Αντ-επίθεση τώρα!

Από την προετοιμασία των παικτών -αγωνιστική και ψυχολογική- έως την έτοιμη σε κάθε γκέλα ή κακή εμφάνιση ατάκα «ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε». Το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο συγκεκριμένο παιχνίδι δεν ήταν η ισοπαλία, για αυτούς που θέλουν νίκες. Ούτε η εμφάνιση, για αυτούς -τους ελάχιστους- που πρώτα τους ενδιαφέρει το καλό ποδόσφαιρο και μετά το αποτέλεσμα. Δεν ήταν ο κορονοϊός και η αγωνιστική απραξία, δεν ήταν ο Παναθηναϊκός, ούτε ο Μαρτίνς. Ήταν όλα μαζί και λίγο απ' όλα.

Υπάρχει κόσμος που θα «αγόραζε» την ισοπαλία πριν από το παιχνίδι για να διατηρήσει ο Ολυμπιακός το αήττητο; Υπάρχει. Υπάρχει κόσμος που θα ήθελε να δει μπάλα από τον Ολυμπιακό, θυσιάζοντας ακόμα και την ισοπαλία; Πολύ αμφιβάλλω. Για πόσους και πόσο μετράει ότι ο Μαρτίνς έχει χάσει μόνο ένα από τα δώδεκα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό; Θέλω να πιστεύω για την πλειονότητα. Έχει κάνει λάθη ο Πορτογάλος, αλλά και ποιος δεν έχει κάνει. Είναι όμως άδικο να του φορτώνονται πάντα όλα τα κακά της μοίρας του Ολυμπιακού.

Ξαναβλέποντας «απέξω» τον Ολυμπιακό μετά και το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, το μείζον ζήτημα δεν είναι ούτε η ισοπαλία ούτε η εμφάνιση ούτε (μόνο) ο Μαρτίνς, αλλά η εν γένει φετινή εικόνα της ομάδας, η οποία φθίνει μήνα με τον μήνα, μέρα με τη μέρα. Πολύ περισσότερο η επιθετική λειτουργία και η αποτελεσματικότητά της, που ιστορικά είναι το σήμα κατατεθέν του Ολυμπιακού. Σε μια εποχή όπου η άμυνα μοιάζει με μπετόν, μετρώντας έξι διαδοχικές «καθαρές» εστίες, η δύναμή του έχει γίνει αδυναμία. Και αυτό δεν εντοπίζεται αφότου επανεκκίνησε το πρωτάθλημα, αλλά έρχεται ως «ουρά» από τα τελειώματα του 2021. Μόλις σε τρία παιχνίδια φέτος στο Καραϊσκάκη έχει σημειώσει δύο ή περισσότερα γκολ, ενώ και οι τέσσερις γκέλες του στο πρωτάθλημα ήρθαν παρότι είχε μηδέν παθητικό στα ισάριθμα παιχνίδια. Το «χειρότερα δεν γίνεται» μένει να αποδειχθεί στην πράξη. Και αυτή η πράξη τούς αφορά όλους, όχι μόνο τον Μαρτίνς.

Προφανώς και εκείνος θα βάλει τις βάσεις, αλλά δεν μπορεί οι ποδοσφαιριστές να ξέχασαν το ελκυστικό ποδόσφαιρο που παίζουν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει, διάθεση πρέπει να βρεθεί, γιατί τα δείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά ενόψει της συνέχειας. Ακόμα και αυτός ο Ολυμπιακός, με το +9 είναι ασφαλής για την κατάκτηση του τίτλου, αφού στη διαδικασία των πλέι οφ -όπως έχουμε αναλύσει και στο παρελθόν- το πιθανότερο είναι να αυξηθεί η διαφορά από τους διώκτες του παρά να ανατραπεί.

Αν όμως ανάλογες εμφανίσεις σαν αυτή στη Λεωφόρο συνοδευτούν και από αρνητικά αποτελέσματα, τότε αυτό θα προκαλέσει κρότο. Και το μόνο που μπορεί να βγάλει τον Ολυμπιακό από τη δύσκολη θέση δεν είναι μια καλή εμφάνιση, αλλά μια επίθεση-φόβητρο, σαν αυτή που μας είχαν συνηθίσει ο Μαρτίνς και οι παίκτες του. Γκολ, γκολ, γκολ... Έτσι θα αλλάξει η ψυχολογία, έτσι θα λυθούν τα πόδια, έτσι θα επανέλθει η ευχαρίστηση και θα πάψουν κάποιοι να κυνηγούν φαντάσματα.