Όταν ο Αίας, συνάντησε τον Αίαντα (pics, vid)

Κάποτε δύο ιστορικές ομάδες με το ίδιο όνομα, έδωσαν έναν σπουδαίο αγώνα. Η διαφορά τους ήταν τεράστια. Η μία είχε κατακτήσει τρεις φορές το πρωτάθλημα Ευρώπης και η άλλη αγωνιζόταν σε ένα μικρό νησί δίπλα στον Πειραιά. 

Όταν ο Αίας, συνάντησε τον Αίαντα (pics, vid)

Θα το φανταζόταν κανείς; Ο τρεις φορές πρωταθλητής Ευρώπης, Άγιαξ, θα ερχόταν στη χώρα μας για να αγωνιστεί σε ένα φιλικό παιχνίδι. Και το πιο «τρελό» θα αγωνιζόταν στο Δημοτικό Στάδιο Σαλαμίνας, με αντίπαλο έναν άλλο Αίαντα.

Μετά τον τελικό του Γουέμπλει ανάμεσα σε Άγιαξ και Παναθηναϊκό, οι Ολλανδοί «κόλλησαν» με την Ελλάδα. Βλέπετε τους είχε κάνει τρομερή εντύπωση τότε το ποδόσφαιρο που έπαιζαν οι «πράσινοι». Έτσι αποφάσισαν να επισκεφθούν κάποια ελληνικά γήπεδα προκειμένου να γνωρίσουν καλύτερα τους Έλληνες.

Τότε, ο αείμνηστος Νίκος Γουλανδρής μαζί με τον Κωνσταντίνο Ασλανίδη, θα κινήσουν τις διαδικασίες προκειμένου να έρθει ο μεγάλος Άγιαξ στην Ελλάδα. Τον χειμώνα του 1973 η ολλανδική ομάδα θα έρθει στη χώρα μας και θα δώσει δύο φιλικά παιχνίδια με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, λίγους μήνες πριν κατακτήσει το τρίτο συνεχόμενο ευρωπαϊκό κόντρα στην Γιουβέντους.

«Όταν ο Αίαντας συνάντησε Αία»

Στις 13 Ιουνίου του 1973, ήταν η μέρα που ο Αίαντας συνάντησε τον Αία. Η υπερδύναμη που λεγόταν Άγιαξ πάτησε Ελλάδα για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες και το αεροδρόμιο κόντευε να πέσει κάτω, από τα χοροπηδητά και τα πανηγύρια.

Το ίδιο βράδυ οι παίκτες του Άγιαξ πήγαν και στη Σαλαμίνα και γνώρισαν την αποθέωση μέχρι να μπουν στο ξενοδοχείο. Την επόμενη μέρα η ολλανδική ομάδα επισκέφθηκε το παλάτι του Βασιλιά Αίαντα.

Ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος στις 17:30. Οι δύο ομάδες έδιναν ραντεβού με την ιστορία τους. Ο λόγος; Γιατί πολύ απλά ήταν δύο ομάδες από τις ίδιες ρίζες.

Ο Τζόνι Ρεπ μάλιστα είχε δηλώσει: «Τόσο εγώ όσο και οι συμπαίκτες μου θέλαμε πολύ να δούμε το νησί του Αίαντος, όπου πήρε την ονομασία ο σύλλογος μας».

Το παιχνίδι ήταν έτοιμο να αρχίσει. Ο κόσμος είχε πλημμυρίσει το γήπεδο της Σαλαμίνας το οποίο ενώ ήταν φτιαγμένο για 2.000 κόσμο, είχε τουλάχιστον 7.000. Πανζουρλισμός επικρατούσε παντού.

Οι άνθρωποι που βρέθηκαν στο γήπεδο δεν πίστευαν στα μάτια τους. Ζούσαν κάτι μοναδικό. Στα αγωνιστικά η ομάδα της Σαλαμίνας αν και απειλούσε καθ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν κατάφερε να σκοράρει ένα ιστορικό γκολ. Ο Άγιαξ επικράτησε με 2-0 σε μία αναμέτρηση που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό ολόκληρης της Σαλαμίνας.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων τότε ήταν:

Άγιαξ: Ντέτσον, Βανκ, Βίσερ, Μοράτ, Μέτιχ, Ρεπ, Άλμπερτς, Μπούμα, Κιούπερτ (41’ Λόντχαρντ), Μπανκ.

