Θάνος Καληώρας: «Έχουν δίκιο οι Αγγελόπουλοι»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Οι νεότεροι δεν έχουν γνωρίσει το χαμό που γινόταν παλιότερα με τα σίριαλ στην ιδιωτική τηλεόραση. Μιλάμε για μανία τη δεκαετία του '90 και για τηλεθεάσεις αδιανόητες. Από τότε που ήταν αστέρι στον ΑΝΤ1, ο Θάνος Καληώρας είχε φιλική σχέση με τον Θόδωρο Νικολαΐδη και του είχαμε κάνει συνέντευξη στο «ΦΩΣ» αφού ήταν και είναι φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού και δεν λείπει από το Καραϊσκάκη. Μιλήσαμε τώρα για τα σημαντικά ζητήματα στο μπάσκετ, στο ποδόσφαιρο, για τις εκλογές, και για τη δουλειά του.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 24/5/2019

Γιατί κατεβαίνεις στις εκλογές;

Είμαι για 5η φορά περιφερειακός σύμβουλος με τον Γιάννη Σγουρό στον κεντρικό τομέα της Αττικής, έχω υπάρξει πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού στον Πειραιά για χρόνια. Γιατί κατεβαίνω στις εκλογές: Διότι έχω αγάπη και μεράκι στην τοπική αυτοδιοίκηση, να εξυπηρετώ τον κόσμο. Αυτό δεν έχει σχέση με την πολιτική σκηνή, ούτε νόμους περνάμε, ούτε περίεργες συναλλαγές έχουμε. Μετά από 35 χρόνια στο θέατρο, ο τομέας μου είναι ο πολιτισμός και ο αθλητισμός, όχι τα οικονομικά, οι πολεοδομίες, και όλα όσα υπάρχουν στην Περιφέρεια.

Από ποιες περιοχές μπορούν να σε εκλέξουν;

Η Περιφέρεια Αττικής κατεβαίνει με ένα ψηφοδέλτιο σε όλη την Αττική, είναι μία περιφέρεια αλλά επιμερίζεται σε 8 τομείς. Εγώ εκλέγομαι στον κεντρικό τομέα που αρχίζει από τη Νέα Φιλαδέλφεια, όλο το κέντρο της Αθήνας, και τους όμορους δήμους, Γαλάτσι, Ζωγράφου, Βύρωνα, Ηλιοπούλη, Καισαριανή, Δάφνη, Υμηττό.

Ολυμπιακός πώς έγινες;

Όταν ήμουν μαθητής στη Δράμα.

Σε διακόπτω. Γέννημα θρέμμα Δραμινός;

Βεβαίως, έπαιζα στα τσικό της μεγάλης τότε Δόξας! Η Δόξα Δράμας υπήρξε σπουδαία ομάδα. Ενώ άλλα παιδιά εκεί λοιπόν ήταν ΠΑΟΚ και Άρης, εγώ προτίμησα τον Ολυμπιακό.

Τι θέση έπαιζες;

Εξτρέμ. Αριστερό εξτρέμ. Το αριστερό πόδι είναι το καλό μου.

Ποιον είχες είδωλο στη θέση σου;

Τον Μποτίνο. Με συγκίνηση διαβάζω τα ιστορικά αφιερώματα που κάνετε στους μεγάλους παίκτες στην ιστορία του Ολυμπιακού. Θυμάμαι ως παιδί το «ΦΩΣ» στη Δράμα, απλωμένη όλη την πρώτη σελίδα να κρέμεται, με τα ωραία χρώματα που έβαζε ο γίγαντας Θόδωρος Νικολαΐδης -θα σου πω για εκείνον παρακάτω. Όταν τον γνώρισα προσωπικά, η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη.

Πες μου κι άλλα για τον Ολυμπιακό και τα παιδιά στη Δράμα.

Θυμάμαι ένα βροχερό απόγευμα που το γήπεδο της Δόξας είχε γίνει λάσπη -διότι ήταν χώμα τότε. Είχαμε μαζευτεί τα παιδιά και βλέπαμε να φεύγουν από τα αποδυτήρια ο Σιδέρης, ο Πολυχρονίου, τους κοιτούσα με τέτοιο δέος, μου φαίνονταν μυθικοί ήρωες, τιτάνες. Δεν υπήρχαν τηλεοπτικές μεταδόσεις τότε, παρά μόνο ράδιο και εφημερίδα. Είχε κερδίσει ο Ολυμπιακός 0-2 και δεν πίστευα στα μάτια μου που τους έβλεπα από κοντά. Και έγινα Ολυμπιακός ακόμα πιο πολύ όταν κατέβηκα στην Αθήνα για να δώσω εξετάσεις στη Δραματική Σχολή.

