«Θύμα» του κορονοϊού η λαϊκότητα του ποδοσφαίρου!

Ενώ η καταμέτρηση των θυμάτων του κορονοϊού συνεχίζεται, παρακολουθούμε, ταυτόχρονα, να «ενταφιάζονται» ψευδαισθήσεις με τις οποίες μεγαλώσαμε, επιβεβαιώνοντας ότι η πανδημία συνιστά ένα «πριν» κι ένα «μετά» στην ανθρώπινη ιστορία.

Όπως η αλληλεγγύη μεταξύ κρατών κι ο ανθρωπισμός, είναι κενό γράμμα – με κάθε χώρα να κοιτά τα του «οίκου» της, προσπαθώντας να κερδοσκοπήσει και την ανακάλυψη του εμβολίου αντί για παγκόσμιο στόχο ν’ αποτελεί πεδίο ανταγωνισμού – έτσι κι η σύνδεση του ποδόσφαιρου με την κοινωνία, βγαίνει θανάσιμα τραυματισμένη.

Στην καρδιά…

Ο αποκαλούμενος «βασιλιάς των σπορ», όχι μόνο αποδείχθηκε «γυμνός» (κατά το γνωστό παραμύθι…) κι απροετοίμαστος, θεσμικά, ν’ αντιμετωπίσει μια περίοδο κρίσεως, αλλά με την σπασμωδικότητα των αντιδράσεων των εκπροσώπων του (ή των μη αντιδράσεων τους…) μεγάλωσε το χάσμα μεταξύ του ιδίου και των «υπηκόοων» του!

Ο τρόπος που αντιμετωπίζουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες την διαμορφωθείσα κατάσταση, με την αναστολή της αγωνιστικής δράσης, ως μέσο ανάσχεσης του COVID-19, λίγο απέχει εκείνου... συνοικιακών μπακάλικων, κατά την πρόσφατη οικονομική κρίση!

Το «λουκέτο», όχι μόνο προκάλεσε πανικό σε ομάδες, με προϋπολογισμούς μικρών κρατών του τρίτου ή και του δεύτερου κόσμου, αλλά οδήγησε σε αποφάσεις που είναι, μεν, νόμιμες, αλλά διόλου ηθικές…

Οι συντονισμένες κινήσεις της Premier League και της La Liga να ζητήσουν κάθετες μειώσεις των απολαβών των παικτών, για να μειωθεί η χασούρα των ομάδων τους, έχει ως, λογικοφανές, επιχείρημα ότι διάγουμε έκτακτες συνθήκες, συν ότι δεν προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

Ωστόσο, υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι ουδείς παίκτης αρνήθηκε ν’ αγωνιστεί (απλά δεν δύναται…), αλλά και φόβος ότι παρόμοιες πρακτικές δύνανται να οδηγήσουν, αύριο – μεθαύριο, ομάδες ν’ αρνούνται να πληρώνουν παίκτες που αναρρώνουν από πολύμηνο τραυματισμό…

Το «αυτογκόλ» με τους εργαζομένους των ομάδων…

Κι αν για τους παίκτες (αρκετοί εκ των οποίων, αλλά όχι όλοι, είναι εκατομμυριούχοι…) θα βρεθούν πάμπολλοι – λαϊκίστικα – να πουν ότι «τόσα παίρνουν ας βάλουν πλάτη για χάρη της ομάδας» εκεί που το ποδόσφαιρο έβαλε το μεγαλύτερο του… αυτογκόλ είναι με τους εργαζόμενους, πέραν των τεσσάρων αγωνιστικών γραμμών.

Εκείνους που δεν παίρνουν μπόνους, όταν κερδίζει κάποιο τρόπαιο η ομάδα, ή επιτυγχάνει οικονομικούς στόχους…

Η Τότεναμ έφτιαξε γήπεδο 1 δις ευρώ (το ακριβότερο στα χρονικά), που αποτελεί… χρυσωρυχείο, δεν έκοψε τις απολαβές των παικτών, ή του Μουρίνιο, αλλά το πρώτο μέτρο που πήρε ήταν να βάλει τους εργαζομένους της σε καθεστώς αργίας, ώστε να πληρώνονται κατά 80% οι μισθοί τους από τους Άγγλους φορολογούμενους (και μόνο κατά το 20% από την ίδια)!

