Το ανεπίτρεπτο με Μαντί, Ονιεκούρου και η έλλειψη σεβασμού στους οπαδούς

Ο Πέδρο Μαρτίνς είπε μετά τον αγώνα με την Αντβέρπ ότι δεν έχει ξαναδεί χειρότερο παιχνίδι στην Ευρώπη από την ημέρα που κάθισε στον κόκκινο πάγκο. Προσωπικά μόνο σε ένα ματς θυμόμαστε τόσο αποκαρδιωτικό τον Ολυμπιακό. Πρέπει να γυρίσουμε στον Φεβρουάριο του 2019, τότε που οι Πειραιώτες έπαιζαν «τελικό» πρωταθλήματος με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα και έχασαν 3-1 με κάτω τα χέρια. Στην Ευρώπη όμως δεν μπορούμε να θυμηθούμε ανάλογο ματς.

Στο ποδόσφαιρο όλα μπορούν να συμβούν. Και μία ήττα να έρθει, και μία ήττα με βαρύ σκορ, και μία κακή εμφάνιση, και ένα ματς όπου να μη βγαίνει τίποτα στους παίκτες. Αυτό που δεν αντέχεται όμως είναι να βλέπεις μια ομάδα που να βγάζει προς τα έξω μία εικόνα σαν να μη θέλει να προσπαθήσει να παίξει ποδόσφαιρο. Σαν να έχει παραδοθεί. Λες και πήγε για τουρισμό στην Αμβέρσα, επειδή θεωρούσε προφανώς ότι τα «δεύτερα» των Βέλγων θα ήταν του χεριού του.

Είναι ανεπίτρεπτο για τους ποδοσφαιριστές που δεν σεβάστηκαν τους οπαδούς του Ολυμπιακού που βρέθηκαν στην Αμβέρσα κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες και πληρώνοντας από το μεροκάματό τους περίπου χίλια ευρώ για να βρεθούν σε μία πόλη που δεν τη λες και από τις φθηνότερες της Ευρώπης. Είναι ανεπίτρεπτο να μην πηγαίνουν έστω στο πέταλο να τους ευχαριστήσουν για την ενενηντάλεπτη στήριξή τους και να φεύγουν κατευθείαν για τα αποδυτήρια.

Είναι ανεπίτρεπτο να βλέπεις ποδοσφαιριστές όπως τον Ονιεκούρου να μην μπορεί, όχι να περάσει αντίπαλο, αλλά να βγάζει και σε αντεπιθέσεις την Αντβέρπ με φθηνά λάθη και πάσες που δεν χρειάζονταν καν να ζοριστούν οι Βέλγοι για να πάρουν την κατοχή της μπάλας.

Είναι ανεπίτρεπτο να βλέπεις έναν Μαντί Καμαρά που δεν είναι απλώς σκιά του καλού του εαυτού, αλλά θυμίζει τον Μαντί που μόλις είχε πρωτοέρθει στον Ολυμπιακό και έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο. Είναι ανεπίτρεπτο να βλέπεις τον Βατσλίκ να παρακαλάει τους συμπαίκτες του να πηγαίνουν πρώτοι στην μπάλα και να σταματήσουν να μαρκάρουν με τα μάτια.

Φυσικά και η ήττα δεν θα κοστίσει τίποτα στον Ολυμπιακό ως προς το βαθμολογικό σκέλος. Όμως, κοιτάζοντας σε βάθος χρόνου, από πού κι ως πού η φετινή ομάδα μπορεί να ελπίζει σε ευρωπαϊκή υπέρβαση, όταν θα πρέπει να λέει «ευχαριστώ» που έφυγε μόνο με 1-0 από την Αμβέρσα ή δεν κατάφερε να πάρει έναν βαθμό στα δύο ματς με την Άιντραχτ; Αν του προκύψει η Σέριφ Τιρασπόλ, τότε, ναι, είναι το φαβορί για να περάσει στους «16». Και ας μην αρχίσουν ορισμένοι να λένε ότι είναι η ομάδα που κέρδισε τη Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο «Μπερναμπέου». Αυτά συμβαίνουν μία φορά στα χίλια χρόνια. Σε ένα ζευγάρι Ολυμπιακός - Σέριφ θα είναι ντροπή να λέμε ότι δεν θα είναι φαβορί οι Πειραιώτες και ότι οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες. Εκτός κι αν έχουμε ρίξει τον πήχη και δεν το γνωρίζουμε...

Πώς θα πάει ο Ολυμπιακός να αντιμετωπίσει παραδείγματος χάρη τη Λειψία, που βρίσκεται στα κάτω της, όταν τα βρίσκει σκούρα με την Άιντραχτ που έχει τη νοοτροπία «όσα φάμε και όσα βάλουμε»; Πώς θα αντιμετωπίσει την Πόρτο, την Ντόρτμουντ ή τη Σεβίλλη που θα ψάχνουν εξιλέωση στο Europa League λόγω του αποκλεισμού τους από το Champions League; Πώς θα πάει να παίξει στην Αγία Πετρούπολη με τη Ζενίτ ή στο Μπέργκαμο με την Αταλάντα που διεκδικεί το πρωτάθλημα Ιταλίας; Την Μπαρτσελόνα δεν τη βάζουμε στο «κάδρο», γιατί είναι μία κατηγορία μόνη της σε όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται. Βέβαια, σε περίπτωση που πέσει πάνω της, να είστε σίγουροι ότι θα βγουν διάφοροι και θα πουν ότι «έχει τα μαύρα της τα χάλια». Θα έχουν ξεχάσει ότι ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να κάνει μία φάση της προκοπής στους αναπληρωματικούς της Αντβέρπ. Ας συνέλθουμε λίγο...

Εξαρχής ήμασταν της άποψης όταν είχε τεθεί το δίλημμα για Europa League ή Conference ότι έπρεπε ο Ολυμπιακός να κυνηγήσει την πρόκρισή του στο Europa. Δεν άρμοζε στην ιστορία του συλλόγου να κάτσει να χάσει επίτηδες από τη Φενέρ και να βγει τρίτος. Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Μήπως υπερεκτιμήσαμε όλοι τις δυνατότητες της φετινής ομάδας; Κέρδισε στο φινάλε την Αντβέρπ και την ελλιπέστατη Φενέρ μέσα στο Καραϊσκάκη και έχασε με κάτω τα χέρια από τις «ρεζέρβες» των Βέλγων. Τι μπορεί να αλλάξει σε δύο μήνες και ο Ολυμπιακός να κοιτάξει στα μάτια τις ομάδες που έρχονται από το Champions League; Σίγουρα το κίνητρο θα είναι μεγαλύτερο. Φτάνει όμως μόνο το κίνητρο;

Μακάρι να γυρίσει ο διακόπτης και να δούμε έναν διαφορετικό Ολυμπιακό σε δύο μήνες. Στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Έχει απέναντί του ομάδες που δεν έχουν την ποιότητα να τιμωρήσουν την αβελτηρία του. Στην Ευρώπη ωστόσο οι αδυναμίες φανερώνονται και τις περισσότερες φορές φανερώνονται με άγαρμπο τρόπο. Πλέον το μυαλό όλων είναι στο ματς της Κυριακής (12/12, 19:30) με τον Άρη. Ένα ματς που πρέπει να κερδίσει με πειστική εμφάνιση. Με εμφάνιση τύπου ΟΦΗ.

(Από την στήλη «Μπάλα και Άλλα» στο ΦΩΣ του Σαββάτου, 11 Δεκεμβρίου 2021)