Αντί για ματς, δικαστικοί... αγώνες!

Μέχρι πρότινος είχαμε το θλιβερό προνόμιο στην Ελλάδα να κρίνεται η έκβαση των πρωταθλημάτων, σε μεγάλο βαθμό, εκτός αγωνιστικών χώρων. Το συντριπτικό χτύπημα του κορονοϊού στις ζωές όλων μας επηρέασε τόσο τον «βασιλιά των σπορ», που και στην Ευρώπη πήραν και τα… συγκεκριμένα «φώτα μας»!

Στη Γαλλία και την Ολλανδία (ας ελπίσουμε το φαινόμενο να μην επεκταθεί, αλλά αυτό εξαρτάται από την πορεία της πανδημίας εν πολλοίς) αποφάσισαν το πρόωρο τέλος, με κυβερνήσεις, Ομοσπονδίες, Λίγκες, χαρτογιακάδες παράγοντες και επιχειρηματίες να υποκαθιστούν σε ρόλο πρωταγωνιστή τους ευρισκόμενους στον αγωνιστικό χώρο!

Η απόφαση στις Κάτω Χώρες για ολοκλήρωση της σεζόν δίχως πρωταθλητή ~πρώτη φορά ύστερα από 75 χρόνια και το 1945, όταν η Ευρώπη αιμορραγούσε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο~ προκάλεσε την (χλιαρή) αντίδραση του (πρωτοπόρου, στην ισοβαθμία, με την Άλκμααρ) Άγιαξ, που του «χρυσώθηκε» όμως το «χάπι» με το καλό εισιτήριο στο Τσάμπιονς Λιγκ, που θα τον οδηγήσει κατά πάσα πιθανότητα στους χρυσοφόρους ομίλους της διοργάνωσης.

Τα σπουδαιότερα προβλήματα που δημιούργησε η απόφαση όμως δεν είναι καν στις φιλοδοξίες για ευρωπαϊκή έξοδο για τις συμμετέχουσες στο Κύπελλο (σ.σ. η πρόταση να κριθεί η έκβασή του σε διαδικασίες πέναλτι δεν πέρασε…), αλλά στα χαμηλότερα ποδοσφαιρικά πατώματα, που για κάποιες ομάδες η κατηγορία στην οποία θα αγωνίζονται είναι θέμα επιβίωσης, με τις δεδομένες συνθήκες κρίσης που πυροδοτεί η πανδημία. Έτσι η απόφαση περί μη ανόδου και υποβιβασμού δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει αντιδράσεις…

Ανάλογα συμβαίνουν και στη Γαλλία, παρότι εκεί πρωταθλήτρια αναγορεύθηκε η (μακράν πρωτοπόρος) Παρί Σεν Ζερμέν. Τα δράματα, όμως, δεν έχουν να κάνουν με το ότι η Λιόν μένει εκτός Ευρώπης, όπως θέλει να μας πείσει ο πρόεδρός της Ζαν Μισέλ Ολάς, αλλά στα της ανόδου και του υποβιβασμού όπου τα πάντα κρίθηκαν βάσει… προσομοίωσης, με αναλογία στα μέχρι τούδε πεπραγμένα των ομάδων!

Όπως και να ’χει, οτιδήποτε δεν προκύπτει εντός αγωνιστικών χώρων, από τον ιδρώτα των αθλητών (ή έστω τα λάθη των διαιτητών…), θα υπόκειται πάντα σε αμφισβήτηση και θα οδηγεί σε περαιτέρω… χαρτοπόλεμο!

Χωρίς αντίκρισμα τα ρεκόρ πόντων και γκολ της πρωτοπόρου Καμπούρ!

Χαρακτηριστικότερη περίπτωση από εκείνη της Καμπούρ, που είδε την προοπτική της ανόδου στην κορυφαία κατηγορία της Ολλανδίας να γίνεται ... «στάχτη και μπούρμπερη», δεν υπάρχει! Η ομάδα από το Λέεουβαρντεν δεν ήταν απλά επικεφαλής της βαθμολογίας, στην 2η τη τάξει κατηγορία των Κάτω Χωρών, αλλά ουσιαστικά με το ένα... πόδι στα «σαλόνια» του ολλανδικού ποδοσφαίρου, ύστερα από απουσία 4 σεζόν, αφού απείχε 11 πόντους από τη θέση των πλέι οφ ανόδου, όταν η ποδοσφαιρική δράση διεκόπη...