Το παράδειγμα της ακολούθησαν Νιουκάστλ, Νόριτς και Μπόρνμουθ.

Με την Λίβερπουλ να προστίθεται.

Για 24ωρες.

Η… κυβίστηση που ακολούθησε, από τη διοίκηση των Αμερικάνων - μετά τις συντονισμένες ενέργειες παλαιμάχων κι οπάδων εναντίον της - ναι μεν απέδειξε ότι η λαϊκή βάση των «κόκκινων» του Μέρσεϊσαϊντ περιφρουρεί το χαρακτήρα της ομάδας, ως λαϊκής κι εργατικής, αλλά δεν αλλάζει τις χαμένες εντυπώσεις για το ότι το περίφημο «You ’ll never walk alone», προσωρινά, έστω, δεν συμπεριλάμβανε τους εργαζομένους μιας ομάδας, που πέρσι είχε κέρδη 43 εκ. λιρών και τζίρο μισού δις!

Κι όλα αυτά για 400.000 λίρες μισθοδοσία.

Όσο, δηλαδή, δύο βδομαδιάτικα του Σαλάχ....

Το «Υοu ‘’ll never walk alone», που δεν ίσχυσε για 24 ώρες κι ο Τσε ... Μέσι!

Μια κι ο λόγος για ποδοσφαιρικά συνθήματα από το «Mes que un club» της Μπαρτσελόνα μάλλον... εξαιρούνται οι 540 εργαζόμενοι της!

Γιατί, παρότι ο Μέσι κι οι συμπαίκτες του δέχθηκαν την, προτεινόμενη από τη διοίκηση, μείωση, κατά 70%, του μισθού τους, με την προϋπόθεση να μην πειραχθούν οι απολαβές τους (με τον Αργεντινό να φιγουράρει, στα όρια της ιεροσυλίας ως άλλος.... Τσε Γκεβάρα σε πρωτοσέλιδο της «L’ Equipe»!), ο σύλλογος της Βαρκελώνης είναι σε διαβουλεύσεις μαζί τους, ώστε να μπουν σ’ ανάλογο πρόγραμμα της Ισπανικής κυβέρνησης, που επιδοτεί τους μισθούς τους κατά 70%...

Μιλάμε για την πλουσιότερη ομάδα παγκοσμίως.

Που οι ιθύνοντες της στόχευαν, εντός του 2020, να γίνει η πρώτη, στα χρονικά, που θα καταγράψει έσοδα 1 δις ευρώ!

Δεν είναι βέβαια όλοι ίδιοι.

Οι δύο ομάδες του Μάντσεστερ διατυμπάνισαν ότι δεν ακουμπάνε τα χρήματα των εργαζομένων τους.

Οι 4 εκπρόσωποι της Βundesliga, στο Champions League, συνδράμουν τις, οικονομικά ασθενέστερες, Γερμανικές, ομάδες. με 20 εκ. ευρώ.

Αλλά οι εντυπώσεις, όπως κι η μπάλα, έχουν χαθεί...

Πέραν της συζήτησης του κατά πόσο είναι οικονομικά υγιές το «μοντέρνο ποδόσφαιρο», το ότι ομάδες και παίκτες μοιάζουν να βρίσκονται σε... παράλληλο σύμπαν, με μοναδική ενασχόληση την απρόσκοπτη ροή στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, κι (ουσιαστική) άρνηση του κοινωνικού ρόλου του ποδοσφαίρου, έχει ως αποτέλεσμα να αποξενώνονται, περαιτέρω, όπως και το άθλημα, εν γένει, από τη λαϊκή βάση.

Έτσι δεν μοιάζει μακρινή η μέρα που οι φίλαθλοι θα τους γυρίσουν την πλάτη, ή θα βρεθούν απέναντι τους...