Νότης Χάλαρης: Συλλέκτης Πειραιώτης Ολυμπιακός, ετών 21!
Ξεκίνησα με μανία να τα μαζεύω όλα αυτά από τα 14! Μόνο για το ποδόσφαιρο έχω κλάψει στη ζωή μου» λέει στο «ΦΩΣ» ο Νότης Χάλαρης, σπουδαστής αθλητικής δημοσιογραφίας, ο οποίος μεθαύριο θα εκθέσει τη σπουδαία συλλογή του.
Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ
Διαφορετικό το θέμα αυτή τη φορά. Είναι μικρός στην ηλικία, αλλά μεγάλος στην... τρέλα, μπορεί να πει κάποιος μεγάλος στην καρδιά και στο πάθος. Είναι μανιώδης αθλητικός συλλέκτης και ξεκινά το δικό του μουσείο. Μου ζητήθηκε από την εφημερίδα να του πάρω μια συνέντευξη. Προσωπικά δεν τον ήξερα, όμως τον έμαθα και είναι ωραίος: Νότης Χάλαρης. Η ιστορία του έχει ενδιαφέρον.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 7/2/2020
Ηλικία;
Ακόμα δεν έχω κλείσει τα 21. Σε λίγο καιρό τα κλείνω.
Σπουδάζεις;
Σπουδάζω αθλητική δημοσιογραφία, ξεκίνησα φέτος, είμαι στο πρώτο έτος.
Όνειρο;
Να γίνω αθλητικογράφος.
Καλό κουράγιο...
Δύσκολο είναι, το ξέρω. Αλλά θα το ακολουθήσω.
Στοχεύεις κάπου συγκεκριμένα;
Σε σάιτ, εκεί είναι το μέλλον. Αλλά θα με γοήτευε και μια εφημερίδα. Και ειδικά κάπου που να έχει σχέση με τον Ολυμπιακό, που νιώθω το αντικείμενο πιο οικείο.
Τι διαθέτεις στη συλλογή σου;
Την Κυριακή θα γίνει δημόσια η συλλογή, θα είναι σαν μουσείο. Μέχρι τώρα ήταν ιδιωτική καθαρά. Έχω 227 φανέλες από όλες τις ομάδες, ελληνικές και ξένες: κάποιες είναι φορεμένες από παίκτες και φέρουν υπογραφές πάνω τους, κάποιες είναι από μπουτίκ ομάδων. Έχω πολλά κασκόλ ελληνικών και ξένων ομάδων. Μπάλες από όλες τις ομάδες ~και από εθνικές ομάδες. Αναμνηστικά μεγάλων διοργανώσεων, Μουντιάλ, Γιούρο, τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ, παλιά εισιτήρια, βιβλία αγώνων, αυτοκόλλητα. Επίσης παλιές εφημερίδες ~με αυτές ξεκίνησα.
Και «ΦΩΣ» φαντάζομαι.
Εννοείται. «ΦΩΣ» διάβαζαν ο πατέρας μου και ο νονός μου, ο οποίος ακόμα το διαβάζει. Αυτός με έκανε Ολυμπιακό, από 7 χρόνων με έτρεχε στο γήπεδο, θυμάμαι τον εαυτό μου 7 χροόνων σε ματς Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός.
Ο πατέρας σου δεν ήταν Ολυμπιακός;
Ολυμπιακός κι αυτός. Αλλά όχι τόσο του γηπέδου, όσο του καναπέ. Ο νονός μου ήταν του γηπέδου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου βλέπαμε πολύ ποδόσφαιρο με τον πατέρα μου στο σπίτι, η τρέλα μας ήταν το ποδόσφαιρο, όχι τόσο τα άλλα σπορ. Έπαιξα και 13 χρόνια μπάλα, από πολύ μικρός σε ομάδες, ήμουν και στη σχολή του Άγιαξ στην Ελλάδα.
Πες μου τρέλες που έχεις κάνει για τη συλλογή.
Από 14 χρόνων ξεκίνησα να είμαι συλλέκτης και να αναζητώ με μανία πράγματα. Για 3 χρόνια ξυπνούσα κάθε Κυριακή, μα κάθε Κυριακή στις 7.00 το πρωί και πήγαινα στο παζάρι στον Βοτανικό και έψαχνα σαν τρελός. Καθόμουν έως τη 1.00 αναζητώντας συλλεκτικά κομμάτια. Θυμάμαι είχα τρελαθεί με μια παλιά εφημερίδα που είχε εκδοθεί πριν από 100 χρόνια, την «Ακρόπολη», και ήθελα πολύ να την αποκτήσω, αλλά ήταν ακριβή. Μου ζητούσαν 60 ευρώ και εγώ ήμουν μικρός, δεν μπορούσα να διαθέσω τόσα χρήματα μόνο για μία εφημερίδα. Πήγαινα κάθε Κυριακή λοιπόν και έκανα παζάρι στην τιμή, μέχρι που την πήρα τελικά πολύ φτηνότερα.
Πόσα λεφτά έχεις δώσει γι’ αυτά τα κομμάτια που έχεις;
Δεν έχω υπολογίσει, πάντως τα λεφτά που έχω δώσει είναι λιγότερα από την αξία των αντικειμένων.
Πρώτη παιδική αγάπη στον Ολυμπιακό ποιος παίκτης ήταν;
Ο Ριβάλντο. Του είχα μεγάλη αδυναμία. Και ήταν η πρώτη φανέλα ποδοσφαιριστή που πήρα και φόρεσα στη ζωή μου.
Από ξένους;
Μεγάλωσα με τον Μέσι. Όμως έχω πολύτιμη φανέλα του Τσάβι φορεμένη με την Εθνική Ισπανίας στο Γιούρο 2008 στο Ισπανία - Ιταλία. Επίσης, κάποια στιγμή, έπειτα από επαφή μέσω email, ήρθε στον χώρο μου ο Κώστας Κατσουράνης και μου είχε φέρει μία φανέλα φορεμένη της Εθνικής Ελλάδας στο Μουντιάλ του 2010 στο Ελλάδα - Νιγηρία. Ήταν πολύ προσιτός και όχι βεντέτα, ο πρώτος ποδοσφαιριστής διάσημος που είχε έρθει και τον ευχαριστώ δημόσια. Ήταν εγκεφαλικός παίκτης και μου άρεσε ο τρόπος που έπαιζε με την εθνική ομάδα.
Πού είναι ο χώρος με τη συλλογή σου;
Στο Χατζηκυριάκειο, στον Πειραιά.
Τι χώρος είναι αυτός;
Ήταν παλιό μαγαζί των γονιών μου.
Τι μαγαζί;
Κάβα με ποτά. Το είχαν κάνει αποθήκη μετά.
Διεύθυνση;
Ευρυμέδοντος 27.
Έχεις κλάψει για το ποδόσφαιρο;
Μόνο για το ποδόσφαιρο έχω κλάψει στη ζωή μου.
Πότε;
Όταν έπαιζα σε ομάδες, σε κακές ήττες. Και ως φίλαθλος για τον Ολυμπιακό, μεγάλες συγκινήσεις και ανατριχίλες στην Ευρώπη, η πρόκριση με τη Μίλαν, η νίκη επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το διπλό στην Άρσεναλ, η νίκη επί της Βέρντερ.
Ποιο από τα δύο ματς με τη Βέρντερ;
Το 3-0.
Θα βγάλω σε λίγες μέρες ωραία συνέντευξη με τον πρωταγωνιστή εκείνου του αγώνα...
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