Ζέτερμπεργκ: «Σοκαρίστηκα από την ατμόσφαιρα - Ο Τζιοβάνι στα καλύτερά του...»

Μπορεί να μην έμεινε πολλά χρόνια στον Ολυμπιακό, όμως ο Παρ Ζέτερμπεργκ παραμένει στην μνήμη, για ευχάριστους λόγους, πολλών φιλάθλων του Ολυμπιακού.

Ο Σουηδός παλαίμαχος ποδοσφαιριστής έδωσε συνέντευξη στο Κανάλι Ένα 90.4, όπου αναφέρθηκε στις αναμνήσεις του στην ομάδα του Πειραιά, τον κόσμο του Ολυμπιακού και τους αγαπημένους του παίκτες.

Αναλυτικά ένα μέρος της συνέντευξης:

Όταν ήρθατε στον Ολυμπιακό, ήταν μια ομάδα γεμάτη σπουδαίους παίκτες και γεμάτη φιλοδοξίες. Ποιες ήταν οι πρώτες σας εντυπώσεις;

Η ατμόσφαιρα, οι οπαδοί… Πολλά πράγματα. Πρώτα απ’ όλα, ήταν μια πολύ καλή ομάδα, με μεγάλους παίκτες που είχαν κερδίσει πολλά πράγματα. Και ο ανταγωνισμός ήταν πολύ μεγάλος γιατί εγώ ήρθα την ίδια στιγμή με τον Ζε Ελίας. Ήρθαμε την ίδια στιγμή και γίναμε καλοί φίλοι, επειδή μιλάμε αγγλικά. Και με τον Χρήστο Κόντη με τον οποίο έγινα πολύ καλός φίλος.

Έτσι ήταν πολύ διαφορετικά από ό,τι είχα συνηθίσει στην Άντερλεχτ, επειδή ήμουν πολύ νέος όταν πήγα στην Άντερλεχτ, οπότε τους ήξερα όλους, ήξερα τον τρόπο που παίζαμε και στον Ολυμπιακό δεν ήξερα κανέναν παρά μόνο ονόματα, δεν ήξερα τόσο καλά τον σύλλογο. Επειδή ο σύλλογος, ξέρετε, είναι μεγάλος, αλλά δεν περίμενες ότι είναι τόσο μεγάλος πριν να είσαι σε αυτόν. Είναι τόσα πολλά περισσότερα το να παίζεις στον Ολυμπιακό, με τους ανθρώπους γύρω του. Γιατί ό,τι κι αν κάνεις, ο κόσμος έχει πάντα ένα σχόλιο για σένα. Είναι πραγματικά παθιασμένοι. Αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να συνηθίσω.

Και θυμάμαι ακόμα το πρώτο παιχνίδι που παίξαμε… στο Champions League εναντίον… νομίζω ότι ήταν εναντίον της Λυών. Ήταν το πρώτο παιχνίδι που παίξαμε στο ΟΑΚΑ γιατί όλα τα άλλα παιχνίδια ήταν προετοιμασία, γιατί η διοργάνωση ξεκίνησε μετά το Τσάμπιονς Λιγκ. Έτσι, αυτό ήταν το πρώτο παιχνίδι και υπήρχε γεμάτο Στάδιο στο ΟΑΚΑ, νομίζω ότι ήταν 70.000 άνθρωποι. Και η ατμόσφαιρα όταν βγαίνεις στο γήπεδο, δεν την είχα ξαναζήσει και σοκαρίστηκα, ειλικρινά σοκαρίστηκα από αυτήν. Και λέω, τι είναι αυτό; Ξέρετε, πετούσαν χαρτιά από παντού, τραγουδούσαν από παντού. Και αυτή ήταν μια ωραία εμπειρία.

