Βασίλης Παπαχρήστου: «Ήθελα να ανέβω στην ερυθρόλευκη εξέδρα και να μείνω εκεί»

Μιλάει στο «ΦΩΣ» ο εμβληματικός «μουσάτος» από τα Γιάννινα που με το γκολ του στον Παναθηναϊκό έβαλε τη σφραγίδα στο τελευταίο πρωτάθλημα των «ερυθρόλευκων» πριν από τα «πέτρινα χρόνια». Τι λέει για ΠΑΣ και τον κίνδυνο τιμωρίας του, τον Παναθηναϊκό και τη δολοφονία που συγκλόνισε τους πάντες. «Ένας Ζάετς μόνος του ήταν ο σημερινός Παναθηναϊκός ολόκληρος»!

Βασίλης Παπαχρήστου: «Ήθελα να ανέβω στην ερυθρόλευκη εξέδρα και να μείνω εκεί»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Για τη σπουδαία πορεία φέτος του ΠΑΣ Γιάννινα τον πήρα τηλέφωνο, γιατί έπαιξε πολλά χρόνια στον ΠΑΣ πριν πάει στον Ολυμπιακό. Όμως παρασυρθήκαμε σε ωραίες διηγήσεις για τον Ολυμπιακό. Και ενώ θα μπορούσε να πουλάει εκδούλευση στους ντόπιους, αφού είναι εκλεγμένος τρίτη συνεχόμενη φορά στην Περιφέρεια. Μου μίλησε φυσικά και για τον ΠΑΣ Γιάννινα που είναι ομαδάρα φέτος όπως και για τον κίνδυνο να τιμωρηθεί ο ΠΑΣ.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 11/2/2022

Πόσα χρόνια έπαιξες στον ΠΑΣ Γιάννινα;

Πολλά, από τα 17 μου έως και τα 24 μου, και μετά στο τέλος της καριέρας μου πήγα στον ΠΑΣ ξανά. Να φανταστείς έπαιξα 17 χρόνων τον Δεληκάρη μαν του μαν μέσα στο Καραϊσκάκη. Και είχαμε έρθει 0-0. Αν ψάξεις στο αρχείο στο «ΦΩΣ», θα βρεις να γράφει «κορυφαίος των 22 ο 17χρονος Παπαχρήστου»!

Εφημεριδάρα το «ΦΩΣ» τότε, ε; Εννοώ, δεν υπήρχε ίντερνετ και συνδρομητική τηλεόραση, ούτε καν ιδιωτική.

Δεν το συζητώ. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ενθάρρυνση ήταν για ένα νέο παιδί να γράφει κάτι τέτοιο η κορυφαία εφημερίδα. Σκέψου έναν 17χρονο να φυλάει μαν του μαν τον Μέσι στη Βαρκελώνη, γιατί ο Δεληκάρης ήταν τότε ο Μέσι της Ελλάδας!

Τι θέση έπαιζες;

Σύγχρονο αμυντικό χαφ. Στην εποχή μου τότε ήταν αλλιώς τα αμυντικά χαφ, αλλά εγώ έπαιζα όπως παίζουν σήμερα οι αμυντικοί χαφ. Έβγαινα μπροστά, έβαζα και γκολ. Ενώ επί 8 χρόνια έπαιζα μαν του μαν όλα τα καλύτερα «δεκάρια» της Ελλάδας. Δεληκάρη, Κούδα, Δομάζο, Παπαϊωάννου, Χατζηπαναγή, όλους τους έπαιξα μαν του μαν. Και τον Ζάετς όταν ήμουν στον Ολυμπιακό. Άρχισα πολύ μικρός και πήρα τη φανέλα του βασικού, δεν ξαναβγήκε η φανέλα του βασικού από πάνω μου.

