Αφρουδάκης: «Θέλουμε να κάνουμε το σπίτι της ελληνικής υδατοσφαίρισης - Δεν έχουμε πισίνες»

Στο ραδιοφωνικό σταθμό του Metropolis στη Θεσσαλονίκη μίλησε ο Γιώργος Αφρουδάκης με αφορμή την πρόσφατη παρουσία της Εθνικής πόλο των ανδρών στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος.

Ο αρχηγός της ελληνικής αποστολής τόνισε την ανάγκη δημιουργίας υποδομών λέγοντας χαρακτηριστικά πως η εθνική ομάδα ψάχνει να βρει πισίνα για να κάνει προπόνηση, αναδεικνύοντας έτσι την ανάγκη δημιουργίας ενός χώρου που θα αποτελέσει το σπίτι της ελληνικής υδατοσφαίρισης.

Αναλυτικά τα όσα είπε:

«Ταξιδέψαμε από το Τόκιο μέσω της Ρώμης, μία πτήση που διήρκησε 14 ώρες. Πέρασε γρήγορα το ταξίδι παρά το γεγονός ότι συνολικά το ταξίδι διήρκεσε 27 ώρες μέχρι την Ελλάδα. Δεν μπορώ να πω ότι ήμασταν πολύ στεναχωρημένοι. Υπήρξε κατήφεια τις δύο πρώτες ώρες μετά τον τελικό εξαιτίας της απώλειας του χρυσού μεταλλίου. Όμως μπορεί στην πορεία να καταλάβαμε πως χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για να βγούμε παγκόσμιοι πρωταθλητές, πήραμε ωστόσο το ασημένιο μετάλλιο. Όταν φθάνεις εκεί, πρέπει να αρπάζεις την ευκαιρία. Στο τελευταίο λεπτό ήμασταν άτυχοι.

Η σταθερότητα αυτής της ομάδας, διαχρονικά, τα τελευταία 25 χρόνια, είναι παροιμιώδης. Το ποδόσφαιρο είναι ο βασιλιάς. Όμως υπάρχουν επιτυχίες και σε άλλα αθλήματα. Είναι η πιο σταθερή εθνική ομάδα όλων των αθλημάτων. Εχουμε πάρει 4 μετάλλια σε παγκόσμια πρωταθλήματα. Είμαστε κυρίαρχοι στις εθνικές ομάδες Νέων και εφήβων. Γεμίζουμε τον ελληνικό αθλητισμό με μετάλλια. Και αυτή η ομάδα είναι η ομάδα που το 2017, 2018, 2019, πήραμε τρία μετάλλια στην σειρά. Είναι επτά – οκτώ αθλητές. Αυτό δείχνει πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει επιτυχία. Αυτή η γεννιά αθλητών κυριάρχησε σε δύο παγκόσμια πρωταθλήματα και ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Το να βγαίνεις σε αυτές τις θέσεις, δείχνει πάρα πολλά. Το πρόγραμμα μετά τον κορωνοϊό έχει πάει πολύ άσχημα παγκόσμια, όμως εμείς ως Ελλάδα ανταποκριθήκαμε. Και μακάρι σε μία επόμενη διοργάνωση να χαρούμε ένα χρυσό μετάλλιο. Μακάρι να χαρούμε ένα μετάλλιο στους ολυμπιακούς αγώνες, αυτός είναι ο πολύ μεγάλος στόχος. Δεν μπορούμε να είμαστε χαλαροί γιατί έχουμε και παγκόσμιο πρωτάθλημα και ευρωπαϊκό»

Πώς σχολιάζετε τη δήλωση του κ. Βλάχου, την συγγνώμη που ζήτησε ο προπονητής για το λάθος που έκανε;

«Σπάνια γίνεται. Είναι μία φάση όπου δεν έπρεπε να ζητήσει τάιμ άουτ. Είχε το θάρρος να ομολογήσει το λάθος του. Όμως από αυτή την απόφαση του, δεν κρίθηκε το αποτέλεσμα στον τελικό. Ο Θοδωρής δεν μας στέρησε το χρυσό μετάλλιο. Εγώ προσπάθησα να τον παρηγορήσω. Του είπα, είσαι προπονηταράς. Όλοι μαζί κερδίζουμε. Όλοι μαζί χάνουμε.

