Η τζαζ χωρίζεται στο 1ο και στο 2ο Κουιντέντο του Μάιλς Ντέιβις

Δύο μικρές μπάντες που σηματοδοτούν μείζονες εξελίξεις στην ιστορία της τζαζ μουσικής.

Η τζαζ χωρίζεται στο 1ο και στο 2ο Κουιντέντο του Μάιλς Ντέιβις

Ο Μάιλς Ντέιβις, ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν ήθελε να ακούει καν τη λέξη τζαζ που «φόρτωσαν» οι λευκοί στη μουσική του, είναι ασφαλώς η μεγάλη προσωπικότητα στον 20ο αιώνα της τζαζ. Οι επιλογές και οι συνεργασίες του σηματοδότησαν εξελίξεις στη μουσική του αυτοσχεδιασμού και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η τζαζ, τουλάχιστον η μεταπολεμική τζαζ, χωρίζεται στο πρώτο και στο δεύτερο κουιντέτο του.

Η φήμη του Ντέιβις εκτοξεύθηκε το 1955 από την παρουσία του στο Newsport jazz festival, γεγονός που έγινε η αφορμή για την αρχή της συνεργασίας με την Columbia. Ο Ντέιβις δημιουργεί το πρώτο κουιντέτο με τη συμμετοχή του Πολ Τσέιμπερς στο μπάσο, του Φίλι Τζο Τζόουνς στα ντραμς, του Ρεντ Γκάρλαντ στο πιάνο και του Τζον Κολτρέιν στο σαξόφωνο που πήρε την θέση του Σόνι Ρόλινς. Από αυτό το κουιντέτο έχουμε το περίφημο Kind of blue στο οποίο συμμετέχει και ο μεγάλος πιανίστας Μπιλ Έβανς.

Η τύχη αυτού του κουιντέτου ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που κατά τον Ντέιβις, ο Κολτρέιν «είχε αρχίσει να παίζει για τον εαυτό του». Η μικρή αλλά τόσο μεγάλη αυτή μπάντα διαλύθηκε τελικά προς μεγάλη λύπη του «αρχηγού», ο οποίος δήλωνε έκτοτε ότι από τα μέλη της είχε ακούσει την καλύτερη τζαζ. Η τελευταία παράσταση δόθηκε τον Δεκέμβριο του 1962.

Το δεύτερο κουιντέτο ύστερα από διάφορες αλλαγές είχε την εξής σύνθεση: Μάιλς Ντέιβις, τρομπέτα, Γουέιν Σόρτερ, στο σαξόφωνο, Ρον Κάρτερ, στο μπάσο, Τόνι Γουίλιαμς, στα τύμπανα και Χέρμπι Χάνκοκ στο πιάνο. Από τις πιο χαρακτηριστικές δουλειές αυτής της περιόδου παραμένει το Miles Smiles.