Αξέχαστο στον κόσμο του Ολυμπιακού το γκολ σου στον Παναθηναϊκό που σφράγισε το τελευταίο πρωτάθλημα πριν από τα «πέτρινα χρόνια», το 1987. Το θεωρείς ως το πιο σημαντικό γκολ στην καριέρα σου;

Σίγουρα! Αυτό είναι σφραγίδα για κάθε ποδοσφαιριστή. Διότι τύχαινε να είμαι Ολυμπιακός πριν έρθω στον Ολυμπιακό και ήταν όνειρο για εμένα από παιδί αυτό που έγινε. Να φτάσω να παίξω στον Ολυμπιακό, να μπω σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό μπροστά σε 85.000 κόσμο και να σκοράρω το γκολ της νίκης που εξασφάλιζε και το πρωτάθλημα!

85.000 κόσμο είπες.

Ναι. 75.000 χώραγε τότε το ΟΑΚΑ, αλλά ήταν άλλοι 10.000 μέσα σε εκείνο το ματς, είχαν γεμίσει οι σκάλες, τα διαζώματα, δεν έπεφτε καρφίτσα. Πιο συγκινητικές στιγμές δεν μπορούσα να ζήσω.

Θυμάμαι τον πανηγυρισμό σου, ήταν έξαλλος.

Πήγα στην εξέδρα και ήθελα να ανέβω πάνω στην εξέδρα, αλλά σκεφτόμουν την κάρτα. Έλεγα μέσα μου «ανέβα και μείνε εκεί, μην ξανακατέβεις»! Ήθελα να ανέβω και να δω τη συνέχεια του αγώνα από εκεί! Αλλά με χρειαζόταν η ομάδα και έπρεπε να μην τρελαθώ.

Για όσους δεν ξέρουν, να πούμε ότι είχε ομαδάρα τότε ο Παναθηναϊκός. Παικταράδες είχε.

Ο Παναθηναϊκός είχε τότε την καλύτερη ομάδα ίσως στην Ιστορία του. Είχε μέσα Σαραβάκο, Ζάετς, Ρότσα, Σαργκάνη, Βαμβακούλα, Βλάχο, Δημόπουλο. Αλλά εμείς το πήραμε το πρωτάθλημα! Είχαμε κι εμείς καλούς παίκτες.

Ποιον ξεχώριζες;

Λίγο παραπάνω τον Σέστιτς, γιατί μέναμε και στο ίδιο δωμάτιο. Ποιον να αφήσω έξω όμως; Τον Τάσο Μητρόπουλο που ήταν ψυχάρα και τον σεβόμουν πάντα ως και σήμερα; Τον Αναστόπουλο, τον Μίχο, τον Ξανθόπουλο, όλους.

Για να καταλάβουν οι πιτσιρικάδες τι αξία είχε εκείνο το γκολ και τι αξία είχε εκείνο το πρωτάθλημα που πήρατε, να πούμε ότι την προηγούμενη χρονιά ο Παναθηναϊκός είχε πάρει το νταμπλ και στον τελικό είχε νικήσει 4-0 τον Ολυμπιακό.

Πράγματι, ήταν πολύ άσχημος τελικός, βρέθηκε ο Ολυμπιακός σε κακή μέρα, είχε και παικταράδες ο Παναθηναϊκός.

Ποιον ξεχώριζες;

Τον Ζάετς.

Ποιους θεωρείς τους πιο δύσκολους αντιπάλους που έπαιξες μαν του μαν στην καριέρα σου;

Τον Χατζηπαναγή και τον Ζάετς.

Γιατί;

Δύο τελείως διαφορετικοί παίκτες.

Γι' αυτό σε ρώτησα «γιατί».

Για τον Χατζηπαναγή δεν υπάρχουν λόγια, ήταν τελείως απρόβλεπτος. Είχε τόσο υψηλή τεχνική κατάρτιση που σε δευτερόλεπτα μέσα μπορούσε να εκθέσει κάθε αντίπαλο. Είχε την ικανότητα μέσα σε δευτερόλεπτα να αξιολογήσει τον χώρο και τον χρόνο, τη θέση του αντιπάλου και τη θέση τη δική του και να κάνει το απρόβλεπτο που γεννούσε το μυαλό του. Από την άλλη ο Ζάετς ήταν κάτι διαφορετικό.

