Κέπα αντί Μεντί στα πέναλτι και ... Βατσλίκ αντί Τζολάκη στο Λουντογκόρετς-Ολυμπιακός (vids)

Βλέποντας τον τεχνικό της Τσέλσι Τόμας Τούχελ να αλλάζει τερματοφύλακα πριν από τα πέναλτι στον τελικό με τη Βιγιαρεάλ, βάζοντας τον Κέπα αντί του Μεντί και εξηγώντας ότι ο Ισπανός είναι καλύτερος σε αυτήν τη διαδικασία, το μυαλό πήγε στον Ολυμπιακό, στη Βουλγαρία, στον Τζολάκη και στον Βατσλίκ.

Κέπα αντί Μεντί στα πέναλτι και  ... Βατσλίκ αντί Τζολάκη στο Λουντογκόρετς-Ολυμπιακός (vids)

Δεν είναι παράλογο να παίρνουν θάρρος οι άλλες μεγάλες ελληνικές ομάδες βλέποντας τον Ολυμπιακό να έχει τόσα προβλήματα στην αρχή αυτής της σεζόν και κυρίως να δέχεται το σοβαρό πλήγμα του αποκλεισμού του από το Τσάμπιονς Λιγκ, με ό,τι αυτός συνεπάγεται για τη συνέχεια. Σε αλλαγές που πρόκειται να γίνουν, σε απογοήτευση που πρέπει άμεσα να ξεπεραστεί διότι η είσοδος στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ είναι πλέον ένας απολύτως υποχρεωτικός στόχος προς επίτευξη, σε διόρθωση προβλημάτων και σε ενίσχυση του έμψυχου δυναμικού. Κυρίως σε απόκτηση αγωνιστικού ρυθμού, μέσα σε αγώνες που πρώτα απ’ όλα μετράει το αποτέλεσμα και πρόκειται για σκληρές μάχες. Όπως αποδείχθηκε ότι ήταν και με τη Νέφτσι και με τη Λουντογκόρετς και όπως σίγουρα θα είναι και με τη Σλόβαν Μπρατισλάβας.

Τόσο στον ΠΑΟΚ όσο και στην ΑΕΚ (ο Παναθηναϊκός είναι ακόμη σε άλλη φάση, πιο πίσω, με διαφορετικές προτεραιότητες) αφήνουν στην άκρη τις δικές τους μεγάλες ατέλειες και την απαραίτητη μεταγραφική ενίσχυση, ώστε να μπορέσουν να γίνουν πράγματι ανταγωνιστικές και ασχολούνται με τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού. Στον ΠΑΟΚ όχι τόσο, καθώς η επικαιρότητα είχε σοβαρές υποθέσεις, όπως ο χθεσινοβραδινός επαναληπτικός για το Κόνφερενς Λιγκ αλλά και η ολοκλήρωση της πώλησης του Χρήστου Τζόλη στη Νόριτς. Στην ΑΕΚ, επειδή δεν υπάρχει Ευρώπη εδώ και μέρες μετά τον αποκλεισμό-κάζο από τη Βελέζ, ενώ και τα μεταγραφικά είναι διαρκώς σε εξέλιξη με συνεχείς ανακατατάξεις στους επίδοξους στόχους, ο Ολυμπιακός και οι αδυναμίες του γεννούν προσδοκίες.

Δικαίως; Θα δείξει η πορεία, μόνο που -αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον- μοιάζει ένα βουνό ολόκληρο που έχει να ανέβει η ΑΕΚ για να μπορέσει έστω να πλησιάσει τον ανταγωνισμό με τον Ολυμπιακό. Μια απλή ερώτηση μόνο και ζητώντας συγγνώμη μήπως προκληθεί πρόβλημα στον… ενθουσιασμό για τον αποκλεισμό του Ολυμπιακού. Τη Λουντογκόρετς θα μπορούσε να την κοιτάξει στα μάτια και να διεκδικήσει πρόκριση; Μια απάντηση σε αυτό ας δώσουν μέσα τους τώρα στην ΑΕΚ ή στον ΠΑΟΚ και μετά ας επανέλθουν στις φαντασιώσεις για τίτλους και κορυφές στο πρωτάθλημα της χώρας, όποτε αυτό τέλος πάντων αρχίσει.

Στον Ολυμπιακό, όμως, δεν έχουν χρόνο και πολυτέλεια να ασχολούνται με τέτοια. Οι αγώνες με τη Σλόβαν πλησιάζουν επικίνδυνα και, παρά τα όσα λέει ο προπονητής της αντιπάλου (ο Βλάντιμιρ Βάις ο… πρεσβύτερος) και γνώριμος στον Ολυμπιακό από την εποχή που ο γιος του αγωνιζόταν στην ελληνική ομάδα, η παγίδα είναι μπροστά και οι «ερυθρόλευκοι» θα είναι ασυγχώρητοι αν δεν την αποφύγουν. Οι απουσίες για τη Σλόβαν είναι όντως πολλές, αλλά και ο Ολυμπιακός δεν είναι μια ομάδα που τη λες και πανέτοιμη. Πεισμωμένη και συσπειρωμένη θα (πρέπει να) είναι. Η λογική αυτό λέει. Και ούτε ίχνος χαλαρότητας και υπεροψίας, όπως κάποια στιγμή υπήρξε στη ρεβάνς με τη Λουντογκόρετς και ειδικά μετά το γκολ του Εμβιλά. Ό,τι και να ειπωθεί σε σύγκριση με τη δεδομένη ανωτερότητα του Ολυμπιακού έναντι της Σλόβαν δεν έχει κανένα νόημα. Σε αυτούς τους αγώνες υψηλής πίεσης για τους Πειραιώτες, λόγω των συνθηκών, μόνο πράξεις υπάρχουν. Τα λόγια και οι εκτιμήσεις πάνε περίπατο, η πρόκριση έχει σημασία να μην πάει παρέα για βόλτα. Εκεί πράγματι το πρόβλημα θα μεγεθυνθεί αφόρητα και επικίνδυνα…

Βλέποντας τον Τόμας Τούχελ να αλλάζει τερματοφύλακα πριν από τα πέναλτι στον τελικό με τη Βιγιαρεάλ, βάζοντας τον Κέπα αντί του Μεντί και εξηγώντας ότι ο Ισπανός είναι καλύτερος σε αυτήν τη διαδικασία, το μυαλό πήγε στον Ολυμπιακό, στη Βουλγαρία, στον Τζολάκη και στον Βατσλίκ. Θα ήταν ρίσκο μόνον επειδή ο Τσέχος δεν έχει παίξει καθόλου. Η πείρα του σε τέτοιες καταστάσεις είναι σαφώς μεγαλύτερη από εκείνη του Τζολάκη, ασχέτως με την απόδοση που είχε ο νεαρός γκολκίπερ στη διάρκεια της αναμέτρησης και την καλή ψυχολογία του. Φυσικά όλα αυτά λέγονται μετά τα παιχνίδια. Για το «ματ» του Τούχελ ή την επιλογή του Μαρτίνς. Διότι κάλλιστα ο Τζολάκης θα μπορούσε να γίνει ο ήρωας της πρόκρισης με λίγη τύχη στο πέναλτι του Σωτηρίου, όπως και ο τεχνικός της Τσέλσι να είχε χάσει ένα τρόπαιο ακριβώς επειδή πήρε αυτό το ρίσκο…