Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους για όλο τον καιρό
Λίγα λόγια για τον Αβραάμ Λίνκολν, τον 16ο πρόεδρο των Ηνωμένων πολιτειών της Αμερικής που μέχρι σήμερα, θεωρείται ο δημοφιλέστερος, καθώς πρόκειται για τον άνθρωπο που συνέδεσε το όνομά του με την απελευθέρωση των μαύρων από το καθεστώς της δουλείας.
Το παραπάνω απόφθεγμα ανήκει στον Αβραάμ Λίνκολν, τον 16ο πρόεδρο των Ηνωμένων πολιτειών της Αμερικής που μέχρι σήμερα, θεωρείται ο δημοφιλέστερος, καθώς πρόκειται για τον άνθρωπο που συνέδεσε το όνομά του με την απελευθέρωση των μαύρων από το καθεστώς της δουλείας.
Μια μάχη που για να κερδηθεί, χρειάστηκε να γίνει ένας εμφύλιος πόλεμος, μεταξύ των Βορείων και των Νοτίων.
Ύμνοι για Μεντιλίμπαρ από Ράκιτιτς
Όπως και να έχει, την Πρωτοχρονιά του 1863, ο Λίνκολν ήταν εκείνος που υπέγραψε το περίφημο διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων, το οποίο μπήκε ως τροπολογία στο σύνταγμα το 1865.
Τώρα, το πόσα χρόνια χρειάστηκαν για να μπει αυτή η τροπολογία και στην συνείδηση των λευκών Αμερικανών, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος πάντως είχε την σιγουριά ότι είχε δίκιο, γι’ αυτό και στον συγκεκριμένο πόλεμο δεν τον απασχολούσε ποιανού το… μέρος είχε πάρει ο Θεός:
«Δεν με απασχολεί αν ο Θεός είναι με το μέρος μας. Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι αν εμείς είμαστε με το μέρος του Θεού, γιατί ο Θεός έχει πάντα δίκιο».
Προφανώς με αυτή την άποψη διαφωνούσε ο Τζον Γουιλκς Μπουθ, ηθοποιός και φανατικός υποστηρικτής των Νοτίων, ο οποίος πεπεισμένος ότι ο Λίνκολν ενσάρκωνε το «κακό», στις 14 Απριλίου του 1864, αποφάσισε να τον εξολοθρεύσει, μ’ έναν αρκετά θεαματικό τρόπο: Εισέβαλε στο θεωρείο του θεάτρου Φορντ, όπου ο πρόεδρος παρακολουθούσε μία παράσταση, ακριβώς την στιγμή που όλο το θέατρο, μηδέ του Λίνκολν εξαιρουμένου, είχε ξεσπάσει σε γέλια και τον πυροβόλησε με μια σφαίρα στο κεφάλι, φωνάζοντας στα λατινικά: «Sic semper tyrannis!», δηλαδή «Έτσι πάντα στους τυράννους!»Η ίδια φράση είχε ειπωθεί και στην δολοφονία του Ιούλιου Καίσαρα.
Ο Μπουθ αρχικά διέφυγε, κυνηγήθηκε ωστόσο από τις ομοσπονδιακές υπηρεσίες και πολιορκήθηκε σε έναν αχυρώνα στη Βιρτζίνια μετά από 12 μέρες, όπου και τραυματίστηκε από πυροβολισμό των διωκτών του, πεθαίνοντας λίγο αργότερα.
Όσο για τον Λίνκολν, μεταφέρθηκε σε γειτονικό σπίτι σε κωματώδη κατάσταση, όπου και εξέπνευσε νωρίς το πρωί της 15ης Απριλίου.
Πάντως είχε προλάβει να πει ότι δεν φοβόταν τις σφαίρες, αλλά τις… ψήφους:
« Η ψήφος είναι η πιο δυνατή σφαίρα. Με την σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο, μπορείς να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου».
