Όταν ο Ατίλιο σάλπιζε στη Νέα Φιλαδέλφεια

Το 1972, ο 30χρονος Ατίλιο είχε ήδη κάνει όνομα στον οπαδικό χώρο. Με τα στιχάκια και την τρομπέτα του έδινε παλμό στην εξέδρα και φτερά στα πόδια των παικτών του Ολυμπιακού. «Φτερά στα πόδια…» Αυτό σκέφτηκε ο συγγενής του Νίκος Δουρίδας…

Νίκος Στυλιανέσης: Η ζωή με τον Ατίλιο - Το χρίσμα της διαδοχής

Την Τετάρτη, 29 Μαρτίου θα γινόταν ένας μεγάλος αγώνας στο γήπεδο της Ν. Φιλαδέλφειας: ο επαναληπτικός ανάμεσα στον Ίκαρο της Ν. Ιωνίας και την Καλαμάτα για το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής. Οι δυο ομάδες μάχονταν για την πρωτιά και την άνοδο στη μεγάλη κατηγορία και οι οπαδοί τους βρίσκονταν στο πόδι από μέρες.

Τσουκαλάς: Αυτός ήταν ο Αττίλιο - Γνωριμία με δύο... φάπες και πώς πήγαν τους φανατικούς στη Θύρα 7

Είχαν και προηγούμενα… Το μεταξύ των δυο ομάδων παιχνίδι, πριν από δεκαπέντε μέρες στο γήπεδο Ν. Ιωνίας, είχε διακοπεί εξαιτίας επεισοδίων που είχαν ξεσπάσει λίγο πριν από τη λήξη του κι ενώ ο Ίκαρος προηγείτο με 1-0… Η ΕΠΟ, που εκδίκασε την υπόθεση, αποφάσισε την επανάληψή του αλλά όχι στο ίδιο γήπεδο. Αντί αυτού όρισε το γήπεδο της ΑΕΚ…

Άκης Βαρδαλάκης: «Ο Αττίλιο ήταν μορφή, κοπάναγε και κανέναν με τη σάλπιγγα»

Το γεγονός αυτό έριξε λάδι στη φωτιά και πυροδότησε το ενδιαφέρον των οπαδών -αλλά και ουδέτερων φιλάθλων. Στην Καλαμάτα οργανώθηκε εκστρατεία, στη Ν. Ιωνία σήμανε συναγερμός. Οι δυο πόλεις ζούσαν στον πυρετό του παιχνιδιού….

Ο «Υποβρύχιος» στο ΦΩΣ: «Έτσι πέθανε ο Ατίλιο»!

Ο Νίκος Δουρίδας, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του ΠΑΟ Σαφράμπολης και του Ίκαρου, ήξερε ότι η μάχη της εξέδρας θα έπαιζε σημαντικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα. Για να κερδηθεί χρειαζόταν έναν εμψυχωτή και καλύτερος εμψυχωτής από τον Ατίλιο δεν υπήρχε. Του έκανε την πρόταση: «Βασίλη έρχεσαι;» «Μέσα είμαι» απάντησε αυτός.

Για το ματς είχαν τυπωθεί 16. 500 εισιτήρια των 30 δραχμών. Οι πόρτες έκλεισαν 20 λεπτά πριν από την έναρξη, αφού το γήπεδο είχε γεμίσει ασφυκτικά και δεν χωρούσε άλλο κόσμο. Καθώς τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί από ώρα στα εκδοτήρια, άρχισαν να μοιράζουν τα φοράκια που είχαν απομείνει από τον κυριακάτικο αγώνα της ΑΕΚ με τη Νίκη Βόλου. Αλλά και αυτά τελείωσαν γρήγορα.

«Εκείνο, που μας άφησε άφωνους ήταν η παρουσία του κόσμου στη Ν. Φιλαδέλφεια… Θυμάμαι ότι την ίδια μέρα έκανε προπόνηση στη Ριζούπολη η εθνική Ελλάδας. Ο Παναγούλιας με τον Παπαϊωάνου και τον Δομάζο ήρθαν για να δουν το παιχνίδι και δεν μπορούσαν να μπουν στο γήπεδο. Τελικά βρήκαν τρόπο αλλά ο Παναγούλιας είχε να λέει για τον κόσμο, που συνάντησαν… (Μαρτυρία του ποδοσφαιριστή της Καλαμάτας, Μίμη Σπεντζόπουλου).

