Καληνύχτα κύριε Γραμμένε…
Ποτέ μη χαλάς μια όμορφη παραμυθένια ιστορία. Και έζησαν λοιπόν, όλοι καλά κι εμείς τώρα που τελείωσε ο εξευτελισμός, ακόμη καλύτερα… Γράφει ο Αντώνης Φουντής
Τελείωσε επιτέλους το τριήμερο των… πολιτιστικών εκδηλώσεων των χούλιγκαν στο κέντρο της Αθήνας και πανηγυρίζουμε γιατί δεν έπεσε η… Ακρόπολη! Πρώτος από όλους φυσικά, ο πρόεδρος-γλάστρα ο «δικός τους άνθρωπος» Β. Γραμμένος, που είχε ένα μόνιμο χαμόγελο ευτυχίας στην διάρκεια απονομής του Κυπέλλου, επειδή ο δικός του, Ιβάν Σαββίδης κέρδισε το Κύπελλο. Και σα να μην έφθανε αυτό, έκανε και δήλωση που τα διάλυσε όλα: «Κερδίσαμε το στοίχημα, ήταν ένας τελικός αντάξιος του θεσμού»! Και τέζα όλοι! Λες, δεν μπορεί πρέπει ή ζει σε δικό του μαγικό κόσμο ή του την υπαγόρευσε ο Ιβάν…
Όπως και να έχει όμως, μετά και από αυτή την ποδοσφαιρική πανδαισία της τελευταίας εβδομάδας που… απολαύσαμε καταλάβαμε ότι, η ποδοσφαιρική Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία:
-Οι ιδιοκτήτες των ομάδων σφάζονται ποιος θα έχει στο χέρι του την διαιτησία, για να μπορεί να κάνει κουμάντο υπέρ της ομάδας του και εναντίον των αντιπάλων του.
-Παράγοντες και ποδοσφαιριστές όταν έχουν ξένους διαιτητές κάθονται σούζα. Ούτε «καροτσάκια», ούτε φωνές, ούτε μαγκιές. Αποβλήθηκε πχ ο Βαρέλα και ήταν μέσα στην τρελή χαρά, μέχρι και το μάτι στους δικούς του έκλεινε πονηρά…
-Με ξένους διαιτητές οι μεγαλοπαράγοντες, δεν βγάζουν άχνα και το ματς παίζεται στα ίσια, μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν τρόπο να τους πλησιάσουν και να τους πιέσουν. Αν οι ίδιοι ξένοι έρθουν 3- φορές ακόμα, να δείτε πως θα γίνουν… Ελληνες!
-Με Ελληνες ρέφερι όλα τα αφεντικά κάνουν ο,τι γουστάρουν…
-Μια ομάδα παίρνει τρόπαιο αλλά δεν ξέρει να το πανηγυρίσει…
-Το τρόπαιο στην Ελλάδα, δεν το παραλαμβάνουν οι παίκτες. Συνήθως το παραλαμβάνει ο ιδιοκτήτης ο οποίος παρίσταται στο βάθρο για να αποθεωθεί ή ο γιός του, ο οποίος το παίρνει αγκαλιά και κάνει τον γύρο του θριάμβου, όχι με τους παίκτες της ομάδας αλλά με τους μπράβους του και τους κάφρους που έχουν ήδη μπει στον αγωνιστικό χώρο
-Ο ηττημένος δεν ξέρει να χάνει. Μετά βίας παρίσταται στην απονομή και αντί να χειροκροτήσει τον νικητή σχεδόν ξύνει τα αυτιά του…
-Τα ντέρμπι γίνονται παρουσία 5.000 αστυνομικών και ΜΑΤ, με μέτρα αντάξια της επίσκεψης Αμερικανού Προέδρου και σχεδόν διαλύεται η μισή χώρα για 90 λεπτά αγώνα
-Η αστυνομία εξαγγέλλει δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, αλλά στις εξέδρες περνούν μαχαίρια, κόφτες, σφυριά, κατσαβίδια, φωτοβολίδες ευθείας βολής, κροτίδες. Μη ρωτήσετε πως; Ρωτήστε την ΕΛΑΣ…
-Για να υπάρξει σοβαρή έρευνα από πλευράς Αστυνομίας σχετικά με τος χουλιγκάνους πρέπει να υπάρξει νεκρός. Αν όχι, τότε «από δω πάνε κι άλλοι». Ρίξτε μια ματιά στο παρελθόν και πειστείτε…
-Η πολιτεία εξαγγέλλει μέτρα και νέους νόμους, κάθε φορά που καταλύεται το κράτος, αλλά για να εφαρμόσει αυτά που η ίδια αποφάσισε, ούτε λόγος.
