Ο Κάφκα κατοικεί στα Εξάρχεια: Η γεωμετρία του Κ.

Έχουν δίκιο όσοι ισχυρίζονται πως η λογοτεχνική νεωτερικότητα των αρχών του 20ου αιώνα έχει το ύφος γεωμετρικού θεωρήματος.

Αυτό υπαινίσσεται και ο πάπας της νεωτερικότητας, ο Φραντς Κάφκα, χρησιμοποιώντας το Κ. για τους δύο πρωταγωνιστές του λες και πρόκειται να εκπονήσει κάποιο γεωμετρικό θεώρημα με ευθείες γραμμές και σχήματα.

Η γεωμετρία άλλωστε ήταν το πάθος ενός προδρόμου του ίδιου του μυθιστορήματος, του Πλάτωνα, που αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά θα διαπιστώσει το μαθηματικό ύφος της γλώσσας του. Ένας φιλόσοφος άλλωστε, αντίθετα από τον λογοτέχνη, έχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να αποδείξει όσα λέει, κι αυτό τον οδηγεί πάντα σε μια γεωμετρική λογική.

Ο Κάφκα δανείζεται την απρόσωπη γοητεία των αριθμών που είναι σε θέση να απομυθοποιήσουν κάθε πανουργία της εξουσίας και το κάνει πρώτα με τις λέξεις και ύστερα με τις ιδέες του.