Τάκης Λεμονής για το 1-4 στη Λεωφόρο: «Τους είπα να πάει να... όποιος πιστεύει ότι θα πάμε πέναλτι»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Ο Τάκης Λεμονής έχει κάνει με τον Παναθηναϊκό κάτι που θα ζήλευε κάθε μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού. Από το 1983 μέχρι σήμερα είναι κοντά στα 40 χρόνια. Τρεις φορές ο Ολυμπιακός έχει ρίξει 4 γκολ στον Παναθηναϊκό με τον Λεμονή μέσα! Και τις τρεις φορές για το Κύπελλο! Το 1983 ως παίκτης στο Καραϊσκάκη στο 4-0 στην παράταση με το χατ τρικ του Αναστόπουλου. Το 2001 ως προπονητής, στο 1-4 στη Λεωφόρο. Το 2008 στο Κύπελλο, πάλι ως προπονητής, στο 4-0 στο Καραϊσκάκη.

Είναι η επέτειος του ιστορικού 1-4 στη Λεωφόρο. Μίλησα με τον Λεμονή και με την ψυχή της ΘΥΡΑΣ 7 που ήταν στο γήπεδο, τον Νίκο Στυλιανέση με την τρομπέτα, και τον Τάκη Τσουκαλά. Ξεκίνημα από τον προπονητή.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 20/3/2020

Πώς το προετοίμασες εκείνο το ματς; Ψυχολογικά και τακτικά θέλω να μου πεις.

Είχα πάρει ένα ρίσκο... Είχε γίνει το πρώτο ματς στο ΟΑΚΑ που ήμασταν γηπεδούχοι, μας ισοφάρισε στο τέλος ο Λυμπερόπουλος με ένα ωραίο γκολ, αλλά προκάλεσε ο Νίκος τον κόσμο μας δείχνοντάς του το όνομα στη φανέλα του. Είχε πολύ καλή ομάδα τότε ο Παναθηναϊκός. Είχε πληγωθεί ο εγωισμός όλων μας - το έβλεπα, το ένιωθα. Πάντα ήθελα να βρίσκω πράγματα που να εξιτάρουν τους παίκτες...

Τι έκανες λοιπόν;

Την τελευταία μέρα στην προπόνηση πριν από τη ρεβάνς έπρεπε κανονικά να εξασκηθούμε και στα πέναλτι. Ένα-ένα το πρώτο ματς, ήταν πιθανό να λήξει 1-1 και η ρεβάνς. Έπρεπε να χτυπήσουμε πέναλτι. Ήταν όμως μια καταπληκτική προπόνηση, έβλεπα τους παίκτες σε εξαιρετική κατάσταση και σε σούπερ διάθεση. Πανηγύριζαν τα γκολ λες και ήταν κανονικός αγώνας. Τελειώνοντας το δίτερμα και το κύριο μέρος της προπόνησης, όλοι οι παίκτες περίμεναν ότι θα χτυπούσαμε πέναλτι. Όμως τους μάζεψα στη σέντρα και τους είπα κάτι που δεν θέλω να το γράψεις όπως ακριβώς το πω...

Καλά, πες το μου εσύ και θα δούμε πώς θα το γράψω.

Τους είπα «κοιτάξτε να δείτε, να πάει να ... όποιος πιστεύει ότι θα πάμε στα πέναλτι! Θα πάμε εκεί μέσα, θα νικήσουμε και θα προκριθούμε κατευθείαν». Ήταν ρίσκο, γιατί καταλαβαίνεις ότι αν φτάναμε στα πέναλτι θα είχα θέμα... Καλή ομάδα ο Παναθηναϊκός τότε, εις βάρος μας το 1-1 του πρώτου ματς. Όμως ο στόχος μου ήταν να πάνε οι παίκτες να κοιμηθούν το βράδυ της παραμονής του ματς έχοντας στο μυαλό τους μόνο τη νίκη. Η επόμενη μέρα ήταν πολύ σημαντική για εμένα... Εκείνο το ματς μάς σημάδεψε. Έχουν περάσει 19 χρόνια και ακόμα μέχρι πριν από λίγες μέρες ένας άνθρωπος με σταμάτησε στον δρόμο και μου μιλούσε για εκείνον τον αγώνα και ότι ήταν μέσα στο γήπεδο και δεν θα το ξεχάσει ποτέ.

