Ο Μαρτίνς, οι τρεις χαφ, ο Ομάρ

Ο ρόλος του προπονητή του Ολυμπιακού στη νίκη επί του Άρη και η «κατάρα» που έσπασε ο Νορβηγός με το...αριστερό!

Ο Μαρτίνς, οι τρεις χαφ, ο Ομάρ

Πολλοί παραξενεύτηκαν με την επιλογή του Πέδρο Μαρτίνς να παίξει με τον Άρη με τρεις χαφ. Ο Πορτογάλος είχε πει ότι το έβλεπε το ματς σαν ντέρμπι και υπολόγιζε πολύ το transition του αντίπαλου, αλλά το έδειξε και στην πράξη ότι είχε αναλύσει όλες τις παραμέτρους. Σε κάποιους μπορεί να μην άρεσε κιόλας ότι ο Ολυμπιακός έπαιξε με σφιχτή μεσαία γραμμή εναντίον του Άρη μέσα το «Καραϊσκάκης», όμως το αποτέλεσμα δικαίωσε την απόφαση του Μαρτίνς. Τα λάθη που έγιναν στην άμυνα ή κάποια γκολ που χάθηκαν στην επίθεση είναι μέσα στο παιχνίδι, η τακτική που ακολούθησε ο Πορτογάλος ήταν από πλευράς στρατηγικής η ιδανική.

Η παρουσία του Γκιγιέρμε στη βάση ήταν καθοριστική, δίχως ο Βραζιλιάνος να κάνει κάποιο σούπερ ματς στην επιστροφή του, έστω κι αν τη συνδύασε με γκολ. Ο Μπουχαλάκης ήταν πιο απελευθερωμένος στο δημιουργικό κομμάτι, ενώ ο Καμαρά παρόλο που δεν απέφυγε κάποια εύκολα λάθη, είχε σημαντική συνεισφορά στη νίκη. Με κλεψίματα, με καλό ρυθμό, με ενέργειες όπως αυτή από την οποία ξεκίνησε το δεύτερο γκολ. Πρωταγωνιστής στην έναρξη πολλών γρήγορων επιθέσεων της ομάδας, από τις οποίες βέβαια στη συνέχεια ο κορυφαίος Βαλμπουενά έσταζε ποιότητα στη δημιουργία.

Σε ό,τι αφορά τον Ομάρ θα πρέπει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά φέτος είχε γκολ. Και μάλιστα με υπέροχο αριστερό σουτ, ενώ νωρίτερα είχε στοπάρει υποδειγματικά την μπάλα μετά την μακρινή μεταβίβαση ακριβείας του Ματιέ. Έσπασε μια «κατάρα» για το Νορβηγό που πάντα μέσα στις σεζόν του κάνει αρκετά γκολ και ασίστ, ενώ φέτος δεν είχε καν ασίστ μέχρι το παιχνίδι αυτό. Ήταν γενικά πολύ δυναμικός και με μεγάλη βοήθεια από την πλευρά του. Σαν να ήταν και ένα μήνυμα διάθεσης παραμονής, όχι επειδή είναι να κάνει μεταγραφή όπως το είδαν ίσως οι περισσότεροι.

Και κάτι τελευταίο για τον Μασούρα. Μπορεί να μην έκανε κάποιο μεγάλο παιχνίδι, αλλά ο τρόπος που ενήργησε στο δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού ήταν ιδανικός. Και μάθημα για τον ίδιο και για τους συμπαίκτες του. Μετά το κλέψιμο του Καμαρά περιμένει όσο ακριβώς πρέπει για να συγκεντρωθούν στην περιοχή κι άλλοι παίκτες της ομάδας του. Δεν βιάστηκε να σεντράρει, έκανε... υπομονή και τελικά την μπαλιά που έπρεπε για να έρθει το γκολ από τον Ελ Αραμπί. Καθαρό μυαλό είχε. Αυτό που σε πολλές περιπτώσεις λείπει από τις ενέργειές του, όπως και άλλων συμπαικτών του.