Η σεζόν θυμίζει την περσινή, η AEK… όχι!
Η ΑΕΚ δεν προκαλεί, εσχάτως, την αίσθηση της «άτρωτης» στους αντιπάλους της, αφού δυσκολεύεται στη διαχείριση ακόμη κι αγώνων που εξελίσσονται ευνοϊκά,, ενώ η άμυνα της… μπάζει.
Σε μια από πολλές ατάκες που ξεστόμισε ο (κατά τα ειωθότα κι ανεξαρτήτως αποτελέσματος..) λαλίστατος, Ματίας Αλμέιδα μετά το τέλος του αγώνα με τον ΠΑΟΚ ήταν ότι η σεζόν του θυμίζει την περσινή.
Υπονοώντας, εμμέσως πλην σαφώς, ότι το πρωτάθλημα θα κριθεί στο φινάλε, ου μην και στην τελευταία αγωνιστική.
Ολυμπιακός: Κινήσεις επίθεσης από την αρχή χωρίς τέλος
Ποιος μπορεί να του δώσει άδικο όταν οι πρώτες τέσσερις ομάδες συνωστίζονται σ’ «απόσταση» τεσσάρων πόντων και οι τρεις πρώτες σε δύο;
Ωστόσο το θέμα για τον Αργεντινό τεχνικό της ΑΕΚ, πέραν του άδηλου της έκβασης του πρωταθλήματος, είναι ότι η ομάδα του δεν θυμίζει, εσχάτως. τη δική της βερσιόν.
Που με αρετές, πανθομολογούμενες ακόμη κι από αντιπάλους της (όπως η ένταση που «έβγαζε» στο παιχνίδι της, το «σχέδιο» με το «πνίξιμο» του αντιπάλου, μ’ ανελέητη πίεση, η σοβαρότητα κι η εξαίρετη διαχείριση της), απέπνεε τον «αέρα» της… άτρωτης.
Εξ ου κι ότι η ήττα από τον Παναθηναϊκό την Τετάρτη ήταν η δεύτερη, μόλις, στην σεζόν κι η πρώτη από ιστορικό της αντίπαλο (Άρης, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ) μετά από 17 συναπτά ματς.
Κι ενώ άπαντες περίμεναν αντίδραση μετά το 2-1 (μ' ανατροπή) στη Λεωφόρο, η «Ένωση» έμεινε στο 2-2 με τον «δικέφαλο του βορρά» σ’ ένα ματς που προηγείτο 2-0 στο 62’.
Παρότι στο …ανηφορικό της πρόγραμμα με τα τρία κολλητά ματς με τους διεκδικητές του τίτλου έκανε ισάριθμα αποτελέσματα (νίκη με Ολυμπιακό, ήττα με Παναθηναϊκό και ισοπαλία με ΠΑΟΚ) η απόδοση της είχε μερικά κοινά χαρακτηριστικά.
Ένταση για μικρότερο διάστημα του συνηθισμένου, λιγότερες ευκαιρίες και αμυντικά κενά.
Είναι ενδεικτικό ότι διαθέτι την 4η άμυνα των πλέι οφ έχοντας όπως κι ο Ολυμπιακό 29 γκολ παθητικό.
Κι απομένουν έξι ματς.
Πέρσι είχε 17 μετά το πέρας των play off…
Οπότε γίνεται αντιληπτό ποιο ήταν το «άρμα νίκης» της.
Και μπορεί με τον Ολυμπιακό ο …σούπερμαν Αθανασιάδης να «μακιγιάρισε» τις αμυντικές «ανορθογραφίες», ή με τον Παναθηναϊκό ο Μουκουντί να έβαλε τον «μανδύα» του μοιραίου, με ασυνήθιστα και παιδαριώδη, αλλά την Κυριακή -παρότι ο Καμερουνέζος ήταν αναμενόμενα βασικός (καθότι ο Αλμέιδα δεν συνηθίζει να «δείχνει» και «δίνει» τους παίκτες του…)- λάθη ήταν για μια ακόμη φορά δομικά.
Όπως η οπισθοχώρηση της ομάδας αφότου προηγήθηκε (υποτίθεται για να βρει χώρο για αντεπίθεση, αλλά καταλήγει να κλείνεται…), τα πρόβλημα στα «στημένα» που επανέκαμψε όπως και το να δέχεται γκολ στο φινάλε.
Υπενθυμίζεται ότι έτσι ισοφαρίστηκε από τον ΠΑΟΚ και στην Τούμπα στο 1-1 κι έτσι έγινε το 3-3, από τον Άρη, στο «Βικελίδης».
Κοινώς εμφανίζεται… ανεπίδεκτη μαθήσεως.
Μ’ αποτέλεσμα να μην θυμίζει την περσινή της βερσιόν, βασικά, στο γεγονός ότι δεν «κλειδώνει» τα παιχνίδια προηγούμενη
Η …αετομαχία με τον ΠΑΟΚ ήταν το 10ο ματς στην σεζόν που δεν κέρδισε παρότι ήταν μπροστά στο σκορ.
Απόδειξη των δυσκολιών που έχει στη διαχείριση των αγώνων.
Πέρσι αυτό της συνέβη μόλις δύο φορές
Οπότε η σεζόν, ναι μεν, θυμίζει την περσινή, αλλά η ΑΕΚ όχι…