Europa League και… πολύ μας είναι

Το ποδόσφαιρό μας, που στο σύνολό του αποτελεί και επισήμως ζητιάνο της Ευρώπης, δεν δικαιούται κάτι περισσότερο από αυτό που έχει.

Europa League και… πολύ μας είναι

Ο Ολυμπιακός στο Europa League, οι υπόλοιποι στο σπίτι τους και βέβαια από προχθές το βράδυ δεκάδες αναλύσεις οδηγούνται στο συμπέρασμα ότι οι «ερυθρόλευκοι» πήραν αυτό που τους άξιζε. Κάποιοι, λιγότεροι από τους προηγούμενους, αναλύουν γιατί ο πρωταθλητής δικαιούνταν κάτι καλύτερο.

Ανάλογη προσέγγιση και για την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ. Μάλιστα για αυτούς οι αναλυτές δεν χρειάστηκε να περιμένουν τα χθεσινοβραδινά ματς. Οι δύο εκπρόσωποί μας στην πρώτη φάση του Europa League είχαν φροντίσει να πουν… αντίο από νωρίς. Έτσι και στις δικές τους περιπτώσεις οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι οι δύο ομάδες πήραν αυτό που τους άξιζε. Κάποιοι, λιγότεροι και πάλι, υποστηρίζουν ότι οι δύο ομάδες άξιζαν κάτι καλύτερο.

Ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε από το οπτικό πεδίο μας κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Αν μπορέσουμε να μη δούμε μόνο τον Ολυμπιακό ή μόνο την ΑΕΚ ή μόνο τον ΠΑΟΚ. Αν δούμε την πραγματικότητα που αφορά συνολικά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν καταφέρουμε να προσεγγίσουμε την κατάσταση στο σύνολό της και όχι μεμονωμένα. Τότε το πιο πιθανό είναι ότι θα συμφωνήσουμε ότι το ποδόσφαιρό μας πήρε αυτό που πήρε από τη φετινή ευρωπαϊκή παρουσία του και… πολύ του είναι.

Αν γυρίσουμε στις αρχές αυτής της εβδομάδας, θα κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Απλά διότι αυτό το ποδόσφαιρο δεν έχει βάσεις. Δεν έχει θεμέλια. Κάνει ό,τι κάνει σε κάποιες περιπτώσεις διότι ο Ολυμπιακός προσπαθεί να διαφοροποιηθεί. Κάνει ό,τι κάνει διότι η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός, ο Άρης -βάλτε όποια ομάδα θέλετε ανάλογα με την οπαδική προτίμησή σας- προσπαθούν να ξεφύγουν από τη μιζέρια του.

Στο σύνολό του όμως παραμένει ένα μίζερο ποδόσφαιρο. Μόλις την περασμένη Τρίτη, στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ, αποφασίστηκε ο πρόεδρος της Σούπερ Λίγκας 2 - Φούτμπολ Λιγκ, Λεωνίδας Λεουτσάκος, να καταθέσει αίτημα για οικονομική ενίσχυση των ομάδων των δύο κατηγοριών από τη ΦΙΦΑ και την ΟΥΕΦΑ. Ζητιάνοι με τη βούλα δηλαδή.

Τα οικονομικά προβλήματα των ομάδων αυτών των κατηγοριών είναι μόνιμα. Δεν λύθηκαν ποτέ κι αυτό διότι οι άνθρωποι που διοικούν αυτές τις κατηγορίες στερούνται κάθε επιχειρηματικής λογικής και κάθε χρόνο συμβιβάζονται με ψίχουλα που παίρνουν από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Τα προβλήματα υπήρχαν ακόμα και προ πανδημίας. Υπήρχαν και πριν μας χτυπήσει την πόρτα η οικονομική κρίση.

Αυτό είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο πίσω από τη βιτρίνα, στην οποία έχουμε βάλει τις ομάδες που μας εκπροσωπούν στην Ευρώπη. Ποδόσφαιρο χωρίς έσοδα και με αυτούς που μπορούν να λύσουν το πρόβλημα να είναι οι μόνοι που δεν ασχολούνται. Οι μόνοι που μπορούν κάτι να κάνουν για να βρεθεί μια λύση είναι αυτοί που είναι στη βιτρίνα. Μόνο αυτοί μπορούν να βρουν έσοδα, αρκεί να συνειδητοποιήσουν ότι η συνολική αναβάθμιση του αθλήματος είναι αυτή που θα μας επιτρέψει να λέμε ότι ο Ολυμπιακός έπρεπε να συνεχίσει στο Champions League, οι άλλοι στο Europa League. Διαφορετικά θα μιλάμε για μεμονωμένες περιπτώσεις και τίποτα περισσότερο. Θα περιμένουμε κάθε χρόνο, αν θα έχουμε την τύχη, να δούμε μια ομάδα μας να ξεφεύγει από τον κανόνα και να αποτελεί εξαίρεση. Αλλιώς θα λέμε κάθε χρόνο για το ελληνικό ποδόσφαιρο Europa League… και πολύ του είναι.