Τι θυμάστε λοιπόν; Θυμάστε κάποιο παιχνίδι ή κάποια στιγμή που πραγματικά νιώσατε αυτόν τον ενθουσιασμό;

Ειδικά το πρώτο παιχνίδι με τη Λυών Champions League, γιατί αυτό ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Και τότε συνειδητοποιείς πραγματικά ένα ότι είναι ένας τεράστιος μεγάλος σύλλογος. Οι οπαδοί που έχω την ποιότητα που έχουμε στην ομάδα. Και μετά έχεις πολλά παιχνίδια, γιατί μην ξεχνάς ότι είχα πολύ δύσκολο ξεκίνημα… τον πρώτο ενάμιση χρόνο στον Ολυμπιακό να προσαρμοστώ, ξέρεις, να παίξω έτσι. Και μετά ήμουν τυχερός όταν… Όταν ήρθε ο Προτάσοφ στον σύλλογο που μου έδωσε αυτοπεποίθηση. Και μετά, όταν ήρθε ο Προτόσοφ και μου έδωσε την αυτοπεποίθηση και μπορούσα να δείξω στον κόσμο λίγο το πως μπορώ να παίξω. Και τότε απέκτησα αυτοπεποίθηση και ήμουν πραγματικά χαρούμενος για τους τελευταίους 18 μήνες της καριέρας μου στην ομάδα. Βρήκα τον εαυτό μου στα τέλη των τελευταίων 18 μηνών και νομίζω ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο με θυμούνται οι άνθρωποι. Δεν με θυμούνται από τους 18 πρώτους μήνες γιατί τότε έπαιζα άσχημα και δεν ήμουν πολύ καλός οι τελευταίοι 18 μήνες, από τότε με θυμούνται οι οπαδοί. Αυτό είναι αλήθεια.

Επίσης, βιώσατε και την ένταση των ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ… Τι θυμάστε από αυτά;

Ναι, ο Παναθηναϊκός ήταν σίγουρα το μεγάλο, μεγάλο παιχνίδι κάθε χρόνο για τους οπαδούς. Αλλά το πιο δύσκολο παιχνίδι ήταν πραγματικά με την ΑΕΚ. Αυτά ήταν τα μεγάλα παιχνίδια, με πολλά γκολ, ανοιχτά παιχνίδια, καλή ατμόσφαιρα, οπότε ωραία παιχνίδια. Δεν έχουμε συχνά τέτοια ντέρμπι, ξέρετε. Και τότε βλέπεις πραγματικά πόσο πολύ οι άνθρωποι συμπαθούν ο ένας τον άλλον όταν παίζεις αυτά τα παιχνίδια.

Ποιος από τους συμπαίκτες στην ομάδα του Ολυμπιακού σας εντυπωσίασε περισσότερο;

Ήταν πάρα πολλοί παίκτες που με εντυπωσίασαν. Πρέπει να πω τον Τζόρτζεβιτς, αυτός ήταν ο αρχηγός εκείνη την εποχή, φανταστικός παίκτης. Αλλά αν αναφέρω τον Τζόρτζεβιτς, πρέπει να πω Τζιοβάνι, γιατί ο Τζιοβάνι στις καλύτερες μέρες του, ήταν φανταστικός ποδοσφαιριστής. Μετά πρέπει να αναφέρω τον Ζε Ελίας γιατί ο Ζε Ελίας στις καλύτερες εποχές του ήταν φανταστικός ποδοσφαιριστής. Και ο Καρεμπέ στην καλύτερη εποχή του, φανταστικός Αλεξανδρής, ο οποίος σκόραρε από παντού και ο Γιαννακόπουλος. Οπότε, είχαμε τόσους πολλούς καλούς ποδοσφαιριστές. Και εγώ, και ακόμα θα ξεχάσω παίκτες γιατί είχαμε τόση ποιότητα στην ομάδα.

Μιλάτε ακόμα μαζί τους; Με μερικούς από αυτούς;

Ακόμα μιλάω με κάποιους. Με τον Καρεμπέ. Μιλάω ακόμα μερικές φορές με τον Κόντη, με τον Ζε Ελίας, με το Γιαννακόπουλο στέλνω κάποια μηνύματα και με κάποιους άλλους μερικές φορές μέσω Instagram μιλάμε μεταξύ μας. Αλλά μιλάω στο τηλέφωνο κυρίως με τον Καρεμπέ και τον Κόντη.