Ολυμπιακός: Η ψυχή, το ήθος, η κανονικότητα, η σύγχυση...

Ο Ολυμπιακός παράτησε τις αλχημείες στο αγωνιστικό μέρος τις οποίες πλήρωσε σε άλλα φετινά ντέρμπι, άφησε στην άκρη τα σενάρια της πλάκας και την ίδια την πλάκα, έπαιξε για την πάρτη του και για την ιστορία των αληθινών κλασικών ντέρμπι του ελληνικού ποδοσφαίρου και έδωσε σύνθημα για τη νέα σεζόν. Αναλογιζόμενος πόσα άλλα θα μπορούσε να είχε πετύχει φέτος, σε αυτή τη σεζόν, αν ήταν ο κανονικός Ολυμπιακός. Κι αν φυσικά τα πάντα ήταν κανονικά σε αυτό το πρωτάθλημα.

Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε επηρεασμένος από την ταλαιπωρία του, αλλά σε οποιαδήποτε συνθήκη σε αυτό το παιχνίδι ο Ολυμπιακός θα κέρδιζε. Ο Ολυμπιακός έδειξε το ήθος και την ψυχή του σε αυτά τα τελευταία ντέρμπι που οι άλλοι ήταν «στα κόκκινα» και έκανε αυτό που έπρεπε. Έπαιξε με την ΑΕΚ για να την ξανανικήσει στη νέα έδρα της και είχε τις πιο καλές ευκαιρίες ώστε να το πετύχει. Έπαιξε με τον Παναθηναϊκό για να τον νικήσει μετά από καιρό και τον νίκησε. Έπαιξε για τον εαυτό του και για τον κόσμο του κι ας μην ήταν ο κόσμος του εκεί.

Κρίμα για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς και για την προσπάθειά του. Είναι ικανότατος προπονητής και με ήθος, το ξέσπασμά του δεν μπορεί να αφήνει κανέναν αδιάφορο. Είτε είναι Παναθηναϊκός είτε όχι. Ήταν μια μεγάλη προσπάθεια για τον Παναθηναϊκό να είναι πρώτος από την αρχή και να μένει χωρίς πρωτάθλημα ξανά, χάνοντας μάλιστα από τον Ολυμπιακό στο πιο κρίσιμο παιχνίδι.

Την ώρα βέβαια που ο Γιοβάνοβιτς ξεσπούσε, ο Σπόραρ έλεγε ότι ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και νίκησε δίκαια γιατί η ομάδα του δεν θα μπορούσε να πάρει ένα τέτοιο ματς με μία ευκαιρία. Την ώρα που ο Γιοβάνοβιτς ξεσπούσε, ο Παναθηναϊκός ζητούσε... πέναλτι υπέρ του Σπόραρ ξεχνώντας ότι ο παίκτης του θα έπρεπε να αποβληθεί για το πάτημα στον Παπασταθόπουλο. Ήταν λογικό στον Παναθηναϊκό να υπάρχει σύγχυση, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα και χάθηκε ένας τίτλος. Χάθηκε στην έδρα του αιώνιου αντίπαλου, αλλά φυσικά είχε χαθεί κυρίως στο 0-0 με τον Βόλο και στο 1-1 με τον ΠΑΟΚ. Τότε που ο Ολυμπιακός σταματούσε την ΑΕΚ και κρατούσε τον ΠΑΟ στην κορυφή.

Η δε ΑΕΚ πρέπει να πανηγύρισε το γκολ του Όλεγκ πιο πολύ απ΄όσο είχε πανηγυρίσει όλα μαζί τα φετινά γκολ της. Όπως είχε πανηγυρίσει και ο Παναθηναϊκός εκείνο του Μπακαμπού που ακυρώθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Ο Ολυμπιακός φυσικά δεν μπορεί να στέκεται στο ότι στάθηκε στο ύψος του σε αυτά τα δύο παιχνίδια. Ή στο ότι μπορεί να το κάνει και στην Τούμπα σε λίγες μέρες. Ο Ολυμπιακός είναι μαθημένος να στέκεται σε άλλου τύπου επιτυχίες και διακρίσεις. Με την επόμενη σεζόν να είναι πάρα πολύ καθοριστική σε κρίσιμες αποφάσεις που θα επαναφέρουν την κανονικότητα μιας ομάδας, έτσι όπως παρουσιάστηκε στο συγκεκριμένο ντέρμπι. Και πολύ καλύτερα.

Υ.Γ. Ποτέ στον Πειραιά είναι ωραίο. Πάντα στον Πειραιά ωραιότερο...