Τότι: «Με ανάγκασαν να σταματήσω από την Ρόμα, έκλαιγα για εβδομάδες»
Ξέσπασε ο Φραντσέσκο Τότι, αναφορικά με την απόσυρσή του και τις συνθήκες που επικρατούσαν.
Ο Φραντσέσκο Τότι άνοιξε ξανά την καρδιά του, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της πιο δύσκολης περιόδου της ζωής του, όταν αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τη δράση πριν από οκτώ χρόνια.
Σε συνέντευξή του, ο θρύλος της Ρόμα κατηγόρησε ευθέως τη διοίκηση και τον τότε προπονητή Λουτσιάνο Σπαλέτι, λέγοντας πως εκείνοι τον ώθησαν με το ζόρι στην απόσυρση.
Ολυμπιακός: Ο Ορτέγκα αντέχει και το έχει αποδείξει!
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
«Κατά την άποψή μου, ο Σπαλέτι ήρθε το 2016 με την ιδέα να με κάνει να αποσυρθώ, με την υποστήριξη του συλλόγου. Υπήρχαν πάντα προβλήματα μαζί του, ήταν εντελώς διαφορετικός από τον προπονητή με τον οποίο είχα συνεργαστεί το 2005. Ίσως ήταν πεπεισμένος ότι τον είχα απολύσει όταν έφεραν τον Κλαούντιο Ρανιέρι, αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Οι άνθρωποι της διοίκησης τηλεφώνησαν σε εμένα και σε άλλους παίκτες για να ρωτήσουν αν προτιμούσαμε τον Μαντσίνι, τον Ρανιέρι ή κάποιον άλλο.
Μετά την αποχώρησή μου, ο σύλλογος μου είπε ότι έπρεπε να κρεμάσω τα παπούτσια μου. Μια μέρα ήρθαν στο σπίτι μου για να μου πουν ότι θα έπαιζα το τελευταίο μου ντέρμπι. Δεν είμαι ηλίθιος, ήξερα ότι αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να τα παρατήσω, αλλά εξακολουθούσα να νιώθω καλά με το μυαλό και τα πόδια μου. Ίσως σε εκείνη την περίπτωση, η Ρόμα με απογοήτευσε περισσότερο από τον Σπαλέτι. Νομίζω ότι ήμουν πρόβλημα για αυτούς. Είπα ότι θα έπαιζα ευχαρίστως δωρεάν, θα έδινα τα πάντα για τη Ρόμα».
Στη συνέχεια περιέγραψε τις δύσκολες στιγμές που πέρασε όταν τελικά αποσύρθηκε:
«Ένιωθα ότι δεν υπήρχε τίποτα που να με κρατάει. Οι ποδοσφαιριστές είναι πλάσματα της συνήθειας, κάνουμε το ίδιο πράγμα κάθε μέρα, και εγώ απλώς ήμουν χαμένος. Δεν ήξερα τι να κάνω με τον εαυτό μου. Έκλαιγα κάθε μέρα για τρεις εβδομάδες. Ήμουν φοβισμένος, ψυχρός με όλους, ξαναδιάβαζα την αποχαιρετιστήρια επιστολή μου στο πλήθος και έκλαιγα. Ήμουν πεπεισμένος ότι θα μου δινόταν ένας αγώνας αναγνώρισης, αλλά μετά τα συναισθήματα εκείνης της ημέρας στο Ολίμπικο, συνειδητοποίησα ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει άλλο αντίο στο ποδόσφαιρο και στη Ρόμα. Ήταν σαν ένα παιδί να αφήνει τη μητέρα του εκείνη την ημέρα».