Τι είχε;

Ο Ζάετς είχε το εκτόπισμα, τη σωματική δύναμη, τον διασκελισμό, τον τρόπο που κάλυπτε την μπάλα, δεν μπορούσες να τον πλησιάσεις! Πολύ έντονη προσωπικότητα. Τον κατατάσσω μέσα στους πέντε καλύτερους ξένους που ήρθαν ποτέ στην Ελλάδα.

Ο Παναθηναϊκός πώς σου φαίνεται σήμερα;

Ένας Ζάετς μόνος του ήταν όλος ο σημερινός Παναθηναϊκός! Αυτό τα λέει όλα. Δεν γίνεται με ημίμετρα ομάδα. Μία ομάδα τόσο ιστορική με τόσο κόσμο, ο οποίος έχει πικραθεί, δεν επιτρέπεται να πορεύεται με επιλογές εξαμήνου ή ενός χρόνου. Δεν είναι μόνο ότι δεν γίνονται οι επενδύσεις που αρμόζουν στον Παναθηναϊκό, είναι ότι γίνεται και κακή διαχείριση. Τον σέβομαι τον Παναθηναϊκό ως αντίπαλο και κάτι πρέπει να γίνει, γιατί είναι πολλά τα χρόνια της μετριότητας.

Πες μου ένα περιστατικό με τον Νταϊφά που σου έχει μείνει αξέχαστο.

Εκείνο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση με τον Νταϊφά ήταν ο σεβασμός που του είχαμε. Θυμάμαι μια φορά μπήκε στα αποδυτήρια και σηκωθήκαμε αυτόματα 25 άτομα! Ενώ η συμπεριφορά του ήταν ευγενική απέναντί μας, ενέπνεε σεβασμό. Για εμένα, στο σύνολο της ποδοσφαιρικής διαδρομής που έκανα, ο Νταϊφάς ήταν το καλύτερο πρότυπο προέδρου.

Πες μου ένα περιστατικό με τον κόσμο του Ολυμπιακού αξέχαστο.

Όχι περιστατικό αλλά περιστατικά! Κάθε φορά που παίζαμε στο ΟΑΚΑ είχαμε 60.000 κόσμο, αυτό τα λέει όλα. Ο τρόπος που εισέπραξα την αγάπη από τον κόσμο του Ολυμπιακού -και την εισπράττω ακόμα- θεωρώ ότι ήταν ό,τι ομορφότερο έχω πάρει στη ζωή μου.

Τώρα πού μένεις;

Στα Γιάννινα. Είμαι στην Περιφέρεια εκλεγμένος τρεις τετραετίες συνεχόμενες, είναι μια εκτίμηση του κόσμου στο πρόσωπό μου και τους ευχαριστώ γι' αυτό.


Τον αγαπάς και τον ΠΑΣ.

Ε, βέβαια, είναι η ομάδα που μου έδωσε την ευκαιρία να δείξω το ταλέντο μου και να κάνω μια μεγάλη διαδρομή στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Έζησα μεγάλες στιγμές στον ΠΑΣ Γιάννινα και τον ευχαριστώ για αυτό.

Πώς τον βλέπεις φέτος τον ΠΑΣ;

Είναι η καλύτερη επαρχιακή ομάδα, σταθερά καλή, η φετινή χρονιά είναι η συνέχεια της περσινής.

Και με πολύ χαμηλό μπάτζετ.

Αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι στη διοίκηση του ΠΑΣ ξέρουν το ποδόσφαιρο, κάνουν πολύ καλές επιλογές παικτών και προπονητών. Είναι πετυχημένες όλες οι μεταγραφές. Και ο φετινός προπονητής έχει μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία. Βλέπεις τον ΠΑΣ να είναι ομάδα συνόλου. Υπάρχει χημεία μεταξύ των παικτών. Διατηρείται στις υψηλές θέσεις και πιστεύω ότι θα διεκδικήσει την έξοδο στην Ευρώπη.

