Το τρελό όνειρο του Ολυμπιακού

Σε φάση προετοιμασίας και αναμονής βρίσκονται στον Ολυμπιακό. Είναι κάτι δεδομένο με βάση την έως τώρα αβεβαιότητα σχετικά με την επανέναρξη της αγωνιστικής δράσης. Το πιθανότερο είναι ότι οι αγώνες σε πρωτάθλημα και Κύπελλο θα γίνουν στο δίμηνο Ιουνίου-Ιουλίου, άλλωστε οι περισσότερες ευρωπαϊκές λίγκες ανακοινώνουν μία-μία το restart. Ενώ ο στόχος της UEFA είναι να γίνουν μέσα στον Αύγουστο οι εναπομείναντες αγώνες για το Champions League και το Europa League, με τον Ολυμπιακό να περιμένει με μεγάλο ενδιαφέρον και τις εν λόγω οριστικές αποφάσεις, από τη στιγμή που εκκρεμεί η ρεβάνς με την Γουλβς.

Προφανώς για τον Ολυμπιακό ο μεγάλος άμεσος στόχος της επανεκκίνησης είναι να κατακτήσει το νταμπλ. Να ολοκληρώσει με επιτυχία τη φετινή εγχώρια παρουσία του, πετυχαίνοντας τη βασική επιδίωξη που είχε τεθεί από την αρχή της περιόδου: την επιστροφή στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μαρτίνς και παίκτες έχουν ξεκινήσει εδώ και μερικές μέρες τις προπονήσεις, έτσι ώστε να μπορέσουν στα πλέι οφ να διατηρήσουν αυτό το μεγάλο προβάδισμα που εξασφάλισαν στη διάρκεια της κανονικής περιόδου, αλλά και να αποκλείσουν τον ΠΑΟΚ από το Κύπελλο διεκδικώντας στη συνέχεια και αυτό το τρόπαιο, στον τελικό εναντίον της ΑΕΚ ή του Άρη.

Ωστόσο υπάρχει και η Ευρώπη. Δεν είναι κάτι που αντιμετωπίζεται αυτή τη στιγμή ως… εξτρά υποχρέωση του τύπου «πάμε να διασκεδάσουμε το ποδόσφαιρο κι ό,τι βγει». Σε καμία περίπτωση. Από το πρώτο ματς του προηγούμενου καλοκαιριού στην Τσεχία, ο Ολυμπιακός, ο Μαρινάκης, ο Μαρτίνς, οι παίκτες, ο κόσμος είχαν μεγάλες προσδοκίες. Να φτάσουν όσο πιο μακριά γινόταν, έπειτα από την περσινή προσπάθεια που είχε επίσης πολύ σημαντική πορεία, με θριάμβους όπως τον αποκλεισμό της Μίλαν, αλλά και με το εμπόδιο της Ντιναμό Κιέβου να αποδεικνύεται ανυπέρβλητο στις λεπτομέρειες.

Φέτος ο Ολυμπιακός έχει κάνει μεγάλα πράγματα στην Ευρώπη. Απέκλεισε τρεις πολύ δυνατές ομάδες στα προκριματικά, την Πλζεν, την Μπασακσεχίρ και την Κράσνονταρ έτσι ώστε να μπει στον όμιλο του Champions League. Εκεί όπου κοίταξε στα μάτια μεγαθήρια όπως η Μπάγερν και η Τότεναμ, διεκδίκησε την συνέχεια στην κορυφαία διοργάνωση και τελικά εξασφάλισε (με τη νίκη επί του Ερυθρού Αστέρα στο τελευταίο παιχνίδι) τη συμμετοχή στις νοκ άουτ φάσεις του Europa League. Η κλήρωση με την Άρσεναλ ήταν ακόμη ένα πάρα πολύ δύσβατο μονοπάτι. Κι ο Ολυμπιακός, με τον άθλο του Λονδίνου, το μετέτρεψε σε θριαμβευτική, σε επική, σε ιστορική λεωφόρο. Ταυτόχρονα, άνοιξε διάπλατα ακόμη μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Απέναντι στην Γουλβς, οι αντιξοότητες ήταν πολλές, έγιναν ακόμη περισσότερες με την αποβολή του Σεμέδο, αλλά οι Πειραιώτες κατάφεραν ένα σκορ που δεν τους απαγορεύει την ελπίδα. Κι η ελπίδα έχει μετατραπεί εδώ και καιρό σε πίστη στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο. Για νέα υπέρβαση στη ρεβάνς, όπου και όποτε γίνει. Αλλά και ακόμη «βαθύτερη» παρουσία στη διοργάνωση. Η αλήθεια είναι ότι στον Ολυμπιακό δεν το ονειρεύονται απλώς. Το πιστεύουν.

