Ο Καντίνσκι πεθαίνει

Η καλλιτεχνική δημιουργία παραμένει μια διαρκής αναβάπτιση και αυτό εξηγεί ως ένα βαθμό το γεγονός ότι οι σημαντικοί καλλιτέχνες, ζωγράφοι ή γλύπτες, αρνούνται να παραδώσουν τα όπλα και συνεχίζουν μέχρι την τελευταία στιγμή να δημιουργούν.

Χαρακτηριστικό αλλά όχι το μόνο παράδειγμα στον εικαστικό κόσμο υπήρξε ασφαλώς ο Βασίλι Καντίνσκι που πέθανε στα τέλη του 1944, στις παρυφές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της Γερμανικής Κατοχής στη Γαλλία. Ρώσος, Γερμανός και στη συνέχεια Γάλλος ο Καντίνσκι επιστράτευσε μια διεθνή γλώσσα, ώστε να γίνει κατανοητή η αφαιρετική τέχνη του. Αυτός ο μέγας γεωμέτρης της τέχνης που κατοίκησε τον ακριβοθώρητο «Πύργο» της υψηλής τέχνης, δεν σταμάτησε να ζωγραφίζει ακόμα και όταν η αρτηριοκλήρωση τον κατέστησε ουσιαστικά ανάπηρο δημιουργικά.

Η πάλη του καλλιτέχνη με τον χρόνο και την φθορά δεν είναι ένα παιχνίδι ματαιοδοξίας, αποτελεί εσωτερική ανάγκη που δεν κατασιγάζει ούτε μπροστά στο βιολογικό πέρας.

Ένα από τα τελευταία έργα του... «Γαλάζιου Καβαλάρη» της μοντέρνας τέχνης είναι το «Κύκλος και τετράγωνο» φιλοτεχνημένο το 1943, πάνω σε χαρτόνι, όπως πολλά από τα έργα εκείνης της εποχής. Πίνακας με πέντε πρωτόγονα, τοτεμικά ομοιώματα, που συνδέονται με ένα κύκλο και ένα τετράγωνο παραπέμποντας ταυτόχρονα στην αφρικανική τέχνη και στα ινδικά υφάσματα.