-Η πολιτεία ζητάει και απαιτεί νομιμότητα από όλους, αλλά πρώτα η ίδια καταλύει οτιδήποτε νόμιμο. Βλέπε περίπτωση σωτηρίας Παναθηναϊκού.
-Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, που όλο παραιτείται αλλά όλο εδώ είναι, μετά από το τριήμερο μακελειό διεξαγωγής του τελικού, τρολάρει τους πάντες και δηλώνει υπερήφανος γιατί «κέρδισε το στοίχημα» επειδή δεν σκοτώθηκε κανείς κι επειδή δεν κάηκαν ζωντανοί 6 φίλοι του ΠΑΟΚ!
-Πανηγυρίζουν όλοι, νικητές και ηττημένοι τη στιγμή που ξέρουν ότι όλοι είναι χαμένοι…
-Θεωρούν ότι δικαιώθηκαν κάποιοι, επειδή σφύριξαν ξένοι διαιτητές τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν πως και οι Ελληνες μπορούν να σφυρίξουν καλά αλλά δεν τους αφήνουν οι ίδιοι οι παράγοντες που θέλουν να τους ελέγχουν. Αποπροσανατολίζουν και μοιράζουν σανό στον κόσμο και το οποίο μασάνε πρώτοι οι περισσότεροι ρεπόρτερ των ομάδων τους…
-Οι ρεπόρτερ των ομάδων καφρίζουν και ξεκατινιάζονται για χάρη των αφεντικών των λατρεμένων τους ομάδων…
-Ολοι δηλώνουν ανεξάρτητοι αλλά προκειμένου να βρουν δουλειά, γλείφουν και τα πατώματα…
-Η Ομοσπονδία δεν εμπιστεύεται τους Έλληνες για τον τελικό του Κυπέλλου αλλά θα τους εμπιστευτεί του χρόνου, όπου όταν φθάσουν πάλι τα πολύ δύσκολα, θα τους αφορίσει πάλι και θα φέρει ξένους.
- O πρόεδρος της ΕΠΟ δηλώνει με περίσσιο θράσος» ότι αυτός ο τελικός ήταν αντάξιος του θεσμού. Ακριβώς! Αρκεί να θυμηθούμε, τελικούς όπως τον περσινό στον Βόλο, τον τελικό ΑΕΚ-Ατρομήτου, τελικούς όπως ανάμεσα σε ΠΑΟΚ-Αρη, ανάμεσα στους «αιώνιους» και πόσους ακόμη…
-Διεξάγεται τελικός και επικεφαλής της διοργάνωσης του, τίθεται παράγοντας που έχει καταδικαστεί για στημένα παιχνίδια στην υπόθεση «Κοριόπολις» και ο οποίος κατά σύμπτωση (κι ενώ έχει ισοπεδωθεί μια ολόκληρη πόλη (Βόλος), δηλώνει την απόλυτη επιτυχία του τελικού με τους 50 τραυματίες, τις 25 συλλήψεις, τα μαχαιρώματα σε απευθείας μετάδοση, τις ζημιές ύψους 300.000 ευρώ και πολλά άλλα…
Για να μη το κουράζουμε λοιπόν, έτσι είναι αν έτσι νομίζετε. Και όπως μου έλεγε ο παππούς μου, «ποτέ μη χαλάς μια όμορφη παραμυθένια ιστορία». Και έζησαν λοιπόν, όλοι καλά κι εμείς τώρα που τελείωσε ο εξευτελισμός, ακόμη καλύτερα…