Είναι ένα διαφορετικό και πρωτόγνωρο καλοκαίρι με την αναστάτωση που έχει προκαλέσει και στο ποδόσφαιρο η πανδημία. Ο Ολυμπιακός το αντιμετωπίζει με ψυχραιμία και με ιεράρχηση των στόχων όσον αφορά στην αμεσότητά τους. Αλλά η περαιτέρω πορεία στην Ευρώπη παραμένει ένας πολύ μεγάλος στόχος. Και ίσως μια τεράστια ευκαιρία για να κάνει ο πειραϊκός σύλλογος ό,τι δεν είχε καταφέρει τις προηγούμενες φορές που είχε πλησιάσει πολύ κοντά. Από το 1993, όταν είχε αποκλειστεί από την Ατλέτικο στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Κυπελλούχων, το 1999 όταν από εκείνο το παιχνίδι του αέρα είχε χάσει το εισιτήριο από την Γιουβέντους για τα ημιτελικά του Champions League, μέχρι το 2012 όταν κρατούσε σφιχτά την πρόκριση για τους «8» του Europa League και την έχασε μέσα σε λίγα λεπτά στο φινάλε από την Μέταλιστ.

Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει πολύ μεγάλες φιλοδοξίες με τον Ολυμπιακό, άλλωστε αυτός ήταν ο βασικότερος λόγος για την πρόσφατη συμφωνία του με τον ελληνικό σύλλογο ώστε να επεκτείνει για ακόμη δύο χρόνια την παρουσία του στο «τιμόνι». Ξέρει πολύ καλά ότι η φετινή ευκαιρία είναι σπάνια. Όσα έχει περάσει φέτος ο Ολυμπιακός, στους προηγούμενους 15 ευρωπαϊκούς αγώνες του μέσα στην ίδια σεζόν, ενδεχομένως αποτελούν και «σημάδι» ότι αυτή η εντυπωσιακή πορεία δε θα σταματήσει στην Γουλβς. Μια ομάδα με μεγάλες δυνατότητες και αξία, αλλά ούτε με τη βαριά φανέλα ούτε και με την πανίσχυρη έδρα (κι αν μάλιστα η ρεβάνς γίνει τελικά στο «Μολινό») ώστε να αποτελεί φόβητρο και να βάζει απαγορευτικά.

Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με διαρκή παρουσία στην Ευρώπη σε ολόκληρη την ιστορία του, όπως και με μόνιμη εδώ και δεκαετίες εμπειρία από τις αναμετρήσεις απέναντι στους κορυφαίους. Γιατί όχι, λοιπόν, να μην το πιστεύει; Διαθέτει στο δυναμικό του άλλωστε στελέχη που μπορούν να εξηγήσουν στους υπόλοιπους ότι δεν πρόκειται για τόσο τρελό όνειρο να φτάσει η ομάδα φέτος ακόμη πιο μακριά. Ο Κριστιάν Καρεμπέ έχει πάρει δύο Champions League στην καριέρα του με την Ρεάλ, ο Ματιέ Βαλμπουενά έχει φτάσει στα ημιτελικά του Europa League πριν από τρία χρόνια με την Λιόν. Πέραν των όσων τεράστιων επιτευγμάτων έχουν καταφέρει (ειδικά ο Κριστιάν) με τη φανέλα της εθνικής Γαλλίας. Είναι προσωπικότητες που μπορούν να δώσουν το έναυσμα για τη συνέχεια.

Το φετινό Europa League θα συνεχιστεί όπως όλα δείχνουν με έναν τρόπο υποχρεωτικά διαφορετικό και πολύ συμπιεσμένο. Με σερί αγώνες μέχρι τον τελικό στο Γκντανσκ της Πολωνίας. Ο Ολυμπιακός έχει το δικαίωμα να πιστεύει. Να θεωρεί αυτή την περίσταση ως μεγάλη ευκαιρία. Και να το παλέψει όσο γίνεται. Από υπερβάσεις και ρόλους αουτσάιντερ είναι μαθημένος. Ίσως αυτή η τέταρτη φορά να γίνει… φαρμακερή! Για τους αντιπάλους του! Που μετά την Γουλβς, εάν γίνει εφικτός ο αποκλεισμός της, δεν είναι προφανώς ευκαταφρόνητοι. Κάθε άλλο.