Τον Πίρσμαν πώς τον βλέπεις; Μπορεί να παίξει σε μεγάλη ομάδα; Λήγει το συμβόλαιό του.

Έχει κάνει εντυπωσιακά ματς ως μονάδα. Αλλά θεωρώ ότι το σύνολο της ομάδας είναι αυτό που κλέβει την παράσταση. Για τη διάρκεια και τη σταθερότητα του φετινού ΠΑΣ Γιάννινα ευθύνεται ο προπονητής. Μακάρι να βγει στην Ευρώπη, δεν πιστεύω ότι μπορεί να τα καταφέρει.

Σάλιακας;

Κι αυτός πολύ καλός πλάγιος μπακ.

Εδώ να πω ότι μιλήσαμε κατ' ιδίαν και πριν από τη ρεβάνς Κυπέλλου του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό, σου είπα ότι θα έχει πολλές αλλαγές ο Ολυμπιακός και μου είπες ότι θα περάσει σίγουρα!

Είναι αλήθεια, σου είπα ότι θα περάσει σίγουρα, παρά τις αλλαγές, γιατί υπάρχει τεράστια διαφορά στο ρόστερ των δύο ομάδων. Ο Ολυμπιακός έχει το πιο μεγάλο ρόστερ στην Ελλάδα, θεωρούσα δεδομένη την πρόκριση.

Ποιος σου αρέσει μέχρι τώρα πιο πολύ από τον Ολυμπιακό;

Ο τερματοφύλακας σε δύσκολες στιγμές κράτησε την ομάδα. Το τι ρόστερ έχει ο Ολυμπιακός το λέει μόνο αυτό που θα πω: οι αγαπημένοι μου παίκτες είναι ο Ελ Αραμπί και ο Βαλμπουενά, αλλά είναι αναπληρωματικοί…

Ανησυχείς για τιμωρία και αφαίρεση βαθμών στον ΠΑΣ;

Θέλω να ελπίζω ότι θα ξεπεραστεί αυτό το πρόβλημα. Θα είναι «έγκλημα» και κρίμα τέτοια αγωνιστική προσπάθεια της ομάδας να πάει χαμένη για μια εξωαγωνιστική αβλεψία - πώς να το χαρακτηρίσω αυτό... Είναι κρίμα να πάει χαμένη η προσπάθεια που έχει γίνει από το αγωνιστικό τμήμα. Είναι καθαρά νομικό θέμα.

Πλακώθηκες ποτέ με κάνα συμπαίκτη στις προπονήσεις;

Ποτέ.

Με κάποιον αντίπαλο;

Όχι. Ήμουν από τους παίκτες με τις λιγότερες κίτρινες κάρτες, ενώ έπαιζα μαν του μαν όλα τα μεγάλα «δεκάρια».

Να κλείσουμε με τη δολοφονία του οπαδού του Άρη. Εσύ όταν έπαιζες γίνονταν τέτοια;

Γέμιζαν τα γήπεδα, φίλε, έπαιζε Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός και είχαν οπαδούς στο γήπεδο και οι δύο ομάδες. Ήταν όλα διαφορετικά. Η βία είναι ένα κεφάλαιο για το οποίο πρέπει να παρθούν άμεσα αποφάσεις σε επίπεδο ομάδων, σε επίπεδο ΕΠΟ και σε επίπεδο κυβέρνησης. Δεν πρέπει να περάσει αυτό το έγκλημα χωρίς σοβαρές αποφάσεις. Ξαναλέω, πρέπει να πάρουν αποφάσεις και οι ομάδες και η ΕΠΟ και η κυβέρνηση.

Είσαι αισιόδοξος; Εγώ δεν είμαι.

Ούτε εγώ είμαι αισιόδοξος. Δυστυχώς τα πράγματα ξέφυγαν εντελώς, είναι μία κατάσταση που έχει εδραιωθεί εδώ και χρόνια για πολλούς λόγους, που άλλοι λέγονται και άλλοι δεν λέγονται... Αυτή η κατάσταση, έτσι όπως έχει ριζώσει, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει.