Αταλάντα: Από την πίκρα των αποκλεισμών στην κορυφή της Ευρώπης

Το πάρτι δεν σταματά στο Μπέργκαμο για την κατάκτηση του Europa League από την Αταλάντα, μετά τον νικηφόρο τελικό κόντρα στη Λεβερκούζεν στην «Ντάμπλιν Αρένα» του Δουβλίνου. Και δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αυτός είναι και ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος στην ιστορία του συλλόγου, αλλά και μόλις το δεύτερο τρόπαιο που πανηγυρίζει ο ιταλικός σύλλογος στα 116 χρόνια πορείας του στο άθλημα, μετά το Κύπελλο Ιταλίας την περίοδο 1962/63, δηλαδή πριν από 61 ολόκληρα χρόνια.

Η ελπίδα της ευρωπαϊκής διάκρισης πάντα υπήρχε για τους «νερατζούρι». Κι όμως, τις τέσσερις προηγούμενες φορές που πίστεψε ότι το όνειρο αυτό θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, το είδε τελικά να μετατρέπεται σε… εφιάλτη και να μένει με την πίκρα του αποκλεισμού.

Η πρώτη φορά που η Αταλάντα πίστεψε στην κατάκτηση ενός ευρωπαϊκού τίτλου ήταν στο Κύπελλο Κυπελλούχων της περιόδου 1987/88. Στο δεύτερο γύρο είχε αποκλείσει τον ΟΦΗ, ώσπου βρέθηκε στα ημιτελικά κόντρα στη Μαλίν με έπαθλο το εισιτήριο για τον τελικό.

Οι Βέλγοι όμως, έφραξαν τότε τον δρόμο στην ιταλική ομάδα και πέρασαν αυτοί στην τελευταία φάση του θεσμού, όπου πήραν και τον τίτλο νικώντας 1-0 τον Άγιαξ στο Στρασβούργο.

Η Αταλάντα βέβαια, συνέχισε να ψάχνει τον ευρωπαϊκό τίτλο και μόλις τρία χρόνια αργότερα, τη σεζόν 1990/91, βρέθηκε να δοκιμάζεται στο Κύπελλο UEFA, πριν μετονομαστεί σε Europa League. Εκείνη την περίοδο έφτασε ως τα προημιτελικά και συνάντησε στην 8άδα την Ίντερ στον ιταλικό «εμφύλιο».

Μετά το 0-0 του πρώτου αγώνα όμως στο Μπέργκαμο, η Ίντερ πήρε τη νίκη στη ρεβάνς του Μιλάνου με 2-0 (60’ Σερένα, 63’ Ματέους) και πέρασε αυτή στον επόμενο γύρο αφήνοντας την Αταλάντα με την πίκρα του αποκλεισμού, πριν κατακτήσει τελικά και τον τίτλο στους διπλούς τελικούς με τη Ρόμα.

Από τότε πέρασαν 29 ολόκληρα χρόνια, για να φτάσουμε στη σεζόν 2019-20, όταν η Αταλάντα κατέγραψε τη μεγαλύτερη πορεία της στα μεγάλα «σαλόνια» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, το Champions League. Τότε που πέρασε μαζί με τη Μάντσεστερ Σίτι από τη φάση των ομίλων και απέκλεισε στους «16» την Βαλένθια, για να συναντήσει τελικά την Παρί Σεν Ζερμέν στα προημιτελικά.

Λόγω του κορονοϊού τα παιχνίδια ήταν νοκ άουτ και παρότι η Αταλάντα κατάφερε να προηγηθεί στο 27’ με τον Πάσαλιτς στο Νταλ Λουζ της Λισαβόνας, εν συνεχεία είδε τους Παριζιάνους να σκοράρουν δις στα τελευταία λεπτά με τους Μαρκίνιος (90’) και Τσούπο-Μότινγκ (93’) και να της «κλέβουν» την πρόκριση για τα ημιτελικά (1-2). Για την ιστορία, η Παρί απέκλεισε στους «4» την Λειψία (0-3) και έφτασε στον τελικό, αλλά έχασε το τρόπαιο από την Μπάγερν (0-1).

Η Αταλάντα δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να προσπαθεί, ώσπου πρόπερσι πέρασε στα προημιτελικά του Europa League. Έχοντας αφήσει εκτός τον Ολυμπιακό στα playoff της διοργάνωσης, η ιταλική ομάδα απέκλεισε και τη Λεβερκούζεν στους «16» για να συναντήσει τελικά την Λειψία στους «8». Όπως αποδείχτηκε, η ομάδα του Γκασπερίνι δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση και είδε τους «κόκκινους ταύρους» να την αφήνουν εκτός συνέχειας στη διοργάνωση (0-2).

Τι κι αν φέτος ήταν το αουτσάιντερ κόντρα στην αήττητη Λεβερκούζεν, τελικά αυτή τη φορά η Αταλάντα κατάφερε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα και κόντρα στα προγνωστικά πήρε αυτή τη μεγάλη νίκη και ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, γράφοντας έτσι την πιο χρυσή σελίδα στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική της ιστορία.

Αν θα υπάρξει και συνέχεια τα επόμενα χρόνια, θα το δούμε στην πορεία…