Η «κλάψα» και η «κλεψιά»
Άλλο πράγμα η γκρίνια για τη διαιτησία όταν χρησιμοποιείται ως άλλοθι και άλλο όταν αδικείται μια πραγματικά καλή ομάδα όπως είναι ο φετινός Ολυμπιακός, με τις όποιες αδυναμίες του (βασικά αυτή του γκολ).
Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, να ξεκαθαρίσουμε αυτό που έχει διαπιστώσει και ο πιο αδαής. Ο Ολυμπιακός, στο «χτίσιμο» της νέας ομάδας του το καλοκαίρι, δεν ευτύχησε στο ζήτημα του επιθετικού που θα έχει το εύκολο γκολ και θα μπορεί να αξιοποιεί την παραγωγή ευκαιριών από την ομάδα. Ο Γκερέρο δεν ήταν άλλωστε ο σέντερ φορ «φονιάς», ο Χασάν αποδείχτηκε επιρρεπής σε τραυματισμούς και «γκαντέμης» σε αρκετά παιχνίδια, ο Μάνος δεν έκανε το «ξεπέταγμα» που πολλοί ανέμεναν με βάση τις περσινές επιδόσεις του. Ενώ οι ακραίοι, με εξαίρεση το πολύ δυναμικό ξεκίνημα του Λάζαρου, έμειναν κι αυτό πολύ μακριά από την αποτελεσματικότητα.
Από κει και πέρα, να επιμείνουμε σε αυτό που και ο πλέον αδαής επίσης διαπιστώνει: ο Ολυμπιακός είναι μια πραγματικά καλή ομάδα, η οποία είναι νέα, θέλει το χρόνο της, αλλά έχει ήδη δείξει τα διαπιστευτήριά της στα εγχώρια και διεθνή ματς. Επίσης είναι μία ομάδα που με τη δουλειά του προπονητή και των ποδοσφαιριστών διαρκώς βελτιώνεται και διορθώνει τις αδυναμίες της. Φυσικά χρειάζεται να βελτιωθεί και να διορθωθεί κι άλλο, στα γκολ που...δεν βάζει και σε αυτά που δέχεται, μερικά εκ των οποίων αγγίζουν το όριο του κωμικού.
Το ότι υπάρχει οργή για την αντιμετώπιση που έχει τύχει από τη διαιτησία η συγκεκριμένη ομάδα, εν αντιθέσει με ό,τι έχει συμβεί στην πλευρά του βασικότερου ανταγωνιστή της για τον τίτλο (και ξεκάθαρου πλέον φαβορί για την κατάκτησή του με τη διαφορά των 8 βαθμών), θεωρείται από πολλούς - ακόμη και φίλους του Ολυμπιακού - ως ένα είδος της λεγόμενης «κλάψας». Της διαρκούς γκρίνιας, μίρλας και όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, στοιχείο που επί χρόνια χαρακτήριζε τις άλλες ομάδες που έβλεπαν ερυθρόλευκη πλάτη στη βαθμολογία και έχαναν τον ένα τίτλο μετά τον άλλο.
Επειδή ο φετινός Ολυμπιακός σκοράρει με το σταγονόμετρο παρά τις πολλές φάσεις που δημιουργεί ή δέχεται από απίθανα λάθη του γκολ που κοστίζουν, αλλά και επειδή είναι μία ομάδα που επιδέχεται επιπλέον ενίσχυσης ώστε να γίνει ολοκληρωμένη, δε σημαίνει ότι όταν αδικείται συστηματικά θα πρέπει να γυρίζει το μάγουλο για το επόμενο χαστούκι. Ούτε ότι «κλαίει» όταν την κλέβουν.
«Κλαίνε» ή «έκλαιγαν» επί σειρά ετών σύλλογοι που χρησιμοποιούσαν ως «δεκανίκι» τη διαιτησία γιατί ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την ανωτερότητα του Ολυμπιακού στο γήπεδο. Αν υπάρχει έστω και ένας που πιστεύει ότι ο φετινός ΠΑΟΚ είναι ανώτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό, έχει παίξει καλύτερα έστω και σε ένα ματς από τον Ολυμπιακό ή διαθέτει καλύτερο προπονητή και ρόστερ από τον Ολυμπιακό, τότε πάω πάσο... Αν υπάρχει έστω και ένας που να τα πιστεύει όλα αυτά, τότε όντως ο Ολυμπιακός κλαίει και οδύρεται όταν τον «ληστεύουν» μέσα στο γήπεδο και δεν θα πρέπει να το κάνει. Υπάρχει, όμως, έστω και ένας;