Αίας Σαλαμίνας: Πέππας, Λεονταρίδης,. Ψουρούκης (74’ Παυλάκης), Πιλάβης, Μπισμπινικάκης, Φραντζής, Χειράκης, Μπακούρος, Στασινόπουλος (60’ Φουρίκης), Παπαλεξάνδρου, Δημητριάδης.

Χειράκης: «Εμένα το όνειρο μου ήταν αυτός ο αγώνας»

Ένας από τους πρωταγωνιστές εκείνου το παιχνιδιού, ο κ. Χειράκης, μίλησε αποκλειστικά στο ΦΩΣ για το πως έζησε την έλευση του Άγιαξ στη χώρα μας.

Για τις εμπειρίες σας από το παιχνίδι:

«Οι εμπειρίες μου είναι ότι έζησα ένα όνειρο. Είναι γεγονός αυτό γιατί όλοι οι ποδοσφαιριστές ξεκινάμε και είμαστε νεαροί θέλουμε να ζήσουμε ένα όνειρο. Εμένα το όνειρο μου ήταν αυτό ο αγώνας με τον Άγιαξ. Οπωσδήποτε ήτανε κάτι το οποίο πολλοί λίγοι ποδοσφαιριστές (στη χώρα μας) είχαν την ευκαιρία να ζήσουν. Να αντιμετωπίσουν τον Άγιαξ εκείνη την εποχή. Και για αυτό ευχαριστώ τον Θεό που ήμουν ένας από αυτούς.»

Για την αντίδραση και το συναίσθημα του κόσμου:

«Κοιτάξτε όλοι εκεί στη Σαλαμίνα έζησαν ένα πανηγύρι στον αγώνα. Το είχανε λάβει ως ένα πανηγύρι. Δηλαδή ένα γήπεδο που χωρούσε τότε 2.000 κόσμο κατάφερε και χώρεσε περίπου 10.000. Όλες οι εξέδρες ήταν γεμάτες. Η μάντρα που είχαμε γύρω στα 4 μέτρα ύψος, κρεμόταν ο κόσμος από πάνω σαν τα σταφύλια. Καταλαβαίνετε τι πάει να πει αυτό. Είχανε σκαρφαλώσει στη μάντρα επάνω, και προσπαθούσαν να δουν τον αγώνα. Ήτανε με λίγα λόγια μια φιέστα ένα πανηγύρι το οποίο ζήσαμε όλοι φίλαθλοι και ποδοσφαιριστές.»

Για την ξενάγηση του Άγιαξ στο νησί:

«Εμείς οι ποδοσφαιριστές δεν ήμασταν τότε στην ξενάγηση που έλαβε χώρα για τους ξένους συναδέλφους.»

Κάτι που σας έκανε εντύπωση στο παιχνίδι:

«Κοιτάξτε να δείτε. Ήταν άνθρωποι επαγγελματίες παρότι που περισσότεροι από αυτούς δεν έπαιζαν στην πρώτη ομάδα τότε είχε έρθει μόνο ο Ρεπ θυμάμαι. Αλλά μετέπειτα πολλοί από αυτούς παίξανε. Ήταν επαγγελματίες καθαροί. Δηλαδή τους βλέπατε ότι αγωνιζόντουσαν με συστήματα, δεν χτυπούσαν βρόμικα. Ήταν με λίγα λόγια καθαροί επαγγελματίες πράγμα το οποίο ούτε στην Α' Εθνική δεν υπάρχει σε εμάς.

Τότε η διαφορά μας μέσα στο γήπεδο ήτανε τεράστια. Καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Η ποδοσφαιρική διαφορά μας μεταξύ του Αίαντα Σαλαμίνας και του Άγιαξ της Ολλανδίας ήτανε τεράστια γιατί αυτή ήταν η δεύτερη ομάδα είχε βγει τότε πλαισιωμένη από μερικούς επαγγελματίες παίχτες. Ήτανε τεράστια. Χρησιμοποιούσαν συστήματα δουλεύανε με πρόγραμμα δεν είναι όπως εμείς.»