Το παιχνίδι της ζωής τους!

«Ο καλεσμένος είναι αγγελιοφόρος του Θεού» λέει μια λαϊκή παροιμία στη Γεωργία, εκεί όπου οι άνθρωποι φημίζονται για τη φιλοξενία τους. Μόλις μπει κάποιος στο σπίτι τους, του προσφέρουν φαγητό και κρασί. Πολύ κρασί, τόσο που ίσως και να μην το αντέξει.

Το παιχνίδι της ζωής τους!

Έτσι λοιπόν και την Τρίτη η Εθνική μας θα πρέπει να μπει στο γήπεδο νηφάλια και να βγει από αυτό… μεθυσμένη από το νέκταρ της νίκης, όχι από το πικρό κρασί που θα της προσφέρουν ο Κβίτσα Κβαρατσχέλια και οι συμπαίκτες του στην Τιφλίδα για το καλωσόρισμα.

Για τους Γεωργιανούς είναι το παιχνίδι μιας ολόκληρης ζωής. Δεν έχουν πάει ποτέ σε καμία μεγάλη διοργάνωση και την Τρίτη θέλουν να κάνουν τη δική τους… επανάσταση, να αποκτήσουν τη δική τους ημέρα της ποδοσφαιρικής παλιγγενεσίας. Να έχουν να λένε πως στις 26 Μαρτίου του 2024 κέρδισαν τους Έλληνες και πήγαν επιτέλους στο Γιούρο. Το κίνητρο είναι τόσο μεγάλο που σε κάνει να καταπιείς βουνά, να φας σίδερα και να εξαϋλώσεις τον αντίπαλο. Έχουν περάσει πάλι από αυτήν τη διαδικασία και την έχουν βιώσει μάλιστα με πολύ πόνο. Είχαν και το 2020 ένα νοκ άουτ εντός έδρας ματς. Ένα γκολ του Πάντεφ τότε, όμως, προκάλεσε την εθνική συμφορά. Μηδέν-ένα και στα τελικά του Γιούρο έπαιξε η Βόρεια Μακεδονία!

Λένε πως η ζωή είναι ένα φόρεμα, στο οποίο, ωστόσο, το πατρόν το έχει η μοίρα. Το ψαλίδι όμως το κρατάς εσύ και καθορίζεις την τύχη σου. Έτσι και οι διεθνείς μας «ψημένοι» χρόνια τώρα στα μεγάλα παιχνίδια, εκεί όπου η προσμονή και το άγχος σε «λιώνουν», σου «καίνε» τα σωθικά, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Έχουν μάθει λοιπόν ποιος είναι ο μηχανισμός που όλη αυτήν τη νοσηρή κατάσταση παίρνεις βαθιά ανάσα και την κάνεις δύναμη, πάθος, ενέργεια, τσαμπουκά. Ναι, τσαμπουκά, διότι και τέτοιος θα χρειαστεί στην Τιφλίδα το βράδυ της Τρίτης, γιατί το εισιτήριο για τη Γερμανία βρίσκεται στον βυθό του ποταμού Κούρα και θα πρέπει οι διεθνείς μας να βουτήξουν στα παγωμένα νερά του για να το βάλουν στις αποσκευές για την Αθήνα…