Το μεγαλείο της εξυγίανσης

Ο Αντώνης Φουντής σχολιάζει την περίφημη... εξυγίανση την οποία επιζητούσαν οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού.

Το μεγαλείο της εξυγίανσης

Η σταυροφορία της εξυγίανσης σταμάτησε στον Βόλο. Στον περσινό τελικό του Κυπέλλου. Εκεί όπου ο Ιβάν Σαββίδης, αφού πρώτα έπιασε «κώτσο» τον πρώην σύμμαχο του (ποιος να ξεχάσει τόσες αγκαλίτσες…) Γιάννη Αλαφούζο, πετώντας με χειρουργείο χωρίς αναισθητικό τον Παναθηναϊκό από τον τελικό, στη ρεβάνς του ημιτελικού Κυπέλλου στην Τούμπα, με την αξέχαστη διαιτησία Κύζα, στην συνέχεια έπιασε κορόιδο και τον έτερο «σύμμαχο» του (ποιος να ξεχάσει τόσες αγκαλίτσες…) Δημήτρη Μελισσανίδη. Και του έκλεψε το τρόπαιο με το καραμπινάτο οφσάιντ-γκολ του Ενρίκε με το οποίο ο ΠΑΟΚ κατέκτησε το Κύπελλο.

Φέτος, αφού ο Ολυμπιακός (αν παραμείνει η αφαίρεση των τριών βαθμών) βγήκε εκτός τίτλου, κι έμειναν οι δύο τους, άρχισε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών! Με παχιά λόγια, έγινε ότι έλεγαν οι περισσότεροι από πέρσι. Ότι δεν υπάρχει καμία συμμαχία, ότι το τρίγωνο Ιβάν-Αλαφούζου-Τίγρη, ήταν μια φούσκα που θα έσπαγε μόλις οι τρεις ή οι δύο, έμεναν μόνοι στο κυνήγι του πρωταθλήματος. Και πριν αλέκτωρ λαλήσαι τρεις, η λυκοφιλία ξεμπροστιάστηκε και οι «κολλήτοι» του Πόντου, σφάζονται τώρα επί δικαίων και αδίκων! Ο ΠΑΟΚ προχωρά ακάθεκτος ξαφνικά λες κι έγινε… Μπαρτσελόνα. Η ΑΕΚ επίσης μεταμορφώθηκε σε Μάντσεστερ Σιτι. Και οι δύο προχωρούν ασταμάτητοι, φυσικά, επειδή… εξυγιάνθηκε το πρωτάθλημα. Αλλωστε εδώ και χρόνια, το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι καθαρό μόνο όταν βγαίνει από την μέση ο Ολυμπιακός… Ξεφύγαμε όμως.

Οι ΠΑΟΚτζήδες αλωνίζουν, μπουκάρουν, καταστρέφουν αλλά ούτε γάτα ούτε ζημιά. Κι επειδή οι βοηθοί από πέρσι είναι… «ερωτευμένοι» με τον «δικέφαλο» του βορρά, δύο στα τρία γκολ των Θεσσαλονικέων είναι οφσάιντ, ενώ ο Μάτος που κλωτσάει στο ψαχνό ο,τι κινείται, παραμένει ατιμώρητος (απίστευτη ασυλία αυτή…). Αν αυτό δεν είναι κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου, τότε τι είναι; Από την άλλη πλευρά, η ΑΕΚ είτε παίρνει σφυρίγματα (όχι βέβαια, όσα ο ΠΑΟΚ…), είτε όχι, επιμένει να κλαψουρίζει! Προχθές διάλυσε την Ξάνθη σε 40 λεπτά κι όμως χαλάει τον κόσμο επειδή –λέει- δεν της έδωσε δύο πέναλτι και χάρισε κίτρινες κάρτες στον αντίπαλο. Όταν αλώνιζε και πατούσε στην πλάτη ή έκανε κεφαλοκλειδώματα ο Βράνιες στον Μάριν (πέρσι και φέτος), κανείς δεν συγκινήθηκε. Κι από πέναλτι να φάνε κι οι κότες. Όμως εκεί. Την αδικεί η διαιτησία! Μήπως και φτιάξει κι αυτή «προίκα» για τα επόμενα ματς… Και μέσα σε όλη αυτή την… εξυγίανση, έρχεται και ο υιός Σαββίδης να ρίξει την υποτιθέμενη πινελιά του. «Ένας κοινός κίνδυνος, ενώνει τους χειρότερους εχθρούς» έγραψε, θέλοντας να πείσει τον κόσμο ότι συμμάχησαν τώρα εναντίον της ομάδας του μπαμπά του, Ολυμπιακός και ΑΕΚ! Λέγε-λέγε και γράφε-γράφε, στο τέλος θα το πιστέψει και ο ίδιος ότι ο ΠΑΟΚ είναι ο αδικημένος της περσινής αλλά και της φετινής σεζόν και φυσικά να πείσει τον κόσμο του «δικεφάλου» ότι όλοι είναι εναντίον τους. Όπως πχ, ο Πλατανιάς, η Κέρκυρα, η Ξάνθη, ο ΠΑΣ, οι διαιτητές, πρώην (που βρίσκουν δουλειά όταν σταματούν να σφυρίζουν στην δική τους ΠΑΕ) και νυν, ή όπως οι βοηθοί, που τείνουν να καταργήσουν τον κανονισμό του οφσάιντ! Πως αντέχει ο Γιώργος Σαββίδης τόση αδικία, είναι πράγματι ένα θέμα…

Επειδή όμως όλα στο γήπεδο είναι καθρέφτης, το καλύτερο «στριπτίζ» είναι τώρα που οι δύο Πόντιοι έμειναν μεταξύ τους. Να δούμε ποιος θα φάει ποιον και ποιος από τους δύο θα φωνάζει περί κάθαρσης. Οι νέοι Χαλίφηδες παλεύουν για τη θέση του Χαλίφη. Και όσο σκέφτομαι ότι έρχεται το ματς της Τούμπας, όχι αυτό της ερχόμενης Κυριακής με τον Ολυμπιακό, αλλά εκείνο μεταξύ ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, περιμένω να δω ακόμη μεγαλύτερα ξεκατινιάσματα από αυτά των τελευταίων ημερών μεταξύ των δύο «δικεφάλων». Αλλωστε λένε, ότι η εκδίκηση είναι πιάτο που τρώγεται κρύο. Ετσι δεν είναι;

Οι Αποκριές τελείωσαν, ώρα να βγάλουν τις μάσκες, για να απολαύσουμε όλοι το μεγαλείο της εξυγίανσης...