Τουλάχιστον σε δύο μήνες ασφαλή συμπεράσματα για τον Ολυμπιακό του Κορμπεράν

Ο Κάρλος Κορμπεράν σήκωσε μανίκια την Δευτέρα (1/8) στον Ολυμπιακό και η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι δεν πρέπει να βγάλουμε βιαστικά συμπεράσματα, είτε πάει… τρένο στο ξεκίνημά του, είτε βαδίσει σε κακοτράχαλους δρόμους. 

Τουλάχιστον σε δύο μήνες ασφαλή συμπεράσματα για τον Ολυμπιακό του Κορμπεράν

Ο Ολυμπιακός άλλαξε σελίδα… Δεν είναι εύκολο για έναν οργανισμό να αλλάξει έναν προπονητή που καθόταν στον πάγκο του για μία 4ετία και είχε σκοπό να τον διατηρήσει στο «τιμόνι» για 6 σεζόν συνεχόμενες.

Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε χάσει ένα μέρος της εμπιστοσύνης που του έδειχνε ο κόσμος στο δεύτερο μισό της σεζόν. Για κάποιους άλλους είχε χάσει κάποια από τα… κανονάκια του από τον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ τον Μάιο του 2021.

Η ουσία είναι ότι ο Πορτογάλος τεχνικός αποτελεί παρελθόν και θα πρέπει άπαντες να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα και στα… τετριμμένα: Στο ότι πολύ απλά η ζωή προχωράει. Τα όσα συνέβησαν τους τελευταίους μήνες δεν αναιρούν την πολύ μεγάλη προσφορά και τα ρεκόρ που πέτυχε ο Μαρτίνς στον κόκκινο πάγκο. Μην ξεχνάμε ότι ο Πορτογάλος έφτιαξε μία ομάδα που την τελευταία τριετία κατακτούσε το πρωτάθλημα από τον… Νοέμβριο! Φεύγει ως επιτυχημένος από το λιμάνι, ασχέτως αν κουβαλάει τους δύο σερί αποκλεισμούς στα προκριματικά του Champions League, πέρσι με την Λουντογκόρετς και φέτος με την Μακάμπι Χάιφα.

Τρέφαμε και εξακολουθούμε να τρέφουμε απεριόριστο σεβασμό προς το πρόσωπό του, γιατί πρόκειται για έναν «κρυστάλλινο» χαρακτήρα, ξέχωρα από έναν εξαιρετικό προπονητή. Και το γράφουμε εμείς, που σε μία περίοδο που ο Ολυμπιακός βρισκόταν καμιά 20αριά βαθμούς μπροστά στο πρωτάθλημα τον Μάρτιο, κάναμε λόγο για «σοβαρές ευθύνες». Τότε, αρκετοί μας κατηγόρησαν για «εχθρούς του Ολυμπιακού», άλλοι έκαναν λόγο ότι «σκάβουμε τον λάκκο του», άλλοι ότι τον «πολεμάμε».

Προφανώς τίποτε δεν ίσχυε απ’ όλα όσα μας κατηγόρησαν. Απλώς, το κλίμα που εισπράτταμε από τον Ρέντη, έδειχνε έναν άνθρωπο που ήταν πλέον μπερδεμένος, που δεν θύμιζε τον Μαρτίνς που ξέραμε, δίχως – επαναλαμβάνουμε – αυτό να σημαίνει ότι ο Πορτογάλος δεν είναι καλός προπονητής. Εξαιρετικός προπονητής είναι και το υπογράφουμε με χέρια και με πόδια. Δεν αντέχει εύκολα ένας προπονητής στον πάγκο του Ολυμπιακού και έχοντας δεχτεί ύπουλο πόλεμο, ακόμα και την περίοδο που ήταν στα «πάνω» του! Κάποια στιγμή όμως, η ζωή κάνει κύκλους…

Ο Ολυμπιακός λοιπόν θα πορευτεί με τον Κορμπεράν. Κάποιοι περίμεναν ότι έπρεπε να προσληφθεί ένας προπονητής τύπου Μπίλιτς, ο οποίος αρέσκεται να χρησιμοποιεί το… μαστίγιο και όχι το καρότο. Γιατί πράγματι, η κατάσταση που επικρατούσε στον Ρέντη επέβαλε έναν προπονητή με μαστίγιο.

Εντούτοις, είναι άδικο για τον Κορμπεράν, έναν άνθρωπο 39 ετών με… 16ετή εμπειρία στους πάγκους, να γίνεται σύγκριση με τον Μπίλιτς και τον κάθε Μπίλιτς. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο Μπίλιτς θα πετύχαινε στον Ολυμπιακό. Όπως κανένας δεν μπορεί να εμφανίζεται σίγουρος ότι θα αποτύχει ο Κορμπεράν.

Ο Ολυμπιακός προσέλαβε έναν προπονητή που ΠΡΑΓΜΑΤΙ βρισκόταν στην ατζέντα ομάδων της Premier League, σε περίπτωση που προέκυπτε κάποια απόλυση μεσούσης της σεζόν. Κι αυτό κάτι σημαίνει… Το αν θα πετύχει ή όχι, αυτό θα το δείξει ο χρόνος.

Ας τον αφήσουμε όλοι στην ησυχία του να δουλέψει. Και κυρίως να τον αφήσουν οι διάφοροι παρατρεχάμενοι γύρω από την ομάδα. Να μην αρχίσουν να του σκάβουν τον λάκκο σε περίπτωση που το ξεκίνημά του είναι δύσκολο. Σαν χθες θυμόμαστε τον πόλεμο που δέχτηκε ο Μαρτίνς το καλοκαίρι του 2018, όταν ο Ολυμπιακός δεχόταν «τεσσάρες» στα φιλικά. Ας μην ξαναδούμε τέτοια σκηνικά, ακόμα κι αν π.χ. στραβοπατήσει με τον ΠΑΣ Γιάννινα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και στην Τρίπολη την 2η αγωνιστική. Ακόμα κι αν κάνει δύο κολλητές γκέλες.

Ο Κορμπεράν έπιασε λιμάνι για να αναλάβει ένα δύσκολο φορτίο. Να φτιάξει μία ομάδα που μέχρι και χθες αγνοούσε τι πάει να πει «δημιουργία φάσεων»! Να φτιάξει μία ομάδα που εδώ και οκτώ μήνες πολύ απλά «δεν βλέπεται»! Να φτιάξει μία ομάδα που θα την στελεχώσουν νέα πρόσωπα και πρέπει να βρει την κατάλληλη χημεία με όσους μείνουν. Απαιτείται υπομονή και χρόνος. Και φυσικά ούτε υπερενθουσιασμός, ούτε υπεραπογοήτευση. Η διάρκεια είναι εκείνη που καθιερώνει έναν προπονητή στη συνείδηση του κόσμου. Η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι ένας προπονητής που αναλαμβάνει μία ομάδα δίχως να έχει κάνει την προετοιμασία της, θέλει μίνιμουμ δύο μήνες για να περάσει τις ιδέες του. Καλώς ή κακώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Και όποιος… αντέξει!