Θυμάσαι κάποια λεπτομέρεια ξεχωριστή από το ματς;

Θα σου πω. Όλοι θυμόμαστε το φοβερό γκολ του Λουτσιάνο, το μαγικό πλασέ του Τζιοβάνι, την κίνηση του Γεωργάτου που μάζεψε τους συμπαίκτες του στο κέντρο και έδειχναν τις φανέλες τους πίσω ως «απάντηση». Όμως το ποδόσφαιρο είναι μαγικό γιατί μια λεπτομέρεια μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω και να αλλάξει την ιστορία. Δεν το συζητώ ότι είχαμε πιάσει καταπληκτική απόδοση σε εκείνο το ματς και ότι το 1-4 ήταν δίκαιο. Αλλά στο 1-2 ο Ελευθερόπουλος κάνει μια δύσκολη απόκρουση και σώνει το 2-2. Αν είχε γίνει το 2-2, ίσως να βλέπαμε άλλο ματς...

Περίμενες ο Λουτσιάνο να κάνει τέτοιο ματς;

Μας έλειπε ο Τζόρτζεβιτς σε εκείνο το ματς. Κοίταξε, ο Λουτσιάνο ήταν φοβερός παίκτης. Απλώς έπεσε σε έναν Ολυμπιακό που είχε παικταράδες. Θα έπαιζε με κλειστά μάτια βασικός σε οποιαδήποτε ομάδα της Ελλάδας!

Κάνε μου ένα σχόλιο για την άλλη τεσσάρα στον Παναθηναϊκό επτά χρόνια μετά στο Καραϊσκάκη. Εκεί τι είχες κάνει;

Είχα πάρει τις δηλώσεις του Γκούμα που έλεγε ότι έπρεπε να μας βάλουν τρία γκολ στο αμέσως προηγούμενο ματς που είχαμε παίξει για το πρωτάθλημα στο Καραϊσκάκη και είχε έρθει ισόπαλο. Και τις τοιχοκόλλησα στα αποδυτήρια...

Ναι, είχαν τύχει δύο κολλητά ματς Ολυμπιακός- Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκη, Κυριάκη και Τετάρτη. Πες μου κάτι άλλο. Ο Ολυμπιακός δεν είχε ξεκινήσει καλά εκείνη τη σεζόν, φεύγει ο Μαντζουράκης και αναλαμβάνεις εσύ, διπλό στην Τούμπα, εξάρα στην ΑΕΚ, 1-4 στη Λεωφόρο. Ο Μαυρογενίδης σε μια συνέντευξη μου είπε ότι έβαλες βασικούς την «παλιά φρουρά» που ο Μαντζουράκης είχε παραμερίσει και αυτό ήταν το μυστικό.

Πάντα πρέπει να λογαριάζουμε σε ποια ομάδα είμαστε. Η βάση εκείνης της ομάδας που είχε κοντέψει να φτάσει στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ και αποκλείστηκε αδίκως από τη Γιουβέντους ήταν Έλληνες.

Όλοι μιλούσαν ελληνικά, ακόμα και οι ξένοι που ήταν σαν Έλληνες.

Εγώ δεν κοιτούσα μόνο τα τεχνικά χαρακτηριστικά. Για να είσαι σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός εννοείται ότι έχεις τα απαιτούμενα τεχνικά χαρακτηριστικά. Αυτό που μετρούσε πάνω από όλα για εμένα ήταν ο χαρακτήρας. Αυτός έκανε τη διαφορά. Υπήρχε μια φουρνιά παικτών στον Ολυμπιακό που έχοντας πάρει τα πρώτα πρωταθλήματα έφτιαξαν έναν χαρακτήρα που οπουδήποτε πηγαίναμε να παίξουμε πιστεύαμε ότι θα νικήσουμε! Σε οποιαδήποτε έδρα. Και αυτό κάναμε.

Τι θυμάσαι από τον κόσμο στο 1-4 της Λεωφόρου;

Ζήσαμε συγκλονιστικές στιγμές. Ήταν ένας θρίαμβος ασύλληπτος για την εποχή, γιατί ο Παναθηναϊκός ήταν μεγάλος αντίπαλος τότε. Το πιο ωραίο ήταν ότι και οι δύο ομάδες είχαν τους οπαδούς τους στο ίδιο γήπεδο. Ήταν ένα κλασικό ντέρμπι του Ολυμπιακού με τον Παναθηναϊκό, ματς αιωνίων αντιπάλων. Ο κόσμος του Ολυμπιακού είχε φτιάξει καταπληκτική ατμόσφαιρα μέσα στη Λεωφόρο, τους πανηγυρισμούς εκείνους δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ.