Ολυμπιακός: Τα 5 σημεία - οδηγός για το Βερολίνο

Το 5ο παιχνίδι κόντρα στην Μπαρτσελόνα είναι δύσκολο να μοιάσει με το 4ο, ωστόσο στο τελευταίο ματς του ΣΕΦ ο Ολυμπιακός έδειξε τι πρέπει να (προσπαθήσει να) κάνει για να πάει αυτός στο Βερολίνο αντί των Καταλανών. Γράφει ο Γιώργος Ξανθόπουλος.

Ολυμπιακός: Τα 5 σημεία - οδηγός για το Βερολίνο

Παρά την εκστατική εμφάνιση και νίκη της περασμένης Πέμπτης στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να διεκδικήσει την πρόκρισή του στο final four του Βερολίνου σε εχθρικό έδαφος την προσεχή Τετάρτη στη Βαρκελώνη. Η... ζημιά, βλέπετε, έγινε στο τρίτο παιχνίδι από (τον Nτιφαλά και) τους «μπλαουγκράνα», όμως δεν είναι ανεπανόρθωτη.

Διότι οι Πειραιώτες, στο πρώτο ματς της σειράς όπου είχαν πλήρες ρόστερ, απέδειξαν πως εφόσον λειτουργήσουν στον βαθμό που πραγματικά μπορούν, είναι καλύτερη ομάδα από την Μπαρτσελόνα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα της συγκεκριμένης σειράς που κατάφερε να κυριαρχήσει σε παιχνίδι, ενώ οι νίκες της Μπάρτσα έχουν έρθει... ασθμαίνοντας.

Στον συγκεκριμένο αγώνα η ομάδα του Μπαρτζώκα λειτούργησε για πρώτη φορά στη σειρά σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, με αποτέλεσμα τα όποια πλάνα και βλέψεις είχαν οι Καταλανοί να πάνε... περίπατο. Σε αυτό το ματς ο Ολυμπιακός έδειξε τι μπορεί να κάνει και τι πρέπει να κάνει στο κρίσιμο 5ο παιχνίδι, ώστε να πάει αυτός στο Βερολίνο. Ή έστω να προσπαθήσει να τα κάνει στον καλύτερο δυνατό βαθμό.

Διότι δεν είναι ανάγκη να νικήσει ξανά με 30 πόντους διαφορά. Και ο ένας πόντος υπέρ του αρκεί. Για να το πετύχει όμως, πρέπει να επιδιώξει και να πετύχει συγκεκριμένα πράγματα στο παρκέ, τα οποία του έχουν κοστίσει στα δύο από τα τέσσερα ματς της σειράς τα οποία και έχασε.

Πάμε να δούμε ποια -κατά τη γνώμη μας- είναι αυτά, ώστε ο Ολυμπιακός να γίνει η πρώτη ομάδα στην Ιστορία των playoffs της EuroLeague που θα πάει στο final four με μειονέκτημα έδρας και νίκη σε 5ο παιχνίδι, «σπάζοντας» την κατάρα του 0-18.

1. Ο καταλυτικός «Παπ»

Η παρουσία του Κώστα Παπανικολάου στο παρκέ στο 4ο ματς της σειράς με την Μπαρτσελόνα ήταν η εμφανέστερη και ίσως η σημαντικότερη διαφορά για τον Ολυμπιακό σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια κόντρα στους Καταλανούς. Αρχηγού παρόντος η ομάδα του Πειραιά κέρδισε και δυνάμωσε σε πολλούς τομείς, όπως η σκληρή άμυνα και το καλύτερο ματσάρισμα απέναντι στον Κάλινιτς, αλλά και η καλύτερη κάλυψη απέναντι σε αντίπαλα γκαρντ και τεσσάρια σε περιπτώσεις αλλαγών.

Παράλληλα, ο Ολυμπιακός βρήκε μια έξτρα (και αρκετά αξιόπιστη ως επί το πλείστον) λύση στο περιφερειακό σουτ. Ας μην ξεχνάμε ότι τα τρίποντα του «Παπ» στην 3η περίοδο ήταν αυτά που τελείωσαν μια και καλή τον αγώνα, υποχρεώνοντας τον Γκριμάου να αποσύρει όλους τους βασικούς του και να ρίξει λευκή πετσέτα. Παράλληλα, οι Πειραιώτες λειτουργούν σαφώς καλύτερα στα επιθετικά τους plays με τον Παπανικολάου παρόντα, καθώς ο «κάπτεν» είναι... μανούλα στα κοψίματα μέσα στη ρακέτα.

2. «Ταΐστε» τους ψηλούς

Από το καλοκαίρι κιόλας (πολύ πριν, δηλαδή, μπει στην εξίσωση ο ταλαντούχος και χρησιμότατος Μόουζες Ράιτ) όλοι έλεγαν -και σωστά- ότι αν ο Ολυμπιακός υπερτερεί σε έναν τομέα σχεδόν όλων των αντιπάλων του στη φετινή EuroLeague, αυτός ήταν η σπουδαία φροντλάιν του. Με εξαίρεση ίσως τη Ρεάλ Μαδρίτης που διαθέτει Ταβάρες και Πουαριέ, καμία άλλη ομάδα της διοργάνωσης δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι διαθέτει εξίσου δυνατό και ποιοτικό δίδυμο ψηλών όπως αυτό των Μουστάφα Φαλ και Νίκολα Μιλουτίνοφ.

