Ναι στη στήριξη, όχι στην υπερβολή

Παν μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και καλό θα ήταν να συγκρατηθούν όλοι οι φίλοι του Ολυμπιακού μετά τις δύο εύκολες νίκες της ομάδας επί της αδύναμης Λουκέρνης. Να συγκρατηθούν σχετικά με τις φετινές δυνατότητες των «ερυθρολεύκων» καθώς ο αντίπαλος τους στον γ’ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ, δεν αποτελεί κριτήριο για κάτι τέτοιο, με δεδομένο ότι έδειξε πολύ κατώτερος των περιστάσεων και σε καμία στιγμή έδειξε ότι μπορούσε να απειλήσει αυτόν τον Ολυμπιακό.

Θα συμφωνήσω ότι ήταν σίγουρα και θέμα σοβαρού Ολυμπιακού το γεγονός ότι η Λουκέρνη έδειξε τόσο αδύναμη, όμως ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορείς να βγάλεις, παρά μόνο να μείνεις στο δείγμα γραφής που έδειξαν οι Πειραιώτες και το οποίο δείχνει ότι φέτος θα έχει τουλάχιστον ποιότητα, άκρα και ταυτότητα. Όμως τα δύο πιο σοβαρά παιχνίδια από τα οποία μπορεί να κρίνει κάποιος (ως ένα σημείο βέβαια) τις φετινές δυνατότητες του Ολυμπιακού είναι αυτά με την Μπέρνλι ή όπως την αποκαλώ εγώ, τον… Αστέρα Τρίπολης της Αγγλίας! Και λέω ως ένα σημείο γιατί ο Ολυμπιακός εκτός από πολλή δουλειά ακόμη (εννέα παίκτες που δεν ήταν πέρσι στην ομάδα, ήταν στην ενδεκάδα με τη Λουκέρνη), περιμένει και νέα ενίσχυση αφού πρόκειται να μπουν στο αρχικό σχήμα οι Μεριά, Νάτχο, Γκιγιέρμε, Κούκα, ενώ αναμένεται πιθανότατα να αποκτηθεί, όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ, ένας ακόμη ακραίος επιθετικός, αφού αυτή τη στιγμή υπολογίζονται βασικοί οι Ποντένσε και Λάζαρος, άσχετα αν μπορούν εκεί να βοηθήσουν οι Βρουσάι, Φετφατζίδης ή όποιος άλλος χρειαστεί αν παραστεί ανάγκη.

Να σημειώσω δε, και χωρίς να θέλω να το παίξω ξερόλας, απλά καταθέτω τη γνώμη μου, ο Ολυμπιακός χρειάζεται κι έναν βαρβάτο στόπερ για να μπορεί να λέει ότι θα επιστρέψει δυναμικά σε όλα τα αγωνιστικά του μέτωπα. Ο Βούκοβιτς, είναι καλός παίκτης, ξέρει μπάλα, αλλά είναι αργός. Οι Σισέ και Μιράντα δεν μου εμπνέουν την παραμικρή εμπιστοσύνη και ο Mεριά δεν ξέρω τι ψάρια πιάνει. Στο Μουντιάλ πάντως δεν μου γέμισε το μάτι, όσο κι αν οι αντίπαλοι (Βέλγιο, Αγγλία) ήταν πολύ καλύτεροι. Τέλος πάντων ο Μαρτίνς ξέρει τι θέλει και τι όχι…