Με βάση τα αποτελέσματα σε όσους αγώνες… πρόλαβαν να γίνουν για τη φάση των «16», ήδη έχουν εξασφαλίσει την πρόκριση για τα προημιτελικά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (5-0 εκτός την ΛΑΣΚ), η Βασιλεία (3-0 εκτός την Άιντραχτ Φρανκφούρτης) και η Λεβερκούζεν (3-1 εκτός την Ρέιντζερς). Μεγάλο φαβορί είναι η Σαχτάρ που έχει νικήσει στο πρώτο ματς, επίσης εκτός έδρας, με 2-1 την Βόλφσμπουργκ. Ανοιχτή είναι η ρεβάνς στο Κοπεγχάγη-Μπασάκ (1-0 οι Τούρκοι στην Κωνσταντινούπολη). Ενώ δεν έχουν γίνει ακόμη τα πρώτα παιχνίδια της Σεβίλλης με την Ρόμα και της Ίντερ με την Χετάφε. Για τον Ολυμπιακό, οι αντίπαλοι σε αυτή τη διεκδίκηση του ονείρου είναι πολύ μεγάλα club από τεράστια πρωταθλήματα, όπως το αγγλικό, το ισπανικό, το ιταλικό, το γερμανικό, αλλά και πανίσχυρες ομάδες όπως η Σαχτάρ. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα. Και κυρίως έχει αποδειχτεί ότι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει εύκολα τον ίδιο τον Ολυμπιακό…

Οι προηγούμενες ευκαιρίες…

Πιο κοντά από κάθε άλλη φορά είχε φτάσει ο Ολυμπιακός σε… υπέρτατη ευρωπαϊκή διάκριση τη σεζόν 1992-93, όταν συμμετείχε στο Κύπελλο Κυπελλούχων εκείνης της περιόδου. Στα προημιτελικά είχε αποκλειστεί, αλλά τα ονόματα των ομάδων που έφτασαν μέχρι το τέλος ήταν τέτοια που επέτρεπαν την αισιοδοξία ακόμη και για κατάκτηση του τροπαίου. Όπως φυσικά και ο μικρός δρόμος για να φτάσει κανείς μέχρι εκεί, σε σχέση με τη διεύρυνση των διοργανώσεων και των αγώνων τα επόμενα χρόνια.

Με προπονητή τον Όλεγκ Μπλαχίν στις αρχές της σεζόν και εν συνεχεία με τον Λιούπκο Πέτροβιτς, ο Ολυμπιακός (με αστέρια όπως ο Καραπιάλης, ο Λιτόφτσενκο, ο Τσιαντάκης, ο Τσαλουχίδης και όχι μόνο), είχε αποκλείσει στον πρώτο γύρο την Τσερνομόρετς παρότι είχε ηττηθεί με 1-0 στο πρώτο ματς, καθώς επικράτησε με 3-0 στη ρεβάνς της Ουκρανίας. Εν συνεχεία κληρώθηκε με την Μονακό, την οποία νίκησε στη Γαλλία με το γκολ του Γιώργου Βαΐτση και κράτησε το 0-0 στη ρεβάνς με ηρωική άμυνα και πρωταγωνιστή τον Γιώργο Μίρτσο. Στα προημιτελικά αντιμετώπισε την Ατλέτικο Μαδρίτης, η οποία εκτός των άλλων είχε στην 11αδα της και τον Μπερντ Σούστερ. Στις 4 Μαρτίου 1993 έφερε 1-1 στο ΟΑΚΑ (με τον Βαΐτση να απαντά στο γκολ του Μόγια), αλλά δύο εβδομάδες αργότερα ηττήθηκε με 3-1 στο «Βιθέντε Καλντερόν», παρόλο που ο Γιώτης Τσαλουχίδης είχε μειώσει και είχε διατηρήσει ελπίδες ανατροπής.

