Τσίριτς: Ήρθε, «κούμπωσε», το σήκωσε και έγραψε ιστορία

Όταν ο Ολυμπιακός στις 18 Ιανουαρίου ανακοίνωνε την έναρξη της συνεργασίας του με τον Αλεξάνταρ Τσίριτς, οι περισσότεροι αναρωτιόντουσαν εάν ο Σέρβος προπονητής θα μπορούσε να συνεχίσει το θεσπέσιο έργο του Χάρη Παυλίδη και να κρατήσει την ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης.

Σε λιγότερο από τρεις μήνες ο Σέρβος προπονητής, τον οποίο είχε προτείνει στον Μιχάλη Κουντούρη, ο Χάρης Παυλίδης, κατάφερε να…κουμπώσει με τα κορίτσια του Ολυμπιακού, να σηκώσει την EuroLeague και να γράψει ιστορία.

Όχι μόνο γιατί οδήγησε τον Ολυμπιακό στη δεύτερη σερί Ευρωλίγκα αλλά γιατί ο ίδιος μπαίνει σε ένα κλειστό κλαμπ ανθρώπων της υδατοσφαίρισης που έχουν κατακτήσει Ευρωπαϊκά τρόπαια και ως παίκτες αλλά και ως προπονητές!

Ο Τσίριτς τους τελικούς ως πολίστας τους είχε για…πρωινό. Το 2000 με τη φοβερή Μπέτσεϊ (11-8 την Μλάντοστ), κατέκτησε το Champions League στο φάιναλ φορ, με τον τωρινό προπονητή του Ολυμπιακού να είναι ο MVP της διοργάνωσης!

Μάλιστα ο Τσίριτς με το σκουφάκι της Μπρέσια έχει κάνει back to back, όχι στο Champions League αλλά στο LEN Trophy (2001-02, 2002-03). Με την Ιταλική ομάδα κατέκτησε το ίδιο τρόπαιο και το 2006 ενώ επτά χρόνια μετά, λίγο πριν αποφασίσει να…κρεμάσει το σκουφάκι του, πήρε και με την Ραντνίτσκι Κραγκούγιεβατς το Len Trophy.

Μέχρι και την Κυριακή (3/4) είχε ως παίκτης πέντε Ευρωπαϊκά τρόπαια σε συλλογικό επίπεδο και τώρα με τις γυναίκες του Ολυμπιακού πρόσθεσε έναν ακόμη σπουδαίο τίτλο, αυτή τη φορά ως προπονητής.

Ο 44χρονος φυσικά έχει γράψει τεράστια ιστορία με την εθνική ομάδα της Σερβίας. Το μόνο που του λείπει είναι το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Έφτασε κοντά στην Αθήνα (2004) αλλά η Ουγγαρία στο τέλος πανηγύρισε στον τελικό ενώ έχει και δύο χάλκινα σε Σίδνεϊ (2000), Πεκίνο (2008). Έχει κατακτήσει παγκόσμιο πρωτάθλημα (2005), τρία Ευρωπαϊκά (2001, 2003, 2006), τέσσερα World League (2005, 2006, 2007, 2008).

Γεννημένος στο Βελιγράδι, «παιδί του πολέμου» ο Τσίριτς ήταν ένας παίκτης μαχητής αλλά πάντα έπαιζε με μυαλό. Δεν έχανε την ψυχραιμία του και αυτό βλέπουμε πως το έχει και ως προπονητής. Το δουλεύει το παιχνίδι στο μυαλό του, έχει έτοιμες λύσεις σε άμυνα και επίθεση.

Όπου κι αν έπαιξε πόλο, πανηγύρισε τίτλους. Στη Σερβία, στο Μαυροβούνιο, στην Ισπανία, στην Ιταλία. Είναι πολύ μεγάλο όνομα στον χώρο της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης.

Τον σέβονται, τον εκτιμούν και φαίνεται πως σε αυτό το τρίμηνο που βρίσκεται στον Πειραιά κατάφερε να…κερδίσει και τα κορίτσια του Ολυμπιακού. Δεν είναι καθόλου εύκολο. Δεν ήταν «τρελός» φυσικά να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού του Χάρη Παυλίδη. Και δεν το έκανε γιατί ξέρει πόλο και σέβεται το άθλημα.

Έβαλε κάποια στοιχεία στην άμυνα (έγινε πιο επιθετικός ο Ολυμπιακός και δεν φοβάται να δώσει ποινές αλλά είναι έτοιμος να παίξει άμυνα με λιγότερη), έδωσε ελευθερία στην επίθεση και πάνω απ’ όλα δεν άγχωσε τις παίκτριές του.

Το βέβαιο είναι πως άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά. Από την εθνική Ιράν, βρέθηκε στον πάγκο της κορυφαίας ομάδας του κόσμου αλλά κατάφερε να τη διατηρήσει στην κορυφή. Φυσικά ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά πως τίποτα δεν τελείωσε την Κυριακή (3/4).

Για τον Σέρβο τεχνικό όλα τώρα αρχίζουν…

ΥΓ Και ο Μπιγκόν ήρθε το 1999 στη θέση του Μπάγεβιτς αλλά πήγε να χάσει το πρωτάθλημα και έφυγε...