Κορονοϊός: Η πιο μεγάλη ώρα

Στις 8 Ιουνίου το «ΦΩΣ» είχε διεξοδικά αναφερθεί σε 41 βασικές οικονομίες του πλανήτη. Στην πρώτη και καλύτερη ομάδα με ευνοϊκή πρόβλεψη για τη συνέχεια συμπεριλαμβάνονταν η Αυστραλία, το Βιετνάμ, η Ελλάδα, η Ιαπωνία, το Ισραήλ, η Νέα Ζηλανδία, η Νότιος Κορέα, η Πολωνία, η Ταϊβάν, η Ταϊλάνδη, η Τσεχία και το Χονγκ Κονγκ.

Ένα δίμηνο αργότερα, αυτές οι 12 χώρες αρχίζουν να προβληματίζουν καθώς επιστρέφοντας σε κανονικές συνθήκες λειτουργίας παρουσιάζουν απότομες και επικίνδυνες αυξήσεις κρουσμάτων. Στην Αυστραλία εφαρμόζονται αυστηρά μέτρα απομόνωσης στη Μελβούρνη και στη Βικτόρια, στο Βιετνάμ και στο Χονγκ Κονγκ επιβάλλονται νέοι περιορισμοί, ενώ στην Ελλάδα και στη Νέα Ζηλανδία παρατηρείται άνοδος του αριθμού των κρουσμάτων και ανάλογα φαινόμενα υπάρχουν στην Πολωνία και στην Τσεχία από τις αρχές Αυγούστου.

Τα μεγαλύτερα προβλήματα, πάντως, αντιμετωπίζει αυτήν τη στιγμή το Ισραήλ, όπου τα κρούσματα σπάζουν καθημερινά το φράγμα των 1.000 ανθρώπων, ενώ οι θάνατοι σημειώνουν καθημερινά διψήφιο αριθμό.

Οι εξελίξεις αυτές πιστοποιούν πως από τη στιγμή που δεν υπάρχουν φαρμακολογικά αντίμετρα κατά της πανδημίας, η επάνοδος σε κανονικές συνθήκες συνοδεύεται αναπόφευκτα και από άνοδο του αριθμού των κρουσμάτων, οπότε η μόνη λύση έγκειται στα ήδη γνωστά μέτρα προστασίας, δηλαδή αποστάσεις, προσωπίδες και σχολαστική ατομική υγιεινή.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει ένα επιπλέον πρόβλημα καθώς υποδέχεται τουρίστες από διάφορες χώρες. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες πολίτες έχουν μπουχτίσει από την αυστηρή καραντίνα των προηγούμενων μηνών και δεν επιδεικνύουν την ίδια πειθαρχία. Κι ενώ το πρόβλημα, όπως ήταν αναμενόμενο, μεγεθύνεται, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι στη χώρα μας που πιστεύουν πως όλα αυτά είναι ένα σενάριο διεθνούς συνωμοσίας με σκοπό την εκμηδένιση των ατομικών ελευθεριών.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η αντιμετώπιση της πανδημίας είναι και ατομικό ζήτημα. Όσα μέτρα και αν λάβει η πολιτεία, τη λύση θα τη δώσουν οι πολίτες. Η εμπειρία προηγούμενων πανδημιών μάς έχει διδάξει πως οποιαδήποτε αμέλεια μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική. Γνωρίζουμε επίσης πως η αντιδραστικότητα δεν οδηγεί πουθενά.

Να υπενθυμίσουμε πως το κίνημα της αντι-μάσκας στην ισπανική γρίπη κόστισε απλώς ακόμα περισσότερους θανάτους. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η πανδημία -όπως και κάθε άλλη- δεν ενδείκνυται για ψευτοπαλικαρισμούς και καχυποψία. Αν η οικονομία είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε στο αμέσως επόμενο διάστημα, η ευτυχής έκβαση θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την πορεία της πανδημίας, δηλαδή από την υπεύθυνη ή ανεύθυνη στάση που θα τηρήσουμε όλοι μας και ο καθένας χωριστά.