Εκείνη την περίοδο η Ατλέτικο αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την Πάρμα, ενώ στο άλλο ζευγάρι η Αντβέρπ είχε επικρατήσει της Σπαρτάκ Μόσχας. Στον τελικό που είχε γίνει στο «Γουέμπλεϊ», η Πάρμα νίκησε 3-1 την Αντβέρπ και είχε στεφθεί Κυπελλούχος Ευρώπης. Ο Ολυμπιακός τότε μπορούσε πραγματικά να πανηγυρίσει ευρωπαϊκό τρόπαιο…

Λίγα χρόνια αργότερα, οι Πειραιώτες με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς στην τεχνική ηγεσία τους έφτασαν μια ανάσα από τα ημιτελικά του Champions League. Μια ανάσα… ανέμου, με εκείνο το δραματικό φινάλε και το γκολ του Κόντε στη ρεβάνς με την Γιουβέντους, στις 17 Μαρτίου του 1999 στο ΟΑΚΑ, μπροστά σε 71.000 διψασμένους για το θαύμα οπαδούς της ελληνικής ομάδας. Το γκολ του Γκόγκιτς δεν στάθηκε αρκετό, όπως και εκείνο που είχε πετύχει ο Νινιάδης στο «Ντέλε Άλπι», δύο εβδομάδες νωρίτερα μειώνοντας με πέναλτι σε 2-1, στην πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων.

Ο Ολυμπιακός είχε αποκλείσει στα προκριματικά του Champions League την Ανόρθωση (2-1 και 4-2), ενώ στον όμιλο είχε περάσει με το γκολ του Γιαννακόπουλου στο Ζάγκρεμπ, στο 1-1 της τελευταίας αγωνιστικής με την Κροάσια. Έχοντας νωρίτερα νικήσει τους Κροάτες 2-0, τον Άγιαξ 1-0 και την Πόρτο 2-1 στην Αθήνα, ενώ είχε αποσπάσει στην πρεμιέρα του ομίλου το 2-2 από την Πόρτο στο «Ντραγκάο».

Στα ημιτελικά εκείνης της σεζόν η Γιουβέντους είχε αποκλειστεί από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1-1 και 2-3), ενώ η Μπάγερν είχε περάσει με αντίπαλο την Ντιναμό Κιέβου (3-3 και 1-0). Και στο «Καμπ Νου» είχε γίνει ένας από τους πιο θρυλικούς τελικούς στην ιστορία, με την Γιουνάιτεντ να ανατρέπει στις καθυστερήσεις με τα γκολ του Σέριγχαμ και του Σόλσκιερ το προβάδισμα της Μπάγερν…

Η πιο πρόσφατη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Ολυμπιακού να φτάσει ίσως και μέχρι το τέλος, ήταν την περίοδο 2011-12 με τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Τότε που αποκλείστηκε άδοξα από την Μέταλιστ από την προημιτελική φάση του Europa League, παρόλο που είχε νικήσει 1-0 στην Ουκρανία με το γκολ του Φουστέρ, αλλά και είχε προηγηθεί 1-0 στο «Γ. Καραϊσκάκης» με την κεφαλιά του Μαρκάνο. Ο Μέγιερι απέκρουσε πέναλτι στο 78’, αλλά στο τελευταίο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός κατέρρευσε και δέχτηκε δύο γκολ, με συνέπεια να χάσει μέσα από τα χέρια του μια σίγουρη πρόκριση.

Νωρίτερα είχε παίξει στο Champions League και είχε κάνει μεγάλες νίκες επί της Ντόρτμουντ και της Άρσεναλ στον Πειραιά με 3-1, ενώ είχε επικρατήσει στην Γαλλία της Μαρσέιγ με 1-0. Και είχε περάσει ως τρίτος στα νοκ άουτ του Europa League, αποκλείοντας με δύο νίκες (1-0 και 1-0) την Ρουμπίν Καζάν.

Τι είχε συμβεί στη συνέχεια της διοργάνωσης; Στα προημιτελικά η Μέταλιστ αποκλείστηκε από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας (1-2 και 1-1), ενώ η Βαλένθια είχε αποκλείσει την Άλκμααρ, η Αθλέτικ Μπιλμπάο την Σάλκε και η Ατλέτικο Μαδρίτης το Ανόβερο. Στον ισπανικό ημιτελικό «εμφύλιο», η Ατλέτικο Μαδρίτης έβγαλε έξω με δύο νίκες την Βαλένθια, ενώ η Μπιλμπάο απέκλεισε (1-2 και 3-1) την Σπόρτινγκ. Και στον τελικό που είχε διεξαχθεί στη «Νασιονάλα Αρένα» στο Βουκουρέστι, η Ατλέτικο με δύο γκολ του Φαλκάο και ένα του Ντιέγκο είχε επιβληθεί με άνεση 3-0 της Μπιλμπάο, κατακτώντας το τρόπαιο για το οποίο είχε κάνει μεγάλα όνειρα ο Ολυμπιακός και ο Ερνέστο…