Ο αρχηγός της ομάδας, Έρικ Σχούτεν, είχε δηλώσει σε ανύποπτο χρονικό διάστημα ότι ήξερε πως η φετινή σεζόν δεν θα ήταν σαν τις προηγούμενες. Και όπως αποδείχθηκε είχε δίκιο, όχι όμως για τους λόγους που ψυχανεμιζόταν... Μετά το πέρας των πρώτων δύο αγωνιστικών της τρέχουσας ~και ουσιαστικά, πλέον, ακυρωθείσας~ σεζόν o Σχούτεν το είχε συνειδητοποιήσει ότι ήταν η χρονιά της ομάδας του... Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως ένα νεόδμητο σύνολο (αφού είχε σχεδόν ολοκληρωτικά αλλάξει το ρόστερ της το καλοκαίρι του 2019) θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει, αλλά από τον πρώτο εντός έδρας αγώνα το συγκρότημα του Χενκ ντε Γιονγκ φρόντισε να διαλύσει κάθε αμφιβολία για τη δυναμική του: οι Γκο Αχέντ Ιγκλς συνετρίβησαν με το εμφαντικό 5-0. Ήταν ο προπομπός του τι θα ακολουθούσε τους επόμενους 7 μήνες με δράση στα γήπεδα της Εerste Divisie.

«Εκείνη ήταν η κομβική στιγμή που πιστέψαμε ότι όλα είναι πιθανά» είπε ο Σχούτεν, που πήρε το περιβραχιόνιο αμέσως μετά την έλευσή του από τη Φόλενταμ. Δείγμα του πόσο ολοκαίνουργια ήταν η ομάδα… «Παίζοντας επιθετικά, γρήγορα και κερδίζοντας μια πραγματικά καλή ομάδα, ξέραμε έκτοτε ότι αν παίζαμε καλά θα μπορούσαμε να κερδίσουμε οποιονδήποτε…».

Με ελάχιστες εξαιρέσεις (σ.σ. για την ακρίβεια πέντε, σε 29 ματς πρωταθλήματος) αυτό συνέβαινε έως τα μέσα του Μαρτίου με την Καμπούρ. Που με 21 νίκες και 3 ισοπαλίες ήταν επικεφαλής του βαθμολογικού πίνακα στο +4 από την ~έτερη αδικημένη των αποφάσεων των ολλανδικών πολιτικών και ποδοσφαιρικών αρχών~ Ντε Γκράαφτσαπ, αλλά κυρίως στο +11 από τις θέσεις των πλέι οφ (3η έως 8η), που σήμαινε ότι με 9 αγωνιστικές για να ολοκληρωθεί κανονικά το πρωτάθλημα έμοιαζε να έχει την άνοδο στο… τσεπάκι!

Σ’ εκείνο το χρονικό σημείο η έξαρση της πανδημίας του κορονοϊού στη χώρα προκάλεσε τη διακοπή του ποδοσφαίρου, ενώ οι φίλοι της Καμπούρ έτριβαν τα μάτια τους, μην πιστεύοντας στα πεπραγμένα της ομάδας τους, η οποία συνέτριβε, ενώπιον κατάμεστων κερκίδων, το ένα ρεκόρ μετά το άλλο (σε πόντους και σε γκολ)…

Η πλειοψηφία που η Ολλανδική Ποδοσφαιρική Ομάδα δεν έλαβε υπόψη της…
Ωστόσο ούτε όταν πέρασε το αρχικό μούδιασμα της απόφασης της ολλανδικής κυβέρνησης, για επέκταση του «λουκέτου» σε αθλητικούς χώρους έως την 1η Σεπτεμβρίου, οι 125.000 κάτοικοι του Λέεουβαρντεν αντέδρασαν.

