλλά τα έφτιαξε όλα. Θυμάμαι από τότε έλεγε «ο λόγος μας είναι συμβόλαιο». Και πραγματικά ποτέ δεν αθέτησε κάτι. Τα πρώτα χρόνια δεν είχαμε καν συμβόλαιο. Ο λόγος του αρκούσε. Και να σας πω κάτι; Γενικώς η διοίκηση του Ερασιτέχνη, και ο κ. Δαλέζιος και τα άλλα άτομα, είναι άνθρωποι που αγαπάνε πολύ τον Ολυμπιακό. Νοιάζονται για την ομάδα.

Τι πριμ θα πάρουν για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας;

Είναι προσυμφωνημένα αυτά ως μπόνους στα συμβόλαια για κατάκτηση πρωταθλήματος, Κυπέλλου, Ευρωλίγκας. Σε αυτά τα θέματα δεν παίζεται ο Ολυμπιακός. Είμαστε τυχεροί που βρέθηκε στον δρόμο των παιδιών μας ο Ολυμπιακός. Ήρθαν κορίτσια και θα φύγουν... συνταξιούχοι! Κλείνουμε 11 χρόνια στην ομάδα. Το 2011 που ήρθαμε πήγαινε Β' Γυμνασίου η Βάσω, Γ' Γυμνασίου η Ελευθερία και Γ' Λυκείου η Μαργαρίτα.

Επειδή ξέρω ότι έχετε γίνει ειδικοί στο πόλο, ο μπαμπάς είναι τρομερός γνώστης, θέλω πρόβλεψη πόσες Ευρωλίγκες θα πάρει σερί ο Ολυμπιακός.

(σ.σ. Μου λέει σοβαρά ο πατέρας). Εγώ παρακολουθώ και τις ξένες ομάδες, γνωρίζω απέξω και ανακατωτά τις αντίπαλες του Ολυμπιακού. Σας το λέω ειλικρινά: αν δεν γίνει κάτι δραματικό, δηλαδή να χάσει ο Ολυμπιακός παίκτριες -αλλά πώς να χάσει, να έρθουν στον Ολυμπιακό θέλουν, όχι να φύγουν-, ο Ολυμπιακός θα πάρει άλλες δύο σερί Ευρωλίγκες τουλάχιστον!

Δηλαδή θα έχει τέσσερις σερί;

Είμαι βέβαιος ότι αυτή η ομάδα θα σαρώσει τα πάντα για τουλάχιστον δύο χρόνια ακόμα, πολύ πιθανόν τρία χρόνια ακόμα.

Μου το είχε πει ο Χάρης Παυλίδης ότι στόχος είναι να φτάσει ο Ολυμπιακός την πρώτη σε κατακτήσεις ευρωπαϊκών τίτλων, την Οριζόντε Κατάνια.

Είναι μικρές σε ηλικία στην ομάδα. Οι μεγάλες έφυγαν. Η πιο μεγάλη τώρα, για να καταλάβεις, είναι η Μαργαρίτα! Άσε που όλη η εθνική ομάδα είναι ο Ολυμπιακός. Αυτό τους δίνει μεγάλο αβαντάζ. Τα ίδια συστήματα, η ίδια ομάδα, προπονούνται διπλά, δεν χάνουν προπονήσεις όταν πάνε με την Εθνική.

Κλείνοντας, θέλω να ρωτήσω κάτι την κ. Φιδάνη. Ένα σχόλιο για το έγκλημα που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο.

Πόσο κρίμα αν αποδειχτεί ότι το έκανε αυτή. Ας τα έδινε σε κάποιον τα παιδιά. Ας τα έδινε σε εμένα, θα τα έπαιρνα. Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που θέλουν ένα παιδί και δεν μπορούν να κάνουν. Τι κρίμα. Τι άδικο.