H διαφορά τους ήταν το Τσάμπιονς Λιγκ

Η εμφάνιση του Ολυμπιακού στην Τούμπα ξεγέλασε πολύ κόσμο, που περίμενε να εξελιχθεί σαν ντέρμπι το ματς στο Καραϊσκάκη, αλλά η διαφορά των δύο ομάδων αποτυπώθηκε στο χορτάρι, γιατί η μία είναι επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ και η άλλη Ελλάδας.

H διαφορά τους ήταν το Τσάμπιονς Λιγκ

Δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε τον ΠΑΟΚ, αλλά όταν πίεζε η ομάδα της Θεσσαλονίκης πολλοί πίστεψαν ότι θα έρθει η ισοφάριση, μόνο που ο Ολυμπιακός έχει δεχθεί ασφυκτική πίεση στο Τσάμπιονς Λιγκ από την Πόρτο και τη Μάντσεστερ Σίτι. Αυτό που έζησε χθες στον Πειραιά ήταν piece of cake για τα παιδιά του Μαρτίνς, που έπαιζαν σαν τη γάτα με το ποντίκι τον αντίπαλό τους και χτύπησαν στις αντεπιθέσεις με δύο γκολ και έχασαν άλλα τόσα.

Ο Πορτογάλος προπονητής δικαιώθηκε για άλλη μια φορά. Τι κι αν δεν είχε τον Βαλμπουενά, είχε τον Σα που κατέβασε ρολά στο κυρίαρχο κομμάτι του ΠΑΟΚ, ενώ μπροστά διέθετε έναν Ελ Αραμπί που στο πρώτο γκολ πέρασε την μπάλα από το μάτι της βελόνας και δημιούργησε τα άλλα δύο. Τι καλύτερο για μια ομάδα να έχει έναν σέντερ φορ που «ταΐζει» και τους συμπαίκτες του; Αντίθετα οι Τζόλης, Ουάρντα δεν κατάφεραν να νικήσουν τον Πορτογάλο τερματοφύλακα του Ολυμπιακού κι εκεί ήταν μια άλλη μεγάλη διαφορά των δύο ομάδων. Στο νούμερο «1» και στο νούμερο «9».

Ο Ολυμπιακός παίρνει απ’ ό,τι όλα δείχνουν το ευκολότερο πρωτάθλημα της νεότερης Ιστορίας του, παρότι όταν ξεκίνησε ο μαραθώνιος ήταν ξέπνοος από τα ματς του Αυγούστου και οι ΠΑΟΚ, ΑΕΚ ευελπιστούσαν να είναι ανταγωνιστικοί και να τον ρίξουν από την κορυφή, ενώ ερχόταν φουριόζος και ο Παναθηναϊκός. Όταν όμως έχεις έναν σοβαρό προπονητή που δουλεύει επί δυόμισι χρόνια την ομάδα, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα όταν οι άλλοι τους αλλάζουν σαν τα πουκάμισα, είτε λόγω… οικονομίας είτε γιατί μπαίνουν στα πόδια τους και θέλουν να κάνουν κουμάντο στα αποδυτήρια.

Το turning point του Ολυμπιακού, δεν θα κουραστούμε να το γράφουμε, ήταν όταν ο Μαρτίνς προερχόμενος από το 1-3 της Τούμπας αποκλείστηκε στο Καραϊσκάκη από τη Λαμία στο Κύπελλο και ο οργισμένος κόσμος ζητούσε την κεφαλή του επί πίνακι… Τότε που δεν τον έδιωξε ο Μαρινάκης και φέρθηκε ως σώφρων Ευρωπαίος ποδοσφαιρικός παράγοντας που δεν λειτουργεί εν θερμώ.

Και τώρα η προσοχή όλων στα ματς του Φεβρουαρίου με την Αϊντχόφεν, όπου ο Ολυμπιακός μπορεί να γράψει Ιστορία και στην Ευρώπη, αρκεί να διορθωθούν μερικές ανορθογραφίες, όπως αυτές στα μπακ. Ο ερχομός του Ρέαμπτσιουκ ήταν το πρώτο πετραδάκι στο οικοδόμημα, μένει ακόμη ένα στην άλλη πλευρά, αφού ο Ραφίνια έδειξε ότι δεν αντέχει. Είτε θα προωθηθεί ο Ανδρούτσος και θα στηριχθεί, που είναι και το πρέπον, είτε θα αποκτηθεί άλλος ένας μπακ.

Και ο Ολυμπιακός θα συνεχίσει την αυτοκρατορία στην Ελλάδα, γιατί, ακόμη κι όταν παίρνει… αέρα το πρωτάθλημα, επενδύει είτε σε νεαρούς ταλαντούχους παίκτες είτε σε ώριμους όπως ο Παπασταθόπουλος. Οι μεγάλες ομάδες δεν σταματούν, δεν επαναπαύονται. Δημιουργούν και σκέφτονται και την επόμενη μέρα για να δείξουν στους αντιπάλους τους ότι μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνουν… Ένα διάλειμμα δύο χρόνων ήταν αρκετό, παρότι ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ πίστεψαν ότι ήρθε η ώρα τους. Απλά γέμισαν ένα κενό…