Γιατί;

Μπαίνοντας στο Καραϊσκάκη για πρώτη φορά, ήταν αξέχαστο, ήταν σφραγίδα! Συγκλονίστηκα από το τερέν, τον κόσμο, τους παίκτες με την ερυθρόλευκη φανέλα, ζούσα σε έναν άλλο πλανήτη! Από τότε δεν έλειψα ποτέ από το Καραϊσκάκη, ως σήμερα, δεν λείπω ποτέ! Όχι μόνο στις καλές στιγμές αλλά και στις δύσκολες.

Είχες ποτέ φίλο κάποιον παίκτη του Ολυμπιακού;

Λόγω του ότι ο Τάσος Μητρόπουλος ήταν με την Ναθαναήλ, συνάδελφό μου ηθοποιό, γνώρισα τον Τάσο, και μετά τον Αναστόπουλο, και κάναμε παρέα, βγαίναμε έξω! Ειδικά με τον Τάσο πάρα πολύ, και σου μιλάω για όταν έπαιζε στον Ολυμπιακό. Μέχρι και στα αποδυτήρια με είχε πάρει! Τους έλεγα «αν δεν χάσει ο Ολυμπιακός, το βράδυ πάμε στα μπουζούκια».

Πες μου περιστατικά αξέχαστα με τον Μητρόπουλο.

Μια φορά ο Τάσος ήταν τιμωρημένος και με πήρε στα αποδυτήρια. Στο παλιό υπέροχο Καραϊσκάκη. Ξαφνικά ακούω ένα ποδοβολητό και νιώθω τις δονήσεις, χαμός, είχε βγει στον αγωνιστικό χώρο η ομάδα. Ένιωθα τέτοια δύναμη να έρχεται από τις εξέδρες που αν φορούσα φανέλα και σορτσάκι θα έβγαινα στο γήπεδο και θα έπαιζα τρομερή μπάλα! Έτσι ένιωθα, σαν ντοπαρισμένος. Κατάλαβα πώς νιώθουν οι παίκτες έχοντας την ώθηση από τον τρομερό κόσμο του Ολυμπιακού.

Άλλο;

Μια ακόμα φορά που ο Τάσος ήταν τιμωρημένος, με πήρε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας σε ματς που ήμασταν γηπεδούχοι εκεί τότε, και είδα το ματς του Ολυμπιακού δίπλα από τον πάγκο της ομάδας! Απίστευτη εμπειρία.

Γούρια έχεις όταν βλέπεις τον Ολυμπιακό;

Ένα φθαρμένο κασκόλ που το έχω χρόνια και το έχει πάρει πλέον ο γιος μου ο οποίος είναι επίσης φανατικός Ολυμπιακός, τον έπαιρνα στο γήπεδο μαζί μου. Επίσης ένα κομπολόι του Ολυμπιακού που μου το είχαν κάνει δώρο και το παίρνω πάντα στο γήπεδο. Κάτι άλλο να μην ξεχάσω να σου πω.

Πες μου.

Υπήρξα μέλος του Δ.Σ. του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού από το 2005 ως το 2008 με Θεοδωρακάκη. Ήμουν και έφορος στο γυναικείο τμήμα βόλεϊ του Ολυμπιακού για 3 χρόνια. Γίνεται εκπληκτική δουλειά στον Ερασιτέχνη, σε όλα τα τμήματα, σαρώνουν τους τίτλους οι ομάδες του Ολυμπιακού και φέρνουν επιτυχίες στην Ευρώπη. Είναι παρήγορο που έχουμε αυτές τις ομάδες διότι τα τελευταία 2 χρόνια δυστυχώς δεν βλέπουμε τίτλους στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.

