Τα ‘χει όλα έχει και τα ψυχολογικά της η ΑΕΚ…

Δεν είναι μόνο αγωνιστικό το ζήτημα της «Ένωσης» φέτος. Η έλλειψη του ηγέτη στα αποδυτήρια, προκαλεί κι αυτή προβλήματα στην ομάδα.

Τα ‘χει όλα έχει και τα ψυχολογικά της η ΑΕΚ…

Μια από τα ίδια φέτος για την ΑΕΚ μακριά απ’ το ΟΑΚΑ. Παράδοση άνευ όρων και στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και δεν πρέπει να έχουν άδικο εκείνοι που πιστεύουν πως πέραν από αγωνιστικό, το πρόβλημα της φετινής ομάδας είναι και ψυχολογικό.

Αν αναλογιστούμε μάλιστα πως δεν έχει κερδίσει και σε κανένα μεγάλο ματς φέτος (ούτε σε εκείνα του Τσάμπιονς Λιγκ), τότε ακόμα πιο εύλογα μπορούμε να δικαιολογήσουμε εκείνους που καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα.

Βέβαια το ψυχολογικό έχει να κάνει και με το ρόστερ και με τον προπονητή. Όχι τον νυν αλλά τον τέως. Δε γίνεται να κατηγορηθεί ο Χιμένεθ για τα φετινά ψυχολογικά της «Ένωσης». Αλλά ο προηγούμενος είναι λογικό να του αναλογεί μερίδιο ευθύνης.

Είναι όμως και θέμα ποδοσφαιριστών. Από το φετινό ρόστερ απουσιάζει ο παίκτης προσωπικότητα. Δεν είναι δυνατόν σε μια ομάδα να είναι όλοι ηγέτες. Αλλά ένας – δύο τέτοιοι πρέπει να υπάρχουν.

Ο Λιβάγια δεν ανταποκρίθηκε σε αυτόν τον ρόλο. Έχει τσαγανό, αλλά δεν έχει διάρκεια ενώ με τις απερίσκεπτες ενέργειές του στερεί τακτικά τις υπηρεσίες του από το κλαμπ. Επομένως δεν μπορείς να υπολογίζεις.

Ο Πόνσε, που είναι ταλαντούχος, είναι μικρός και δεν είναι και αγορασμένος. Ήρθε να δει, να παίξει και μα φύγει. Το μυαλό του δεν είναι στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά στην Ισπανία, την Ιταλία, την Αγγλία. Αγροτικό κάνει το παιδί, συνεπώς πάει κι αυτός…

Ο Μάνταλος δεν το έχει για αρχηγός-ηγέτης, το έχουμε πάρει χαμπάρι εδώ και χρόνια ούτε φυσικά ο Μπακασέτας (που έμεινε άλλωστε και εκτός ομάδας για καιρό), αλλά ούτε κάποιος εκ των -επίσης παλιών- Σιμόες, Μπακάκη, Τσιγκρίνσκι, Μπάρκα.

Ποιοι υπήρχαν πέρσι; Μα φυσικά ο μπαρουτοκαπνισμένος Λάζαρος, ο εκρηκτικός Βράνιες ακόμα και ο Αραούχο που έστω δανεικός είχε «δεθεί» με τον κόσμο της ομάδας.

Έφυγαν αυτοί, δεν ήρθε κάποιος που να εμπνέει ανάλογα στα αποδυτήρια και πάει το στοίχημα αυτό, χάθηκε. Αν δεν βρει ηγέτη για τα Σπάτα, τα ίδια θα έχει η ΑΕΚ και του χρόνου με τα ψυχολογικά της.

Αν δούμε όμως και τα εντελώς αγωνιστικά από το ματς του «Βικελίδης»: Ο Μπακάκης δεν άντεξε πάνω από ένα ημίχρονο και αποχώρησε. Ήταν θέμα χρόνου να σκάσει. Φαινόταν στα τελευταία παιχνίδια ότι οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν. Και να προσεύχονται στην «Ένωση» να μη δούνε και τον Γκάλο στα πιτς άμεσα.

Το 3-5-2 δεν βγήκε στον Χιμένεθ για δεύτερη φορά. Και αυτό αναμενόμενο όταν προσπαθείς να παίξεις με τον Μπακασέτα αριστερό μπακ-χαφ. Δεν την πάτησε την πρώτη, θα την πατήσεις τη δεύτερη. Και αυτό συνέβη.

Το δίδυμο των Οικονόμου και Τσόσιτς στο κέντρο της άμυνας είναι… επικίνδυνο. Η χαρά των αντιπάλων. Αυτοί οι δύο μαζί δεν πρέπει να παίζουν. Ούτε ταιριάζουν.

Ο Μπάρκας έκανε κάποιες καλές αποκρούσεις και θα πήρε κάπως ψυχολογία ενώ οι Σιμόες και Άλεφ στον άξονα έδειχναν πελαγωμένοι.

Ο Μάνταλος στα ρηχά κι αυτός ενώ οι Λιβάγια και Πόνσε δεν φάνηκαν καθότι δεν πήγαινε η μπάλα σωστά μπροστά.