Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος του NBA

Ο Ντιρκ Νοβίτσκι ήταν ο «τελευταίος των Μοϊκανών», ο Κάρι είναι ο συνεχιστής και ο Γιάννης ο εν δυνάμει διαχρονικός ηγέτης. Γράφει η Ειρήνη Στεφανάκη.

Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος του NBA

Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια στο NBA παρατηρείται μια στροφή όσον αφορά τη σχέση αθλητή και ομάδας. Δεν υπάρχει πια ο λεγόμενος… ρομαντισμός. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, όταν εμπλέκονται συμφέροντα δισεκατομμυρίων δολαριών;

Πάντως στη φετινή Free Agency αυτό το φαινόμενο έγινε κάτι παραπάνω από αισθητό. Οι ανακατατάξεις που έγιναν, οι αλλεπάλληλες αποχωρήσεις παικτών άνοιξαν εκ νέου τη συζήτηση για το κατά πόσο ένας παίκτης μπορεί να παραμείνει πιστός καθ’όλη τη διάρκεια της καριέρας του σε μία ομάδα.

Την σεζόν που ολοκληρώθηκε ο Ντιρκ Νόβιτσκι αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, μετά από 21 διαδοχικά χρόνια στους Μάβερικς. Φαίνεται ότι αποχώρησή του είχε και έναν σημαδιακό χαρακτήρα, αφού η εποχή των παικτών – στρατιωτών φαίνεται να έχει περάσει ανεπιστρεπτί με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ο Στεφ Κάρι για παράδειγμα θα μπει στη 10η σεζόν της καριέρας του με τη φανέλα των Ουόριορς και είναι, μετά την ανταλλαγή του Ουέστμπρουκ στους Ρόκετς αλλά και του Κόνλεϊ στους Τζαζ, ο παίκτης με τα περισσότερα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στην ίδια ομάδα και ό,τι πιο κοντά σε πιστό ηγέτη μπορούμε να περιγράψουμε.

Ακολουθεί ο Τζον Ουόλ με 9 χρόνια παρουσίας στους Ουίζαρντς, αλλά και ένα πολύ βαρύ συμβόλαιο, συνοδευόμενο από έναν πολύ σοβαρό τραυματισμό που δύσκολα θα του επιστρέψει να επιστρέψει στα γήπεδα πριν το 2020. Από εκεί και πέρα το… χάος.

Ο μόνος που μπορούμε να δούμε τα επόμενα χρόνια να μετουσιώνεται σε μακροχρόνιο πιστό ηγέτη είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στους Μπακς, αν τελικά παραμείνει, αποδεχόμενος του σούπερ μαξ συμβόλαιο που του ετοιμάζεται. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θα παραμείνει πιστός στην ομάδα που τον ανέδειξε και μένει να δούμε αν τελικά θα τηρήσει την δέσμευσή του.

Αξίζει να σημειώσουμε, για να μην παρεξηγηθούμε, πως δεν υποστηρίζουμε ότι ευθύνονται μονάχα οι παίκτες. Οι περισσότερες ομάδες, όπως και οι αθλητές αντίστοιχα, στοχεύουν μόνο στους τίτλους και θα κάνουν τα πάντα για να έχουν περισσότερες πιθανότητες για πρωτάθλημα. Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα –και όχι μόνο τα τελευταία χρόνια- αλλά ποιο είναι χαρακτηριστικότερο από αυτό του ΝτεΜάρ ΝτεΡόζαν, ο οποίος παρά την προσφορά του, την αφοσίωση του και τους δεσμούς του με το Τορόντο, δόθηκε ψυχρά και χωρίς δεύτερη σκέψη από τους Ράπτορς στους Σπερς για τον τραυματία Καουάι Λέοναρντ;

Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε ότι με την κατάκτηση του πρωταθλήματος οι Καναδοί δικαιώθηκαν. Βέβαια, ο Καουάι δεν είναι... ΝτεΜάρ και τελικά το φετινό καλοκαίρι άφησε τον Βορρά για το Λος Άντζελες με μεγάλη ευκολία… Από εκεί και πέρα, το φαινόμενο είναι τόσο διευρυμένο πλέον που είναι άδικο να το στηλιτεύουμε. Είναι απλώς ο κόσμος που ζούμε. Ένας κόσμος αλλαγών και διαρκούς κίνησης, όπου τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ούτε καν η αγνή αγάπη για την ομάδα…