Μέσα στο γήπεδο ήταν ήδη 35.000 άνθρωποι, ο ένας πάνω στον άλλο, ενώ απέξω συνωστίζονταν άλλοι 10.000. Η αστυνομία ήταν αδύνατο να τους κρατήσει και ο έλεγχος χάθηκε γρήγορα. Έγινε ντου, οι πόρτες υποχώρησαν και όσοι μπόρεσαν, τρύπωσαν μέσα…

«Πλήρωσα 40-45 χιλιάρικα την πόρτα, που είχαν σπάσει… Ήταν η θύρα μπροστά στην εκκλησία… Πρώτα τσάκισαν το επάνω μέρος, μετά κατέβασαν τις μπάρες για να ανοίξει λίγο και μετά, που έγινε το ντου, την γκρέμισαν ολότελα. Μπήκαν από εκεί και προωθήθηκαν σε όλες τις εξέδρες. Αφού τις γέμισαν ασφυκτικά έπιασαν γύρω-γύρω τα κάγκελα. Όρθιοι… Εγώ στο γήπεδο είχα πάει πολύ νωρίτερα και τα είδα όλα…» (Μαρτυρία του προέδρου του Ίκαρου, Γιάννη Κυλίκογλου)

Ήταν μια ζεστή για την εποχή ημέρα που γινόταν ακόμη πιο ζεστή από την ατμόσφαιρα, που επικρατούσε στην εξέδρα. Οι αντίπαλοι οπαδοί μοιράστηκαν στις εξέδρες. Του Ίκαρου έπιασαν το πέταλο προς τη μεριά του Άλσους. Με πανό και κόρνες δημιούργησαν εκρηκτική ατμόσφαιρα.

«Οι φίλαθλοι μας στην εξέδρα είχαν δημιουργήσει φοβερή ατμόσφαιρα. Τον τόνο έδινε η τρομπέτα του θρυλικού Ατίλιο, ο οποίος ήταν συγγενής του παλιού παίκτη της ομάδας, Nίκου Δουρίδα και είχε έρθει και αυτός για να συμπαρασταθεί στην προσπάθειά μας». (Μαρτυρία του ποδοσφαιριστή του Ίκαρου, Γιώργου Ουσταμπασίδη).

Το στρίψιμο του νομίσματος από τον διαιτητή Αλεξόπουλο κέρδισε ο αρχηγός Ουσταμπασίδης και ο Ίκαρος πήρε τη «σέντρα». Δεν είχε συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό όταν η τρομπέτα του Ατίλιο σάλπιζε για το 1-0.

Οι παίκτες του Ίκαρου άλλαξαν δυο-τρεις μπαλιές, ο Κούκας έβγαλε τη σέντρα και ο Φιλιππίδης με κεφαλιά νίκησε τον Μελιγαλιώτη.

«Με το που βλέπω τη μπάλα στα δίχτυα συνεχίζω να τρέχω, βγαίνω από το τερέν και πάω στη γωνιά της εξέδρας που ήταν προς την εκκλησία, για να πανηγυρίσω. Μόλις φτάνω, μου έρχονται βροχή τα μπουκάλια. Τότε συνειδητοποίησα ότι εκεί κάθονταν οι οπαδοί της Καλαμάτας. Κάνω τότε επιτόπου στροφή και τρέχω για το άλλο πέταλο, που ήταν οι δικοί μας». (Μαρτυρία του σκόρερ Κώστα Φιλιππίδη).

Το πανηγύρι στην εξέδρα των (τυπικά) γηπεδούχων κράτησε πάνω από μια ώρα αλλά στο 75΄ η Καλαμάτα έπιασε στον ύπνο την άμυνα του Ίκαρου και ο ξεχασμένος Ασημακόπουλος με κεφαλιά ισοφάρισε. Το 1-1 ήταν και το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα στον οποίο κόπηκαν 16.042 εισιτήρια και εισπράχθηκαν 429.690 δρχ (ρεκόρ Β΄ Εθνικής).

Οι δυο ομάδες δεν έλυσαν τις διαφορές τους και συνέχισαν να παλεύουν για την πρώτη θέση μέχρι την προτελευταία αγωνιστική, οπότε ο Ίκαρος υπέστη καταδικαστική ήττα με 3-1 από τον Αργοναύτη κι έδωσε την ευκαιρία στην Καλαμάτα να τον προσπεράσει στη βαθμολογία και να κόψει πρώτη το νήμα…

*Για το άρθρο αντλήθηκαν πληροφορίες και χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το βιβλίο του Κώστα Χαλέμου: Το Ταξίδι του Ίκαρου (Αθήνα 2012)