Η «μονιμοποίηση» Σόλσκιερ δεν έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα...

Υπάρχει μια καθημερινή φράση, που λέει πως όταν κάτι ξεκινά στραβά συνήθως καταλήγει κι έτσι…

Και η φετινή σεζόν της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Οι «κόκκινοι διάβολοι» παρέπαιαν μέχρι τις 18 Δεκέμβρη, όταν οι ιθύνοντες τους έκριναν ότι «έφτασε ο κόμπος στο χτένι» μετά την ήττα (3-1) «με κάτω τα χέρια» - και μ’ εμφάνιση που παρέπεμπε σε μικρομεσαία ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ - κόντρα στην Λίβερπουλ (16/12), αποφασίζοντας να χωρίσουν τα ...τσανάκια τους με τον Ζοσέ Μουρίνιο.

Aυτό που ακολούθησε για 3 μήνες δεν είχε προηγούμενο αφού με τον, υπηρεσιακό, Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ στον πάγκο, όχι μόνο επέστρεψε στη διεκδίκηση μιας θέσης στην 4αδα της Premier League αλλά έκανε θραύση.

Πέντε σερί νίκες στο πρωτάθλημα είχε να κάνει, νεοπροσληφθείς τεχνικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, από το 1946 κι ήταν ο θρυλικός Σερ Ματ Μπάσμπι!

Ούτε ο μέντορας του Σκανδιναβού Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τα είχε καταφέρει!

Έφτασε τις 8 διαδοχικές επιτυχίες σ’ όλες τις διοργανώσεις κι αναδείχθηκε προπονητής του μήνα τον περασμένο Γενάρη. Από το 2012, επί «Φέργκι», είχε να πάρει το βραβείο μάνατζερ της ομάδας!

Επίσης ξεπέρασε την επίδοση του Σκωτσέζου (2009) με 6 σερί επιτυχίες, εκτός έδρας. σ’ όλες τις διοργανώσεις φτάνοντας τις 8, ενώ έχοντας 25 πόντους συγκομιδής στα πρώτα του 9 ματς είναι ρεκόρ στα χρονικά της κορυφαίας κατηγορίας της Αγγλίας.

Όλα αυτά, συν την επική πρόκριση επί της Παρί Σεν Ζερμέν στο Παρίσι με το 3-1 να ακυρώνει την ήττα με 2-0 στο Ολντ Τράφορντ έπεισαν τους διοικούντες ότι είχαν χτυπήσει προπονητική «φλέβα χρυσού» και στις 28 Μαρτίου έπραξαν το αυτονόητο για έναν προπονητή που είχε 14 νίκες σε 19 ματς: τον... μονιμοποίησαν με συμβόλαιο 3 ετών.

Άτιτλη 2 χρόνια και χωρίς Τσάμπιονς Λιγκ μετά από ισάριθμα

Αυτό που ακολούθησε, επίσης, κανείς δεν το περίμενε.
Έσβησαν τα...φώτα!

Όχι τόσο τον αποκλεισμό από τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, κόντρα στην Μπαρτσελόνα, όπου είχε ένα σουτ στο δοκάρι σε δύο ματς και τίποτα άλλο δημιουργικά...

Όσο την κατάρρευση, εντός συνόρων, που έφερε την ομάδα εκτός Τσάμπιονς Λιγκ μετά από 3 χρόνια...

Το κακό είχε ξεκινήσει στις 16 Μάρτη με τον αποκλεισμό στο Κύπελλο από τη Γουλβς, που την ξανανίκησε και στο πρωτάθλημα με το ίδιο σκορ (2-1).

Με 2-1 ήρθαν κι οι μοναδικές επιτυχίες της, έκτοτε, με Γουότφορντ και Γουέστ Χαμ, εντός έδρας, αλλά η τελευταία σημειώθηκε στις 13/04.

Ακολούθησαν δύο ήττες και ισάριθμες ισοπαλίες με τελευταία εκείνη στο Χάντερσφιλντ (1-1) από την, υποβιβασμένη, τοπική ομάδα (άποντη για 8 αγωνιστικές)!

Τι συνέβη; Τελείωσε η «βενζίνη» του ενθουσιασμού που μετέδωσε στους παίκτες ο Νορβηγός;

Ή η διάθεση των τελευταίων για νέες υπερβάσεις σαν αυτές που πέτυχαν απαλλαγμένοι από τον «βραχνά» του ανεπιθύμητου στις τάξεις τους Μουρίνιο, θέλοντας να τον εκθέσουν για τη χρησιμοποίηση τους;

Ότι από τα δύο κι αν έγινε, είναι σίγουρο ότι στις τάξεις των διοικούντων της Γιουνάιτεντ υπάρχουν δεύτερες σκέψεις όχι μόνο για το τάιμινγκ που επιλέχθηκε για την ανανέωση του Σόλσκιερ, αλλά και για την ορθότητα της απόφασης, αφού αποδείχθηκε ότι όλα -και στην αγγλική ομάδα- εξαρτώνται από τους παίκτες και δεν υπάρχουν «μαγικά ραβδάκια»...

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι αυτή η εξέλιξη υποθηκεύει την «επόμενη μέρα» της ομάδας.

Για παράδειγμα ο Πογκμπά είναι δύσκολο να περιορίσει την ασύνορη φιλοδοξία του στα στενά όρια του Europa League, ενώ η απουσία της ομάδας από τη διοργάνωση των κορυφαίων την κάνει λιγότερο ελκυστική για τους μεγάλους μεταγραφικούς της στόχους που είναι απαραίτητοι ώστε να επιστρέψει στη διεκδίκηση τίτλων μετά από 2 χρόνια «ανομβρίας»…