Οι δυο τους έπιασαν δουλειά στο 4ο ματς της σειράς στο ΣΕΦ, φορτώνοντας... αφειδώς με πόντους το καλάθι της Μπαρτσελόνα, ενώ ο «Μίλου» είχε σπουδαία συνδρομή και στα ριμπάουντ, μαζεύοντας 11 εκ των οποίων τα 8 αμυντικά. Με μοναδική ποιοτική επιλογή στο «5» αυτή του Βέσελι για τους απέναντι, ο Ολυμπιακός οφείλει να «ταΐσει» με... μανία τους ψηλούς του κόντρα στην Μπαρτσελόνα, φθείροντάς τη με πόντους ή/και με φάουλ.

3. Τρίποντο, τρίποντο, τρίποντο

Ο τομέας του μακρινού σουτ είναι αναμφίβολα και θέμα ημέρας, όμως ουδείς έχει απαίτηση από τον Ολυμπιακό να σουτάρει με 50% έξω από τη γραμμή, όπως έκανε στο 4ο ματς του ΣΕΦ. Άλλο, όμως, αυτό και άλλο να... σπάει τα καλάθια με ποσοστό μόλις 28,5% (20/70 ήταν τα «ερυθρόλευκα» τρίποντα στα τρία πρώτα παιχνίδια), με πολλά από αυτά τα σουτ μάλιστα να γίνονται είτε εντελώς ελεύθερα είτε με καλές προϋποθέσεις.

Ο Ολυμπιακός το έχει το καλό μακρινό σουτ, τουλάχιστον στον βαθμό που το χρειάζεται ώστε να διασφαλίζει νίκες. Αυτό που οφείλει να κάνει, όμως, είναι να παίρνει τα μακρινά σουτ που είναι απολύτως απαραίτητα. Αν εξετάσουμε τα τέσσερα ματς που έχουν ήδη διεξαχθεί, θα δούμε ότι σε αυτά που νίκησε, η ομάδα του Μπαρτζώκα πήρε λιγότερα τρίποντα (17 στο 1ο και 24 στο 4ο), ενώ σε αυτά που ηττήθηκε, το παράκανε έξω από τη γραμμή (σούταρε 27 φορές στο 2ο ματς και 26 στο 3ο) και το πλήρωσε.

4. Τα επιθετικά ριμπάουντ (της Μπάρτσα)

Εξετάζοντας τη μέχρι στιγμής στατιστική στα τέσσερα παιχνίδια της σειράς, διαπιστώνουμε ότι ο μοναδικός τομέας στον οποίο η Μπαρτσελόνα υπερτερεί σε ΟΛΑ τα ματς είναι τα επιθετικά ριμπάουντ. Πρόκειται για ένα κομμάτι που έχει πληγώσει πολύ τον Ολυμπιακό και φυσικά η ομάδα του Πειραιά οφείλει να το βελτιώσει άρδην. Δύο μονάδες που μπορούν να βοηθήσουν καταλυτικά σε αυτό είναι οι Παπανικολάου και Μιλουτίνοφ, οι οποίοι στο 4ο παιχνίδι μάζεψαν 14 ολόκληρα αμυντικά ριμπάουντ, με τον Σέρβο να προσθέτει και 3 επιθετικά.

5. Πίστη σε πλάνο, πάγκο
και περιορισμός... θολούρας

Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό με τα προηγούμενα κομμάτι για τη μεγιστοποίηση των πιθανοτήτων επιτυχίας του Ολυμπιακού, θεωρούμε ότι είναι η ψυχραιμία και η πίστη προπονητή και παικτών στο αρχικό πλάνο. Όποτε οι «ερυθρόλευκοι» κάνουν αυτό που ξέρουν καλά (αυτοσυγκέντρωση και ενέργεια στην άμυνα, καλή και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση), τότε κυριαρχούν, ανεξάρτητα αν ο αντίπαλος είναι η Μπαρτσελόνα ή η... Άλμπα Βερολίνου.

Στο ίδιο πλαίσιο, ένα ακόμη στοιχείο που θέλουμε να αναφέρουμε αφορά στον πάγκο. Φυσικά ο Γιώργος Μπαρτζώκας γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα την ομάδα του, ζει πιο έντονα απ' όλους το κάθε παιχνίδι και θέλει περισσότερο από κάθε άλλον να βλέπει τον Ολυμπιακό να κερδίζει. Όμως η κατά διαστήματα... θολούρα είναι η αχίλλειος πτέρνα του και δυστυχώς κάποιες φορές κοστίζει.

Για παράδειγμα, στο φινάλε του 3ου αγώνα στο ΣΕΦ ο Ολυμπιακός ήθελε απεγνωσμένα πόντους, μια έξτρα επιθετική λύση ή έστω απειλή. Έστω και αν είχε σουτάρει άσχημα προηγουμένως στο ματς, ο Αϊζάια Κάνααν αποτελούσε σίγουρα μια τέτοια λύση, όμως ξεχάστηκε στον πάγκο, με συνέπεια οι κατάκοποι Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος και Τόμας Ουόκαπ να υποχρεωθούν να επιχειρούν... ηρωισμούς.

Μία ακόμη περίπτωση έλλειψης ψυχραιμίας και καθαρού μυαλού ήταν ότι στο ίδιο διάστημα της ίδιας αναμέτρησης στο ΣΕΦ, ο Βέσελι κατάφερε να βγάλει το ματς με 4 φάουλ, τα οποία είχε συμπληρώσει από τα μέσα της 3ης περιόδου. Παρότι ο Ολυμπιακός έχει στο ρόστερ του «θηρία» όπως οι Φαλ, Μιλουτίνοφ και Ράιτ, σε αυτό το διάστημα η μπάλα πήγε μόλις ΜΙΑ φορά σε ψηλό (στον Ράιτ) για να παίξει ένας με έναν με τον Βέσελι, ώστε είτε να του βάλει καλάθι είτε να πάρει το 5ο φάουλ...