Οι Νέοι... Χάαλαντ και οι δύο όψεις της κριτικής

Βλέποντας το πρώτο ημίχρονο του αγώνα της Εθνικής Νέων με τη Νορβηγία και το 5-0 που είχε διαμορφωθεί σε βάρος της ελληνικής ομάδας, νόμιζε κανείς ότι από τη μία ήταν απλά η Εθνική Νέων της Ελλάδας και από την άλλη τα ξαδέρφια του Χάαλαντ. Οι Νορβηγοί με παίκτες σε ομάδες της Ιταλίας, της Ολλανδίας και άλλους υπό μεταγραφή στις κορυφαίες λίγκες, έδειχναν σε απόσταση από τους δικούς μας. Όχι για 5-0, αλλά για κάπου εκεί.

Η ελληνική ομάδα ήταν σοκαρισμένη, έκανε απίθανα λάθη στην άμυνα και ήταν άτυχη όταν έβγαινε μπροστά (με μεγάλη ευκαιρία και δοκάρι), οι Νορβηγοί τα έβαζαν όλα, αλλά και έδειχναν σα να ήταν μερικά χρόνια μεγαλύτεροι. Σε ταχυδύναμη, σε ποδοσφαιρική παιδεία, σε σύγχρονο παιχνίδι, σε όλα.

Το 5-0 του πρώτου μέρους δεν ήταν για 5-0. Ούτε το 4-0 υπέρ της Ελλάδας στο δεύτερο ήταν για διθυράμβους. Απλώς μπήκαν μέσα παίκτες με αποφασιστικότητα αντίδρασης, καλοί χειριστές, έκανε ένα ζογκλερικό ο Γκολφίνος στο πρώτο γκολ, έκανε πολλά ωραία ο Σταυρόπουλος, αλλά φυσικά μπήκε και ο Τζίμας. Ένα παιδί που έχει καιρό για να γίνει 19 και έπαιζε στην επίθεση σα να ήταν... Νορβηγός διεθνής.

Ο Πορτογάλος προπονητής της Νορβηγίας είχε βγάλει για να ξεκουράσει τέσσερις παίκτες του στο ημίχρονο. Ο προπονητής της Ελλάδας για κάποιο λόγο τακτικής είχε προτιμήσει να μην ξεκινήσει τον Τζίμα. Ήθελε πιο δυνατό παιδί μπροστά κι ο Γκιτέρσος παρά την ευκαιρία που έχασε έδωσε μάχες με τους Νορβηγούς στόπερ. Κριτική στον προπονητή μπορεί φυσικά να γίνει, δεν ήταν σωστή η απόφασή του όπως αποδείχτηκε, αλλά μπορεί και με τον Τζίμα από την αρχή να μην είχαν αλλάξει και πολλά.

Η άμυνα της Ελλάδας ήταν χάρτινη στο πρώτο ημίχρονο και βελτιώθηκε πολύ, με τους ίδιους παίκτες, στο δεύτερο. Το επόμενο τεστ με την Ισπανία θα δείξει περισσότερα, άλλωστε κάποιες επιλογές ήταν και αναγκαστικές λόγω απουσιών. Όμως το θέμα δεν είναι ποιός έφταιγε και ποιός δεν έφταιγε ή αν μπορούσε να γίνει το ματς με διψήφιο σκορ ή αν η Ελλάδα έκανε μία ανατροπή που δεν θα είχε προηγούμενο. Γιατί με λίγα λεπτά ακόμα και τους Νορβηγούς σε πανικό, μπορεί και να γινόταν και 5-5 και 6-5 υπέρ μας!

Οι Έλληνες παίκτες έχουν ταλέντο. Έχουν και νεύρο. Πήραν οι μισοί κάρτες, ακούστηκαν κι από την τηλεόραση κάποια... ωραία λόγια. Θέλουν περισσότερη δουλειά στην ποδοσφαιρική μέθοδο. Στον συγχρονισμό. Στην πνευματική προετοιμασία. Σε ζητήματα που για άλλες χώρες είναι πιο προχωρημένα.

Η Νορβηγία είχε αποκλείσει πρόσφατα την Γαλλία και φυσικά έδειξε ποδοσφαιριστές που σύντομα θα παίζουν στην Premier League. Ή κάπου αλλού εκεί «κοντά». Η Ελλάδα είχε ψυχή και τσαγανό περισσότερο, το ταλέντο ποτέ δεν λείπει. Μόλις το πράγμα αρχίσει να ισορροπεί, θα αρχίσουν να μειώνονται και οι αποστάσεις. Σε εθνικό και συλλογικό επίπεδο.