Πού θέλει ενίσχυση ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο;

Επειδή είμαι σε κάθε ματς στο γήπεδο, βλέπω ότι έχουμε ανάγκη ενίσχυσης στο γκολ μπροστά και στο κέντρο της άμυνας. Ο Ολυμπιακός μονταρίστηκε στο β' γύρο, έγινε πολύ καλή ομάδα, στον α' γύρο όμως πετάξαμε βαθμούς. Πρέπει να σου πω ότι είναι πολύ φίλος ο Γιώργος Δαρίβας, ο δάσκαλος, και αγαπημένοι ο Αγγελής, ο Γκαϊτατζής, ο Κελεσίδης, τους βλέπω στο γήπεδο όλους τους βετεράνους. Έχω ακούσει ιστορίες για τον Θόδωρο Νικολαϊδη από τον Δαρίβα καταπληκτικές. Έπλασε πολλούς Ολυμπιακούς αυτός ο εκδότης.

Πες μου για τον κυρ Θόδωρο.

Του χρωστάω ευγνωμοσύνη διότι ο αείμνηστος Νικολαΐδης πάντα με έβαζε στην εφημερίδα πριν από εκλογές, με είχε βοηθήσει πάρα πολύ. Πάντα έβγαινε στο τηλέφωνο, όχι απόμακρος, ένας άνθρωπος ζεστός. Έχω μεγάλη αγάπη στις κόρες του διότι είναι η συνέχεια του πατέρα τους, όπως και στον Δημήτρη που τον έχω γνωρίσει και είναι εξαιρετικός. Με την Όλγα έχουμε ιδιαίτερη σχέση λόγω της αγάπης της στο θέατρο.

Πώς βλέπεις την κατάσταση στο μπάσκετ;

Για εμένα είναι πολύ βαρύ ο Ολυμπιακός να παίξει στην Α2. Μία ομάδα που ήταν στην κορυφή της Ευρώπης μέχρι πολύ πρόσφατα. Όμως κάτι θα ξέρουν οι Αγγελόπουλοι, πιστεύω στο δίκιο τους, έχουν βάλει και τρομερά χρηματικά ποσά οι άνθρωποι στο μπάσκετ. Εκείνο που πρέπει να κάνουν και θέλουμε οι φίλαθλοι, είναι να ενισχύσουν την ομάδα διότι δεν ήταν καλή φέτος, και να της ξαναδώσουν το μεγαλείο και τη δόξα που της αρμόζει στην Ευρωλίγκα.

Πες μου για τη δημοφιλή ηθοποιό Τζέσυ Παπουτσή. Υπάρχει κόσμος που δεν ξέρει.

Ήταν η πρώην σύζυγός μου. Δεν είναι ούτε ένας χρόνος που πέθανε. Τη χάσαμε πέρσι το καλοκαίρι. Μαζί της έκανα το γιο μου, το μοναδικό μου παιδί που σου έλεγα ότι τον έπαιρνα στο Καραϊσκάκη και έχει πάρει το φθαρμένο μου κασκόλ-γούρι του Ολυμπιακού. Είχαμε χωρίσει εδώ και πολλά χρόνια. Τα τελευταία χρόνια είμαι με μια σπουδαία γυναίκα που είναι σαν να είμαστε παντρεμένοι.

Ηθοποιός και αυτή;

Όχι.

Γνωστή;

Όχι.

Η Τζέσυ Παπουτσή ήταν ως άνθρωπος έτσι όπως τη βλέπαμε στους ρόλους;

Έτσι ήταν. Με τρομερό χιούμορ κα αυτοσαρκασμό, εντελώς ακομπλεξάριστη, πολύ δοτική, και πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Ένας ανοικτός άνθρωπος, καλόκαρδη.

Πες μου δυο-τρεις πολύ όμορφες και ελκυστικές -διότι μόνο η ομορφιά δεν φτάνει- ηθοποιούς που έχες παίξει στο θέατρο ή στην TV και δεν μπορούσες να το δεις εντελώς επαγγελματικά το θέμα. Διότι είμαστε άντρες, τι να κάνουμε...

(γελάει). Αν σε τόσα πολλά χρόνια το έβλεπα αλλιώς το θέμα με τις γυναίκες ηθοποιούς, δεν θα μπορούσα να κάνω τη διαδρομή 35 χρόνων πάνω στο σανίδι. Πρέπει να είσαι σωστός επαγγελματίας. Ό,τι νιώσεις, να το κρατάς κρυφά μέσα στο μυαλό σου όταν είσαι μακριά από τις κάμερες ή το σανίδι. Αλλιώς θα χάσεις τη μπάλα.

Πες μου μία μόνο γυναίκα με την οποία έπαιξες μαζί και τη θεωρείς ως την πιο ωραία.

Άξια θαυμασμού ήταν η Κάτια Δανδουλάκη. Ακόμα και τώρα παραμένει υπέροχη.