Αλήθεια, τίνι τρόπω; Η καραντίνα παρέμενε και τα μέτρα κοινωνικού περιορισμού, ομοίως… Άλλωστε, προφανώς δεν περίμεναν την απόφαση της Ομοσπονδίας της χώρας για απαγόρευση ανόδου και υποβιβασμού, αλλά και ανακήρυξης πρωταθλητών...

Ο Σχούτεν θυμάται που είχε μεταβεί στα γραφεία της ομάδας μαζί με τον προπονητή και άλλα πέντε άτομα του τεχνικού τιμ και αδυνατούσαν να πιστέψουν στα αυτιά τους...

Ιδού πώς περιγράφει τις δραματικές εκείνες ώρες... «Υπήρχε μια θετική αύρα στην ατμόσφαιρα εκείνη την ημέρα και όλοι περίμεναν την ανακοίνωση του προβιβασμού μας. Μετά ακούσαμε την απόφαση κι έπεσε βαθιά σιωπή... Κανείς δεν μιλούσε για κάνα 10λεπτο... Προσπαθούσαμε να συνειδητοποιήσουμε τι είχε συμβεί. Ύστερα από μισή ώρα ήμουν σπίτι, ακόμη οργισμένος, ν’ αρνιέμαι να πιστέψω ότι είχε αποφασιστεί κάτι τέτοιο... Και είχα ν’ αντιμετωπίσω τις εύλογες απορίες των συμπαικτών μου: “Τι συνέβη;” με ρώταγαν. Δεν καταλάβαιναν. Και είχαν δίκιο. Είχαμε προσπαθήσει τόσο σκληρά, όλη τη σεζόν, για αυτό και το διάστημα δίχως δράση σκεφτόμασταν ότι πλησιάζει η ώρα της επιβράβευσης, που θα πανηγυρίζαμε μαζί με τους οπαδούς μας...».

Ο διευθύνων σύμβουλος της Καμπούρ, Αρντ Ντε Γκράαφ, έχει παρόμοια άποψη με εκείνη των ποδοσφαιριστών για την απόφαση: «Είναι παράλογη και άδικη» δηλώνει, αποκαλύπτοντας το μπακγκράουντ της. Η Ολλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία έθεσε τη μοίρα της σεζόν σε ψηφοφορία μεταξύ των ομάδων των δύο κορυφαίων κατηγοριών. Εκεί διαπιστώθηκε σε αριθμούς ο δεδομένος διχασμός συμφερόντων τους. 16 ψήφισαν να ισχύσουν, κανονικά, άνοδος και υποβιβασμός, ενώ εννέα όχι ~και ισάριθμες απείχαν. Με ένα άλμα λογικής, που ελάχιστοι μπόρεσαν να κατανοήσουν, οι ιθύνοντες της Ομοσπονδίας, δεδομένης της μη ύπαρξης απόλυτης πλειοψηφίας, πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, πατώντας το κουμπί της... διαγραφής (της σεζόν) στη 2η κατηγορία. Με τον Ντε Γκράαφ να μιλά για ουσιαστική μη συμμόρφωση της Ομοσπονδίας στη δημοκρατική έκφραση των ομάδων.

Την ίδια στιγμή η σωτηρία «στα χαρτιά» πανηγυρίζονταν στη Χάγη από τους οπαδούς τής Ντεν Χάαγκ και τους ομόλογούς τους της Βάαλβαϊκ, που υπό κανονικές συνθήκες ως προτελευταία και ουραγός της πρώτης κατηγορίας, αντίστοιχα, υποβιβάζονταν άμεσα...

Κοντολογίς, με την ΟΥΕΦΑ να περιορίζεται, μετά τις τηλεδιασκέψεις με τις ομοσπονδίες, στο να κανονίζει πώς θα μοιραστούν τα ευρωπαϊκά «εισιτήρια» βάσει της βαθμολογίας τη στιγμή της διακοπής στα πρωταθλήματα που δεν θα ξαναξεκινήσουν, η Ολλανδική «έκανε του κεφαλιού της» σε όσα δεν θα λογοδοτούσε στην Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία!