Για να επανέλθω, τα παιχνίδια με την Μπέρνλι θα αποτελέσουν κριτήριο σίγουρα καθώς ανεβαίνει κατά πολύ ο βαθμός δυσκολίας των αγώνων. Όχι τόσο γιατί η αγγλική ομάδα αποτελεί κάποιο φόβητρο, ίσα-ίσα, αλλά γιατί απλούστατα είναι… αγγλική ομάδα και ο Ολυμπιακός δεν έχει την παράδοση με το μέρος του όταν παίζει με ομάδες από το Νησί. Δεν ξέρω πόσο θα έχει αλλάξει η ομάδα σε μια εβδομάδα που είναι το πρώτο παιχνίδι ή σε δύο που είναι η ρεβάνς στην Αγγλία και δεν ξέρω σε ποιο βαθμό θα έχουν ενσωματωθεί στο σύνολο οι καινούργιοι που μπήκαν τελευταίοι στο πρόγραμμα. Όμως ξέρω ότι ο Πέδρο Μαρτίνς δουλεύει σκληρά για να προλάβει. Όταν έχει να δουλέψει με 15 νέους παίκτες, εκ των οποίων πολλοί ήρθαν τώρα στην ομάδα, λογικό κι επόμενο είναι να τρέχει και να μη φθάνει. Δεν έχει για παράδειγμα τη δουλειά του Λουτσέσκου στον ΠΑΟΚ που έχει έτοιμη ομάδα από πέρσι. Στον Ολυμπιακό έγινε κοσμογονία και φέτος με καμιά 15αριά μεταγραφές και δεν ξέρω πόσες ακόμα μπορούν να γίνουν μέχρι το τέλος των μεταγραφών.

Στα δυο παιχνίδια με τη Λουκέρνη ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με 9 νέους παίκτες. Στο αρχικό σχήμα ήταν μόνο οι Ομαρ και Φορτούνης. Και μπήκε αλλαγή και ο Καρίμ. Οι υπόλοιποι Γιαννιώτης, Βούκοβιτς (αγωνίστηκε πέρσι, μόνο στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ κι έφυγε για την Φιορεντίνα), Μιράντα, Τσιμίκας, Καμαρά, Μποχαλάκης, Λάζαρος, Γκερέρο, Ποντένσε, όπως και οι δύο από τις τρεις αλλαγές (Φετφατζίδης, Τοροσίδης) ήρθαν ή επέστρεψαν στην ομάδα. Κι έρχονται 4-5 ακόμη νέοι παίκτες. Φαντάζστε πόσο καιρό θέλουν όλοι αυτοί να γίνουν ομάδα;

Για να καταλάβετε το μέγεθος των αλλαγών αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στα περσινά προκριματικά των «ερυθρολεύκων» στην Ευρώπη, τέτοια εποχή. Πέρσι στη ρεβάνς με την Παρτίζαν στον γ’ προκριματικό γύρο ο Ολυμπιακός έπαιξε με τους Καπίνο, Κούτρη, Ρέτσο, Βούκοβιτς (72' Ζντιέλαρ), Φιγκέιρας, Ρομαό, Οφόε, Φορτούνη (70' Σεμπά), Μάριν (87' Σιώπη), Καρσελά, Μπεν. Φέτος μόνο τρεις από αυτούς βρίσκονται στον Πειραιά (Κούτρης, Φορτούνης, Βούκοβιτς).

Στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Ριέκα, στο πρώτο παιχνίδι ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε με τους Καπίνο, Κούτρη, Ρομαό, Ρέτσο, Ομάρ, Ζιλέ, Οφόε (79' Ανδρούτσος), Μάριν (75' Πάρντο), Σεμπά (65' Φορτούνης), Καρσελά, Μπεν. Από αυτούς μόνο οι δυο υπολογίζονται φέτος. Στη ρεβάνς της Ριέκα αγωνίστηκαν οι Καπίνο, Κούτρης (61' Φιγκέιρας), Βούκοβιτς, Ρέτσος, Ομάρ, Ζιλέ, Ρομαό (80' Φορτούνης), Οφόε, Μάριν (66' Σεμπά), Καρσελά, Μπεν.

Καταλαβαίνετε λοιπόν, πόση δουλειά χρειάζεται για να γίνει ο Ολυμπιακός ένα συμπαγές σύνολο που θα διεκδικήσει ξανά τα πρωτεία στην Ελλάδα. Κι αυτό σημαίνει εγκράτεια, δουλειά και υπομονή. Γιατί, αν γίνει καμιά στραβή με την Μπέρνλι, θα αρχίσουν πάλι οι μουρμούρες. Και σε αυτή τη φάση που ο Ολυμπιακός «χτίζει» μια νέα ομάδα (κυριολεκτικά και μεταφορικά), το μόνο που δεν χρειάζεται είναι η γκρίνια. Μόνο στήριξη…