Δεν υπάρχει μετρητής για το ποιος έχει δώσει περισσότερα πράγματα για μία ήττα. Το σκεπτικό του τάιμ άουτ είναι για να οργανωθεί η ομάδα. Είχαμε κερδίσει αποβολή και ήθελε να οργανώσει την τελευταία επίθεσή του. Και ο Θοδωρής δεν αντιλήφθηκε ότι μπροστά στην κόντρα επίθεση είχαν φύγει δύο δικοί μας με έναν Ούγγρο. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, κανείς δεν μπορούσε να εγγυηθεί ότι θα βάζαμε το γκολ. Θυμίζω ότι στην προηγούμενη φάση, έχασε ένας αθλητής μας ένα ανεπανάληπτο τετ α τετ.

Μας έκανε περήφανους. Ήταν μία δήλωση ενός ανθρώπου που έχει μεγάλη προσωπικότητα. Τώρα, όλοι θέλουμε να έρθουν τα παιδιά δίπλα μας, όμως το πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε πισίνες. Δεν έχουμε πολλές εγκαταστάσεις. Ειδικά η Θεσσαλονίκη υποφέρει από εγκαταστάσεις. Και όμως τροφοδοτεί την Εθνική μας ομάδα με πολλούς διεθνείς. Πρέπει να υπάρξει καλύτερο σχέδιο από την πολιτεία. Γιατί το πόλο είναι ένα υψηλού επιπέδου άθλημα. Πολλά ταλέντα βγαίνουν από τη Θεσσαλονίκη. Ο ΠΑΟΚ κυριαρχεί στις νεανικές ηλικίες. Και η Αθήνα έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα στις εγκαταστάσεις.

Κύριο μέλημα μας είναι να εξασφαλίσουμε πισίνες. Εδώ η εθνική ομάδα ανδρών του Πόλο, που μας έκανε υπερήφανους δεν είχε πισίνα για να προετοιμαστεί. Από τότε που έκλεισε το Ζάππειο που ήταν το κέντρο των εθνικών ομάδων, από το 2012, έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα».

Υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στις πισίνες, πώς μπορεί να βρεθεί λύση; Έχετε πρόβλημα και σε επίπεδο εθνικών ομάδων;

«Εμείς ως εθνική ομάδα περιφερόμαστε σε διάφορες πισίνες. Όμως κάθε καλοκαίρι και οι έφηβοι και οι παίδες και οι γυναίκες δυσκολεύονται να βρουν χώρους για να κάνουν προπονήσεις. Επιτέλους πρέπει να βρούμε ένα κολυμβητήριο για να προπονούνται οι αθλητές και οι αθλήτριές μας. Δεν έχουμε πισίνες για την εθνική ανδρών, την εθνική γυναικών και τις έξι εθνικές ηλικιακών ομάδων.

Σε οικονομικό επίπεδο η πολιτεία είναι αρωγός, υπάρχουν πριμ για τα μετάλλια. Ξέρουν οι αθλητές τι θα πάρουν. Το βασικό είναι να νιώσουν οι αθλητές τι θα πάρουν. Ολοι οι αντίπαλοί μας έχουν ένα ενιαίο αθλητικό κέντρο. Εμείς ψάχνουμε να βρούμε πισίνα. Θέλουμε να κάνουμε το σπίτι της ελληνικής υδατοσφαίρισης.

Για να κλείσω, είναι τρομακτική η δουλειά που κάνουν τα σωματεία από όλη την περιφέρεια, με την ανάδειξη αθλητών και αθλητριών. Από τα Χανιά, την Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη, την Χίο, από παντού έχουμε αθλητές και αθλήτριες».