Η αποζημίωση από την Ομοσπονδία και το όνειρο απατηλό του αρχηγού
«Κανείς στη χώρα δεν περίμενε ότι θα υιοθετούσαν δύο διαφορετικές αποφάσεις» συνεχίζει ο Ντε Γκράαφ το «κατηγορώ» του προς τους ανθρώπους της Ολλανδικής Ομοσπονδίας, χαρακτηρίζοντας τη διαμορφωθείσα κατάσταση «μέγα σκάνδαλο». Για αυτό, άλλωστε, στην Καμπούρ σκέφτονται πως ό,τι έχασαν στα χαρτιά, να το διεκδικήσουν στις δικαστικές αίθουσες. Εγχώρια, δικαιοδοτικά, ποδοσφαιρικά όργανα, Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο Αθλητισμού (CAS), αλλά και τα πολιτικά δικαστήρια προβλέπεται να έχουν δουλειές με... φούντες από τις θιγόμενες ομάδες που θα σπεύδουν να περισώσουν όσα πέτυχαν εντός τερέν και είδαν να θυσιάζονται στον «βωμό» του κορονοϊού.

Ο Σχούτεν, για ν’ αποδείξει ότι το κοινό περί δικαίου αίσθημα βάναυσα παραβιάστηκε, αποκαλύπτει ότι και φίλοι αντίπαλων ομάδων επικοινώνησαν μαζί του εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους: «Δεν μπορεί να σας έκαναν κάτι τέτοιο… Παίξατε τόσο καλά» φέρεται να είναι η μόνιμης επωδός τους.

Αυτό είναι το κυρίαρχο συναίσθημα στην ποδοσφαιρική Ολλανδία, καίτοι υπάρχουν κάποιοι που, παρά τη συμπάθειά τους προς τις Καμπούρ και Ντε Γκράαφτσαπ, θεωρούν ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη…

Εξίσου σουρεαλιστική άποψη καταγράφηκε και από παράγοντα ομάδας της πρώτης κατηγορίας (ο οποίος δεν κατονομάστηκε), όπου αφ’ ενός παραδέχεται πως αν ήταν στη θέση των ανθρώπων των δύο προαναφερθεισών ομάδων θα ήταν έξαλλος, αφ’ ετέρου ότι από τη στιγμή που η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία απέκλεισε την αύξηση των ομάδων στην πρώτη κατηγορία και τίποτα μαθηματικά δεν είχε κριθεί, θα ήταν πιο άδικο για τις ομάδες που θα έπεφταν να μην παίξουν τα εναπομείναντα ματς και να υποβιβάζονταν… σούμπιτες!

Το γεγονός ότι χαρακτηρίζει την κατάσταση πρωτοφανή δεν παρηγορεί στο ελάχιστο τον Σχούτεν και τους συμπαίκτες του. Ο αρχηγός της Καμπούρ στα 28 του ακόμη δεν έχει παίξει στην κορυφαία κατηγορία της χώρας: «Είναι απαίσιο. Ήταν όνειρό μου να παίξω στην 1η κατηγορία…».

Όσο για την κατάσταση από πλευράς ηθικού ο Σχούτεν αναφέρει: «Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αυτήν τη στιγμή είναι να προπονούμαστε και να θυμόμαστε τα θετικά, παρότι μας είναι δύσκολο. Αν παραμείνει η απόφαση θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τη αρχή και να ξαναπαίξουμε καλά εκ νέου, όσο κι αν το κίνητρο ν’ αγωνιστούμε στη 2η κατηγορία δεν είναι σπουδαίο αυτήν τη στιγμή. Είναι δύσκολο, αλλά σε 2-3 μήνες πρέπει να προχωρήσουμε. Σωματικά και ψυχολογικά…».

Η Καμπούρ θα λάβει αποζημίωση από την Ομοσπονδία για την οικονομική ζημία που υπέστη, αλλά δεν εγκαταλείπει τη μάχη: «Ερευνούμε τις πιθανότητες που έχουμε. Πρέπει να πολεμήσουμε για τους οπαδούς μας, τους παίκτες, το τεχνικό τιμ κι όσους είναι στην ομάδα» δηλώνει, εν κατακλείδι, ο Ντε Γκράαφ.

Υποβιβασμός από το... κομπιουτεράκι για την Αμιάν!

Στον ίδιο παρονομαστή με την ολλανδική ομάδα βρίσκεται και η Αμιάν, προαναγγέλλοντας δικαστικούς αγώνες εναντίον των συνεπειών της απόφασης της γαλλικής κυβέρνησης να ρίξει πρόωρα τίτλους τέλους στη σεζόν και απαγόρευση ποδοσφαιρικής δράσης έως τον Σεπτέμβριο, ως μέρος των μέτρων κατά της διασποράς του κορονοϊού. Η ομάδα με τα γκρίζα και τα μαύρα διαμαρτυρήθηκε «ζητώντας δικαιοσύνη», όπως λέει η σχετική ανακοίνωσή της, αφού θεωρεί ότι η εξέλιξη αυτή «αντιτίθεται με την ισότητα των αθλητικών ιδεωδών».

Την ίδια στιγμή οι οπαδοί της υπογράφουν, ηλεκτρονικά, διαμαρτυρία κατά του υποβιβασμού της ομάδας. Η Aμιάν, κατά τη διακοπή (10 αγωνιστικές πριν από το φινάλε), ήταν προτελευταία με 23 βαθμούς, αλλά πέφτει κατηγορία όχι εξαιτίας αυτού, αλλά λόγω απόφασης της Ένωσης Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου (LFP), ότι η άνοδος και ο υποβιβασμός στην κορυφαία κατηγορία θα ισχύσει υπολογίζοντας ~με βάση τη συγκομιδή πόντων, ανά αγώνα, που είχε όλη την προηγούμενη σεζόν~ πόσους πόντους θα έπαιρνε σε περίπτωση που συνεχιζόταν το πρωτάθλημα!

Το... κομπιουτεράκι, λοιπόν, αποφάσισε ότι η Αμιάν τερμάτισε... 0,14 πόντο πίσω από την τρίτη από το τέλος Νιμ, καταδικάζοντάς την στην επιστροφή στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία ύστερα από τρία χρόνια παραμονής στην ποδοσφαιρική ελίτ της χώρας!

Ο πρόεδρος των «μονόκερων» (όπως είναι το παρατσούκλι της Αμιάν, λόγω του σήματός της), Μπερνάρ Ζοανέν, μίλησε για «έλλειψη ανθρωπιάς» από πλευράς των ιθυνόντων της Γαλλικής Λίγκας και προφανώς τόσο εκείνος όσο και οι φίλοι τους θα ήθελαν πολύ να ισχύει το ολλανδικό «μοντέλο», δίχως ανόδους και υποβιβασμούς.
«Θύμα» της απόφασης αυτής και η ουραγός (στο -10 από τις θέσεις των μπαράζ παραμονής...) Τουλούζ. Αντ’ αυτών ανεβαίνουν από τη Λιγκ 2 οι Λοριάν και Λανς.

Η αντίδραση της Αμιάν, εκτός από το να προτρέψει τους οπαδούς της να υπογράψουν το αίτημα διαμαρτυρίας (περισσότεροι από 4.500 το έκαναν) και να καταγγείλει την απόφαση των αρχών, περιελάμβανε πρόταση διεξαγωγής της επόμενης σεζόν της Λιγκ 1 με 22 ομάδες (που φυσικά θα την περιλαμβάνουν…), αντί για 20, ζητώντας από τη Λίγκα ν’ αναθεωρήσει, αφού «οι φίλαθλοι της Αμιάν και οι ποδοσφαιρόφιλοι υποστηρίζουν την πρωτοβουλία μας, που θα βοηθούσε την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου».

Και η ανακοίνωση καταλήγει: «Η απόφαση ήταν για τον σύλλογο, τους παίκτες, προπονητές, διοικούντες και υποστηρικτές γεμάτη δυσχερείς συνέπειες. Η Αμιάν διατηρεί το δικαίωμά της να αμφισβητήσει την απόφαση, δεδομένου ότι η αθλητική αξία, σε αυτήν την ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για όλους, θα έπρεπε ν’ αποτελεί γνώμονα για τα διάφορα όργανα λήψης αποφάσεων, ώστε μην εκδώσουν απόφαση υποβιβασμών».